Hızlı Arama
Mülteci ve yerel hastalar arasında komplike apandisit oranlarının karşılaştırılması
Saliha Karagöz Eren, Yunus DönderKayseri Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, KayseriAMAÇ: Bu çalışmanın amacı, mülteci hastaların komplike apandisit ile başvurma olasılığının daha yüksek olup olmadığını belirlemeyi amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma kapsamında 2018–2020 yılları arasında akut apandisit tanısı ile yatırılarak, tedavi edilen hastalar değerlendirilmeye alındı, çalışma popülasyonu mülteci hastalar (n=140) ve yerel hastalar (n=386) olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmanın birincil sonucu komplike apandisit oranlarıydı, semptomların süresi, apendektomiye kadar geçen süre, tanısal yöntemler ve hastanede kalış süresi ayrıca değerlendirildi. Ameliyat sırasındaki bulgular ve patoloji raporlarına göre olgular komplike ve non-komplike apandisit olarak sınıflandırıldı.
BULGULAR: Komplike apandisit oranları ve semptom süresi 72 saatten daha uzun olan hasta sayısı mülteci hasta grubunda istatistiksel olarak daha anlamlı idi (sırasıyla, p=0.009 ve n=186, p=0.000). Mülteci hastaların yaş ortalaması daha gençti ve erkek hasta oranı istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksekti (her ikisi için p=0.000). Gruplar arasında apendektomi zamanı, ameliyat süresi, cerrahi yöntem, hastanede yatış süresi ve tanısal yöntemler açısından anlamlı fark yoktu (p>0.05).
TARTIŞMA: Ülkemizde mülteci hastalar sağlık hizmetlerine eşit erişim imkanına sahip olmalarına rağmen, bu çalışmanın sonuçları mülteci hastaların daha yüksek komplike apandisit ve geç başvuru oranlarına sahip olduklarını göstermiştir. Mülteci hastaların sonuçlarını etkileyen faktörleri belirlemek için gelecekte yapılacak araştırmalara ihtiyaç vardır.
Comparison of complicated appendicitis rates between refugees and local patients
Saliha Karagöz Eren, Yunus DönderDepartment of General Surgery, Kayseri City Training and Research Hospital, Kayseri-TurkeyBACKGROUND: This study aims to determine whether refugee patients are more likely to present with complicated appendicitis.
METHODS: Patients who were hospitalized and treated with the diagnosis of acute appendicitis in a single center between 2018 and 2020 were evaluated within the scope of this study, and the included patients were divided into two groups as refugees (n=140) and local patients (n=386). The primary outcome was complicated appendicitis rate, and the duration of symptoms, time to appendectomy, operation time, diagnostic modality, and length of hospital stay were also analyzed. According to operational diagnosis and pathology reports, cases were categorized as either non-complicated or complicated.
RESULTS: The complicated appendicitis rate, and the number of patients with symptoms lasting longer than 72 h were statistically more significant in refugee patients (p=0.009 and n: 186, p=0.000, respectively). The refugee patients had a younger mean age and a higher male patient rate which was statistically significant (p=0.000 for both). There was no significant difference between the groups concerning time to appendectomy, operation time, type of surgery, hospital length of stay, and diagnostic modality (p>0.05).
CONCLUSION: The findings of this study demonstrated that refugee patients have a higher complicated appendicitis rate and late admission rate, even though refugee patients have equal access to healthcare in our country. Future research is needed to identify factors affecting outcomes of refugee patients.
Makale Dili: İngilizce