Long-term objective results of proximal phalanx fracture treatment

BACKGROUND
Proximal phalanx fractures are common. In this study, our preferred methods regarding the treatment of proximal phalanx fractures and their long-term objective results are presented.
METHODS
Between October 2001 and March 2010, in the Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgery Department of Düzce Medical Faculty, we treated 23 patients with 32 proximal phalanx fractures. Stable fractures (n=5) were treated with splints, while unstable fractures (n=27) were stabilized with 1.0 mm percutaneous intramedullary Kirschner wires following open reduction.
RESULTS
At follow-ups, ranging from 3 months to 9 years, patients were evaluated with radiologic efficiency, range of motion (ROM), total active movements (TAM), and grip power of the digit. TAM scores of 20 fingers were perfect (≥220° for D2-5, ≥150° for D1), for 7 fingers were good (180-220° for D2-5, 120-150° for D1), and for 5 fingers were either moderate or poor. No difference was observed between grip strength of broken fingers and that of healthy fingers. As a major complication, non-union occurred in one finger.
CONCLUSION
We concluded that Kirschner wire fixation is a reliable and simple method of treating unstable proximal phalangeal fractures, and excellent long-term results can be obtained in suitable cases. In stable proximal phalanx fractures, splints provide sufficient treatment.

Proksimal falanks kýrýðý tedavisinin geç dönem objektif sonuçlarý

AMAÇ
Proksimal falanks kýrýklarý sýk görülmektedir. Bu çalýþmada proksimal falanks kýrýklarýnýn tedavisinde tercih ettiðimiz yöntemler ve geç dönem objektif sonuçlarý sunuldu.
GEREÇ VE YÖNTEM
Ekim 2001 ve Mart 2010 tarihleri arasýnda Düzce Týp Fakültesi Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Bölümü’nde, 23 hastanýn 32 proksimal falanks kýrýðý tedavi edildi. Stabil kýrýklar (n=5) atel ile takip edilirken stabil olmayan kýrýklar (n=27) açýk redüksiyon sonrasý 1,0 mm çaplý perkütan intramedüller Kirschner telleri ile tespit edildi.
BULGULAR
Üç ay ile 9 yýl arasýnda deðiþen takiplerde, hastalar redüksiyonun radyolojik yeterliliði, parmaðýn eklem hareket aralýðý (EHA), parmaðýn total aktif hareketi (TAH) ve parmaðýn kavrama gücü açýsýndan deðerlendirildi. Hastalarýn 20’sinde redüksiyonun iyi saðlandýðý gözlendi. TAH skoru, 20 parmakta mükemmel (D2-5 için ≥220°, D1 için ≥150°), 7 parmakta iyi (D2-5 için 180-220°, D1 için 120-150°) ve 5 parmakta orta veya kötüydü. Kýrýk parmaklarýn kavrama gücü saðlam parmaklarla karþýlaþtýrýldýðýnda fark olmadýðý gözlendi. Majör komplikasyon olarak 1 proksimal falanksta non-union gözlendi.
SONUÇ
Sonuç olarak, Kirschner teli ile tespit yöntemi anstabil kýrýklarýn tedavisinde güvenilir ve teknik açýdan basit bir yöntemdir. Uygun olgularda çok iyi geç dönem sonuçlarý elde edilmektedir. Stabil proksimal falanks kýrýklarýnda ise alçý atel ile tespit yeterli tedaviyi saðlamaktadýr.