BACKGROUND: Advanced Trauma Life Support (ATLS) guidelines are widely accepted for use in initial management of trauma patients. The application of ATLS guidelines and introduction of management by means of trauma team (TT) both took place in April 2011. The aim of the present study was to evaluate related effects on mortality in the shock room (SR) and at 24 hours after admission.
METHODS: Data were retrieved by administrative software based on patient admission for trauma of at least 48 hours. Study period was from April 2011 to December 2012, and control period was from January 2007 to March 2011. All admitted patients were identified by first diagnosis (ICD 9-CM), excluding traumatic brain injuries, and only patients admitted to the general intensive care, general surgery, and orthopedics units were included.
RESULTS: The control group (CG) included 198 patients; the study group (SG) included 141. Differences were determined in patient age, which was mean 45.2 years (SD: 19.2) in the CG and mean 49.3 years (SD±18.3) in the SG (p=0.03). Differences were not found regarding gender, length of hospital stay, or Injury Severity Score (ISS). Among the patients who died, no differences were found in terms of systolic blood pressure, metabolic acidosis, or packed red blood cell consumption. Mortality was significantly higher in the CG, compared to the SG (14.1% vs 7.1%, respectively; p=0.033; confidence interval [CI]: 0.21–0.95). Mortality in the shock room was significantly lower in the SG, compared to the CG (0.7% vs 7.1%, respectively; p=0.002; CI: 0.004–0.592).
CONCLUSION: The introduction of ATLS guidelines and TT had a positive impact on mortality in the first 24 hours, both in the SR and after admission.
AMAÇ: Travma hastalarının başlangıç tedavisinde ATLS kılavuzları geniş ölçüde kabul görmüştür. Hastanemiz Nisan 2011’de ATLS ve travma ekibi uygulamasını başlatmıştır. Bu çalışmanın amaçları şok odasında ve kabulden sonraki 24 saat içinde ölüm oranlarındaki değişiklikleri değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Travma sonrası en az 48 saat içindeki hasta kabullerinin kaydedildiği idarenin bilgisayar yazılımından hastalara ait veriler alındı. Çalışma dönemi Nisan 2011 ila Aralık 2012 ve kontrol dönemi Ocak 2007 ila Mart 2011 arası idi. Kabul edilen hastaların tümü ilk tanılarına (ICD 9-CM) göre tanımlandı, travmatik beyin travmaları dışlandı, yalnızca genel yoğun bakım ünitesi, genel cerrahi ve ortopediye kabul edilen hastalar göz önüne alındı.
BULGULAR: Kontrol grubunda (KG) 198, çalışma grubunda (ÇG) ise 141 hasta vardı. İki grup cinsiyet, hastanede yatış süresi ve Travma Şiddet Derecesi Skoru açısından benzer olmasına rağmen yaşları farklıydı (yaş ortalamaları: KG, 45.2±19.2 yıl ve ÇG 49.3±18.3 yıl [p=0.03]). İki grupta eks olan hastalarda sistolik kan basıncı, metabolik asidoz veya eritrosit süspansiyonu kullanımı açısından herhangi bir fark yoktu. Kontrol grubunda ölüm oranları anlamlı derecede daha yüksekti (KG 1 %4.1, ÇG, %7,1; p=0.033, Güven Aralığı [GA] 0.21–0.95). Şok odasında mortalite çalışma grubunda anlamlı derecede daha düşüktü (ÇG, %0.7 ve KG, %7.1 (p=0.002, GA 0.004–0.592).
TARTIŞMA: Hem şok odasında hem de hastaneye kabul sonrası ATLS kılavuzları ve travma ekibinin kullanılmaya başlanması hem şok odasında hem de hastaneye kabulden sonraki ilk 24 saat içindeki mortaliteyi azaltmıştır.