p-ISSN: 1306-696x | e-ISSN: 1307-7945
Volume : 3 Issue : 3 Year : 2024

Quick Search

SCImago Journal & Country Rank
Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery SURGICAL TREATMENT METHODS IN BLUNT LIVER INJURIES [Ulus Travma Acil Cerrahi Derg]
Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1997; 3(3): 207-212

SURGICAL TREATMENT METHODS IN BLUNT LIVER INJURIES

İbrahim H Taçyıldız1, Bilsel Baç1, Celalettin Keleş1
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Ad

Between 1986 an 1996, 129 patients with liver injuries secondary to the blunt abdominal trauma were operated. The cases were evaluated according to those criteria: etiology of the trauma, diagnostic methods, associated organ injury, morbidity and mortality rates, results and effectiveness of the surgical procedures that had been applied for major injuries. In minor injuries electrocoagülation or 'U' sutures were applied. Debridement +selective ligation + omental tamponade (DSO), deep matross sutures (DMS), resectional debridement (RD), perihepatic packing (PP) were the choices of the surgical procedures for major liver injuries. Etiologies of the trauma were traffic accident in 79 patients, falls in 37 and beating in 13 patients. There were 67 major and 62 minor injuries. In 84 cases there were an associated abdominal organ injury. When the morbidity due to liver injury itself was evaluated it was seen that morbidity rate in DMS applied group statistically higher than the group underwent DSO and RD (p<0.001). Overall mortality was 20.2%. Six of the 26 deaths (23.1%) had minor injuries and 20 of them (78.9: ) had major injuries. Conclusion: Mortality rate increases with the gravity of injury. DSO and RD combined with suspending the hepatoduodenal ligament are the procedures that can be applied without lengthening the operative time or increasing the need of transfusions.

Keywords: LIVER INJURIES, BLUNT ABDOMINAL TRAUMA, SURGICAL TREATMENT

KÜNT KARACİĞER YARALANMALARINDA CERRAHİ TEDAVİ YÖNTEMLERİ

İbrahim H Taçyıldız1, Bilsel Baç1, Celalettin Keleş1
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Ad

1986 ile 1996 yılları arasında künt abdominal travma sonucu karaciğer yaralanması gelişen 129 olguya cerrahi tedavi yapıldı. Olgular travma etkenleri, tanı yöntemleri, yandaş yaralanmalar, morbidite ve mortalite açısından incelendi ve majör yaralanmalarda uygulanan cerrahi tedavi yöntemlerinin etkinliği ve sonuçları karşılaştırıldı. Minör yaralanmalarda elektrokoter veya 'U' sütürler kullanıldı. Majör yaralanmalarda Debridman + selektif ligasyon + omental tamponad (DSO), Derin matress sütür (DMS), Rezeksiyonel Debridman (RD) veya Perihepatik Packing (PP) yöntemleri uygulandı. Travma etkeni olguların 79'unda trafik kazaları, 37'sinde yüksekten düşme ve 13 'ünde darp idi. 67 olguda majör, 62 olguda ise minör karaciğer yaralanması saptandı. 84 olguda yandaş abdominal organ yaralanmaları vardı. Karaciğer yaralanmasına bağlı komplikasyonlar dikkate alındığında; DMS uygulanan olgulardaki morbidite oranının, DSO ve RD uygulanan olgulara göre istatiksel olarak anlamlı oranda daha yüksek olduğu belirlendi (p<0.001). Genel mortalite oranı %20.2 olarak bulundu. Kaybedilen 26 olgudan 6 (%23.1)'sı minör yaralanma, 20 (%76.9)'si majör yaralanma grubunda idi. Sonuçlarımız, majör yaralanmalarda yaralanma derecesi ile birlikte mortalitenin de arttığını, portal triadın geçici oklüzyonu ile birlikte uygulanan DSO ve RD yöntemlerinin, operasyon süresini uzatmadan, transfüzyon sayısında artışa neden olmadan, DMS yöntemlerine göre daha az morbidite ve mortalite ile uygulanabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: KARACİĞER YARALANMALARI, KÜNT ABDOMİNAL TRAVMA, CERRAHİ TEDAVİ

İbrahim H Taçyıldız, Bilsel Baç, Celalettin Keleş. SURGICAL TREATMENT METHODS IN BLUNT LIVER INJURIES. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1997; 3(3): 207-212