Single center retrospective analysis of early vs. delayed treatment in acute calculous cholecystitis: application of a clinical pathway and an economic analysis

BACKGROUND: Treatment option and timing for surgery in case of acute calculous cholecystitis (ACC) is still a matter of discussion. Tokyo Guidelines (TG13) offers some rules but they don’t reflect entirely the information of Evidence Based Medicine (EBM). This study aimed to draw some consideration from our practice in the application of the guidelines and put forward the clinical, economic and organizational effect of it.
METHODS: The study is a single center retrospective study based on administrative database formed by gathering information from clinical registry. Data were collected between January 1st, 2008 and April 30th, 2013. A cutoff point was established on May 15th, 2010 when we moved from a single surgeon method to a shared EBM method to treat ACC. The economic aspect was developed considering health service reimburse and hospital costs.
RESULTS: Five hundred and two patients were selected, 203 patients before the organizational change (Group 0) and 299 after (Group 1). In Group 0, 24.63% of the patients were treated with early laparoscopic cholecystectomy (ELC) and 39.4% received surgery delayed in second admission (DLC). After the change, 57.5% of the patients were treated with ELC while 13% were treated with DLC. Median length of stay (LOS) was significantly lower after the change (9.5 vs. 7.3, p<0.0001), and no difference in terms of complication was noticed.
CONCLUSION: Application of evidence based medicine in clinical practice resulted in better results. Economically, the clinical change resulted in a proper use of resources with a positive gap between the costs and refund to the hospital.

Akut taþlý kolesistitin erken ve geç dönem tedavisinin tek merkezli geriye dönük analizi: Klinik yöntem uygulamasý ve bir ekonomi analizi

AMAÇ: Akut taþlý kolesistitte (ATK) tedavi seçeneði ve cerrahinin zamanlamasý hâlâ tartýþma konusudur. Tokyo Kýlavuzlarý (TG13) bazý kurallar teklif etmesine raðmen kanýta dayalý týptan (KDT) edinilen bilgileri tam olarak yansýtmamaktadýr. Çalýþma kýlavuzlarý uygulamamýza iliþkin bazý hususlara ve bunun klinik, ekonomik ve organizasyona iliþkin etkilerine dikkat çekmeyi amaçlamaktadýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþma idari veri tabanýyla birlikte klinik kayýtlardan gelen bilgilerin birleþtiði tek merkezli bir çalýþmadýr. 1 Ocak 2008 tarihinden 30 Nisan 2008’e kadar veriler toplandý. ATK’yi tedavi için tek cerrahlý yöntemden paylaþýmlý KDT yöntemine geçtiðimiz 15 Mayýs 2010’u referans noktasý olarak aldýk. Saðlýk hizmetlerinin geri ödemesi ve hastane maliyetlerini göz önüne alarak çalýþmanýn ekonomiyle ilgili yönü geliþtirildi.
BULGULAR: Ýki yüz üçü organizasyonda deðiþikliðe gitmeden önce (Grup 0) ve 299’u sonra (Grup 1) olmak üzere toplam 502 hasta seçildi. Grup 0’da hastalarýn %24.63’ü erken dönemde laparoskopik kolesistektomi (ELK) ile tedavi edilirken %39.4’üne ikinci kez geliþlerinde geç dönemde (GLK) cerrahi uygulandý. Deðiþiðe gittikten sonra hastalarýn %57.5’i ELK ve %13’ü GLK ile tedavi edilmiþtir. Deðiþiklikten sonra hastanede ortalama kalýþ süresi anlamlý derecede daha kýsa (9.5 ve 7.3 gün, p<0.0001) olup komplikasyonlar açýsýndan herhangi bir fark izlenmedi.
TARTIÞMA: Klinik pratiðe kanýta dayalý týp uygulamasý daha iyi sonuçlar alýnmasýna neden olmuþtur. Ekonomik açýdan klinik deðiþiklik maliyetlerle hastaneye geri ödeme arasýnda olumlu bir farklýlýkla birlikte kaynaklarýn doðru kullanýlmasýna yol açmýþtýr.