Hızlı Arama
Sıçanlarda ezilme tipi travmatik amputasyonların yönetiminde ektopik replantasyonun diğer yöntemlere üstünlüğü var mı? Deneysel bir çalışma
Münür Selçuk Kendir1, Bilsev İnce2, Majid İsmayılzade3, Zikrullah Baycar4, Hayri Ahmet Burak Nurşen5, Mehmet Dadaci51Ankara Dr. Abdurrahman Yurtaslan Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Kliniği, Ankara, Türkiye2Serbest Hekim, İzmir, Türkiye
3İstinye Üniversitesi Tıp Fakültesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
4Konya Şehir Hastanesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Kliniği, Konya, Türkiye
5Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, Konya, Türkiye
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, deneysel bir kontrollü çalışma ile, ezilme tipi amputasyon modelinde ektopik replantasyonu diğer replantasyon teknikleriyle karşılaştırmak ve replantasyon tekniğine bağlı olarak ampute canlılığında meydana gelen değişiklikleri değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: 40 adet erkek Wistar Albino sıçanı 4 gruba ayrıldı. Amputasyon modeli olarak kasık flepleri kullanıldı. Grup 1'e giyotin tarzı amputasyon ve ortotopik replantasyon, Grup 2'ye ezilme tipi amputasyon ve ortotopik replantasyon, Grup 3'e ezilme tipi amputasyon ve ven grefti ile ortotopik replantasyon, Grup 4'e ezilme tipi amputasyon ve ektopik replantasyon uygulandı. Flep canlılığı ve perfüzyon oranları 3. günde kızılötesi perfüzyon değerlendirme sistemi ile değerlendirildi. Canlı alanın toplam flep alanına oranı ve pedikül damarlarda trombüs oluşumu 7. günde değerlendirildi.
BULGULAR: Replantasyon sonrası üçüncü gün yapılan kızılötesi değerlendirmeye göre flep perfüzyon yüzdeleri Grup 1'de %73.5, Grup 2'de %11.1, Grup 3'te %65, Grup 4'te %64.1 olarak belirlendi. İstatistiksel analizde Grup 1 en iyi sonucu veren grup oldu. Grup 2 en kötü sonuçları alırken, Grup 3 ve 4 arasında fark yoktu. Yedinci günde canlılığını sürdüren flep alanları Grup 1'de ortalama %74.6, Grup 2'de ortalama %2.5, Grup 3'te ortalama %64.5, Grup 4'te ortalama %64 olarak tespit edildi. İstatistiksel değerlendirmede en iyi sonucu Grup 1, en kötü sonucu ise Grup 2 alırken, Grup 3 ile 4 arasında fark yoktu. 7. günde Grup 1'de 2, Grup 2'de 9, Grup 3 ve 4'te 3'er hayvanın damarlarında trombüs oluşumu tespit edildi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı.
SONUÇ: Ektopik replantasyon ve ven grefti ile replantasyonun sonuçlarının birbirine üstünlüğü yoktur. Ezilme tipi replantasyonlarda tercih edilecek yöntem hastanın ve amputatın durumuna göre değişiklik gösterebilir. Ezilme tipi amputasyonlarda, hastanın genel durumu replantasyon için uygunsa ve ampüte kısmı çok fazla kısaltmadan ezilmiş segmentleri debride etmek mümkünse ven grefti ile onarımı öneriyoruz. Bu koşullar sağlanamıyorsa amputatın kurtarılması için geçici ektopik replantasyon öneriyoruz.
Evaluation of the effects of ectopic replantation on amputate survival in the management of crush traumatic amputations in rats: An experimental study
Münür Selçuk Kendir1, Bilsev İnce2, Majid İsmayılzade3, Zikrullah Baycar4, Hayri Ahmet Burak Nurşen5, Mehmet Dadaci51Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgery Clinic, Ankara Dr Abdurrahman Yurtaslan Oncology Training and Research Hospital, Ankara- Türkiye2Private Practice, Izmir- Türkiye
3Department of Plastic and Reconstructive and Aesthetic Surgery, Istinye University Faculty of Medicine, Istanbul-Türkiye
4Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgery Clinic, Konya City Hospital, Konya-Türkiye
5Department of Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgery, Meram Faculty of Medicine, Necmettin Erbakan University, Konya-Türkiye
BACKGROUND: This controlled experimental study aimed to compare ectopic replantation with other replantation techniques in a rat model of crush amputations. It also assessed the impact of different replantation methods on the viability of amputates.
METHODS: Forty male Wistar albino rats were divided into four groups. Groin flaps served as the amputation model. Group 1 un-derwent guillotine-style amputation followed by orthotopic replantation, Group 2 experienced crush-type amputation and orthotopic replantation, Group 3 had crush-type amputation and orthotopic replantation with a vein graft, and Group 4 underwent crush-type amputation followed by ectopic replantation. Flap viability and perfusion rates were assessed on day 3 using an infrared perfusion as-sessment system. The ratio of viable area to total flap area and thrombus formation in the pedicle vessels were evaluated on day 7.
RESULTS: Infrared evaluations on day 3 post-replantation revealed flap perfusion percentages of 73.5% in Group 1, 11.1% in Group 2, 65% in Group 3, and 64.1% in Group 4. Statistical analysis indicated that Group 1 exhibited the highest perfusion rates, while Group 2 showed the lowest. No differences were observed between Groups 3 and 4. On the seventh day, the average surviving flap areas were found to be 74.6% in Group 1, 2.5% in Group 2, 64.5% in Group 3, and 64% in Group 4. Statistically, Group 1 exhibited the best outcomes, while Group 2 had the poorest, with no differences between Groups 3 and 4. Additionally, thrombus formation was observed in the vessels of two animals in Group 1, nine in Group 2, and three each in Groups 3 and 4. Significant statistical differences were noted among the groups.
CONCLUSION: The results indicate that ectopic replantation and replantation with a vein graft are equally effective. The preferred method for crush-type replantations may depend on the patient’s and the amputated limb’s conditions. In crush-type amputations, we recommend vein graft repair if the patient’s overall condition supports replantation and if crushed segments can be debrided without excessive shortening of the amputated part. If these conditions are not met, temporary ectopic replantation is advised to preserve the amputated limb.
Sorumlu Yazar: Münür Selçuk Kendir, Türkiye
Makale Dili: İngilizce