Perioperative outcomes of the patients treated using laparoscopic cholecystectomy after emergent endoscopic retrograde cholangiopancreatography for bile duct stones: Does timing matter?

BACKGROUND: There is no consensus on the optimal timing for laparoscopic cholecystectomy (LC) after emergent endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) for suspected choledocholithiasis. Although certain data suggest that an early interval or single-stage treatment by LC, together with laparoscopic bile duct exploration, has more favorable outcomes, delayed LC is most often preferred as the standard treatment of patients with gallstones and choledocholithiasis following ERCP due to lack of experience, necessary instrumentation, or organizational restrictions. This study aims to compare the effects of different time intervals between ERCP and LC on perioperative outcomes.
METHODS: In this paper, preoperative and postoperative data from consecutive patients who were treated for common bile duct stones with emergent ERCP and then underwent LC were reviewed retrospectively. To evaluate the impacts of different time intervals on outcomes, patients were classified into three groups according to the duration from the last ERCP to LC: within two weeks (Group 1), between 2–6 weeks (Group 2), and over six weeks (Group 3).
RESULTS: This study involved an analysis of 67 patients with a mean age of 52.8 years. Overall conversion rate was 20.0% in Group 1, 25.0% in Group 2, and 13.6% in Group 3 (p=0.646). The rate of conversion to open surgery was 25.0% in male patients and 14.2% in females. In addition, no significant difference was found between the groups concerning gender, comorbidities, laboratory and gallbladder features, operation time, and length of the hospital stay. The perioperative complication rate was found to be 17.9%; however, there was no significant difference between the three groups.
CONCLUSION: Our results support that LC after ERCP is more complex and has higher conversion rates than LC for uncomplicated cholelithiasis. Although no significant effect of different time intervals between ERCP and LC on perioperative outcomes was demonstrated in patients with common bile duct stones concomitant with cholelithiasis, the 2–6 weeks after ERCP is a critical period for conversion to open surgery. It is recommended that LC after ERCP should be performed in the early period, considering that serious complications may occur in the late period and recurrent biliary attacks may occur.

Safra kanalý taþlarý için yapýlan acil endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi sonrasý laparoskopik kolesistektomi uygulanan hastalarýn perioperatif sonuçlarý: Zamanlama önemli mi?

AMAÇ: Koledokolitiyazis nedeni ile acil endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP) yapýlan hastalarda laparoskopik kolesistektomi (LK) için optimal zamanlama konusunda fikir birliði yoktur. Her ne kadar bazý veriler erken dönemde cerrahinin veya tek aþamalý LK ile birlikte yapýlan laparoskopik safra kanalý eksplorasyonunun daha olumlu sonuçlara sahip olduðunu düþündürse de deneyim eksikliði, gerekli malzeme yokluðu veya klinik kýsýtlýlýklar nedeniyle geç dönem LK çoðunlukla ERCP sonrasý sebat eden safra taþý olan hastalarýn standart tedavisi olarak tercih edilmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, ERCP ve LK arasýndaki farklý zaman aralýklarýnýn perioperatif sonuçlar üzerindeki etkilerini deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: ERCP ile ana safra kanalý taþlarý tedavi edilen ve daha sonra LK uygulanan ardýþýk hastalarýn ameliyat öncesi ve sonrasý verileri geriye dönük olarak incelendi. Farklý zaman aralýklarýnýn sonuçlar üzerindeki etkisini deðerlendirmek için hastalar son yapýlan ERCP’den LK’ye kadar geçen süreye göre üç gruba ayrýldý: 2 hafta içinde (Grup 1), 2–6 hafta arasýnda (Grup 2) ve 6 haftadan sonra (Grup 3).
BULGULAR: Bu çalýþmada ortalama yaþý 52.8 olan toplam 67 hasta analiz edildi. Olgularýn kapalý ameliyattan açýða geçme oraný Grup 1’de %20, Grup 2’de %25 ve Grup 3’te %13.6 idi (p=0.646). Bu oran erkek hastalarda %25 ve kadýnlarda ise %14.2 olarak hesaplandý. Gruplar arasýnda cinsiyet, yandaþ hastalýk, laboratuvar ve safra kesesi özellikleri, ameliyat süresi ve hastanede kalýþ süresi açýsýndan anlamlý fark bulunmadý. Perioperatif komplikasyon oraný %17.9 bulundu; ancak gruplar arasýnda komplikasyon oraný açýsýndan anlamlý fark saptanmadý (p=0.289).
TARTIÞMA: Bu çalýþmadan elde edilen sonuçlar, ERCP sonrasý yapýlan LK’nin komplike olmayan standart kolelitiazis için yapýlan LK’den daha kompleks ve daha yüksek açýða geçiþ oranýna sahip olduðunu desteklemektedir. Kolelitiazise eþlik eden ana safra kanalý taþlarý olan hastalarda ERCP sonrasýnda farklý zaman aralýðýnda uygulanan LK’nin perioperatif sonuçlar üzerinde anlamlý bir etkisi görülmemesine raðmen, LK’nin açýk cerrahiye geçmesi açýsýndan ERCP’den sonraki 2–6 hafta kritik bir dönemdir. Ayrýca geç dönemde yapýlan LK’de ciddi komplikasyonlarýn ortaya çýkabileceði ve tekrarlayan biliyer ataklarýn olabileceði göz önünde bulundurulduðunda ERCP sonrasý LK’nin erken dönemlerde yapýlmasý önerilir.