Transvers sakrum kýrýklarý ve eþlik eden geç taný almýþ kauda ekina sendromu

Yüksek transvers sakrum kýrýklarý genç hastalarda yüksek enerjili travma sonrasý meydana gelmektedir. Sakrumun radyografik deðerlendirmesinde ve sakral düzeydeki nörolojik defisitlerin politravmalý hastalarda deðerlendirmesindeki zorluklar nedeniyle bu yaralanmalar gözden kaçabilmektedir. Bu yazýda, üç olgudan oluþan, kauda ekina sendromu tanýsý çeþitli nedenlerle geç konulan (en az 48 saat), yüksek enerjili ve kanala basý yapan transvers sakrum kýrýklarýnda cerrahi tedavi sonuçlarý deðerlendirildi. Hastalara sakral laminektomi ve dekompresyon uygulanarak iki taraflý lumbopelvik fiksasyon uygulandý. Her ne kadar kauda ekina sendromu tanýsý geç konulsa da, cerrahi dekompresyon ve lumbopelvik fiksasyonun nörolojik fonksiyonlar ve aðrýda düzelme, erken desteksiz mobilizasyon üzerindeki olumlu etkilerini gözlemledik.

Transverse sacral fractures and concomitant late-diagnosed cauda equina syndrome

Transverse sacral fractures in young patients occur with high-energy mechanisms. Because of the drawbacks in radiographic and neurologic evaluations of the sacral area in polytrauma patients, misdiagnosis is quite common. In this study, we aimed to report our clinical results in three patients with displaced transverse sacral fractures compromising the sacral canal and concomitant late-diagnosed (at least 48 hours) cauda equina syndrome. Bilateral lumbopelvic fixation, followed by sacral laminectomy and decompression, was performed in all patients. Despite the late- diagnosed cauda equina syndrome, we observed that surgical decompression and lumbopelvic fixation had positive effects on neurologic recovery, pain relief and early unsupported mobilization.