Synthetic mesh placement in the presence of abdominal infection: An experimental study of feasibility

BACKGROUND: There are varying opinions on the feasibility of the placement of synthetic materials in contaminated surgical fields. The aim of this study was to investigate the outcomes of the use of a commercially available composite mesh in the presence of abdominal infection.
METHODS: Twenty-four hours after the induction of experimental peritonitis, 20 rats were randomized into 2 groups of 10 subjects. After abdominal cleansing with a second laparotomy, the abdomen was closed with running sutures in the control group and the composite mesh was applied in the experimental group before closure. The rats were followed up for findings of sepsis, mortality, and wound infection. On the 28th day, the rats were sacrificed and evaluated for abdominal infection, abdominal adhesions, and bacterial growth in the mesh and tissue cultures.
RESULTS: The mortality rate was 0% and 30% in the control and mesh groups, respectively (p=0.21), and the wound infection rate was 20% and 57.1% (p=0.162). In the mesh group, the adhesions were significantly more intense (p=0.018) and significantly more microorganisms proliferated in the tissue cultures (p=0.003).
CONCLUSION: The significant increase in the intensity of adhesions and bacterial proliferation, as well as the higher rate of mortality and wound infection in the mesh group indicated that this composite mesh cannot be used safely in the repair of abdominal defects in the presence of abdominal infection.

Karýn içi enfeksiyon varlýðýnda sentetik yama kullanýmý: Deneysel bir uygulanabilirlik çalýþmasý

Amaç: Sentetik malzemelerin kontamine alanlarda kullanýmý ile ilgili farklý görüþler mevcuttur. Bu çalýþma, ticari olarak eriþilebilen kompozit yamalardan birinin karýn içi enfeksiyon varlýðýnda kullanýlabilirliðini araþtýrmayý amaçlamaktadýr.
Gereç ve Yöntem: Yirmi adet sýçanda deneysel peritonit oluþturulmasýndan yirmi dört saat sonra, denekler iki adet onarlý gruba randomize edildi. Ýkinci bir laparotomi ile karýn içinin temizlenmesini takiben karýn kontrol grubunda sürekli sütürlerle, deney grubundaysa kompozit yama kullanýlarak kapatýldý. Bundan sonra sýçanlar sepsis bulgularý, ölüm ve yara yeri enfeksiyonu açýsýndan takip edildi. Yirmi sekizinci günde sýçanlar sakrifiye edilerek karýn içi enfeksiyon, karýn içi yapýþýklýklar açýsýndan ve alýnan yama ve doku örnekleri de kültür üremeleri açýsýndan deðerlendirildi.
Bulgular: Mortalite oranlarý kontrol ve yama gruplarýnda sýrasýyla %0 ve %30 (p=0,21) ve yara yeri enfeksiyonu oranlarý ise sýrasýyla %20 ve %57,1’di (p=0,162). Yama grubunda yapýþýklýklar istatistiksel olarak önemli biçimde daha yoðundu(p=0,018) ve doku kültürlerinde önemli ölçüde daha fazla mikroorganizma üremiþti (p=0,003).
Sonuç: Yama grubunda karýn içi yapýþýklýklarýn yoðunluðunun ve bakteri üremesinin önemli ölçüde daha fazla olmasý ve ayný zamanda mortalite ve yara yeri enfeksiyonu oranlarýndaki artýþ eðilimi, bu kompozit yamanýn, karýn içi enfeksiyon varlýðýnda karýn defektlerinin onarýmý için güvenle kullanýlamayacaðýný göstermektedir.