Hızlı Arama
Supinasyon eksternal rotasyon tip 4 yaralanmalarda trans-sindezmotik fiksasyon: İntra- operatif testler güvenilir mi?
Gürkan Çalışkan, Yunus Elmas, Orhun ÇelikSağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul-TürkiyeAMAÇ: Ayak bileği kırıkları rotasyonel mekanizma ile oluşur. Lauge-Hansen sınıflamasına göre, supinasyon-eksternal rotasyon (SER) tip yaralanmalar en sık görülendir. Bu yaralanmalarda, kemik fiksasyonunun ardından sindezmotik yaralanmaların değerlendirilmesi ve tedavisi tartışmalıdır. Bu çalışmada, SER tip 4 ayak bileği yaralanmalarında intra-operatif testlerden yararlanılarak yapılan trans-sindezmotik fiksasyonun klinik, fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi hedeflenmiştir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ayak bileği sindezmoz eklemi intra-operatif olarak cotton/hook testi ve el ile manuel eksternal rotasyon stres testi ile 64 SER tip 4 kırıklı çıkığı olan hastada değerlendirildi. Hastalar, trans-sindezmotik fiksasyon yapılanlar ve yapılmayanlar şeklinde iki gruba ayrıldı. Ayak bileği eklem hareket açıklığı (EHA), Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Toplulu (AOFAS) Ayak bileği-Ardayak Skoru, Olerud-Molander Ayak Bileği Skoru (OMAS), tibiofibular örtüşme, tibiofibular açık alan ve Kellgren-Lawrence (K-L) skalası kullanılarak eklem artriti değerlendirildi. BULGULAR: Median OMAS (Z=-3.92, p<0.001), AOFAS (Z=-4.31, p<0.001) ve EHA (Z=-2.95, p=0.003) değerleri grup 1'de daha yüksekti. İki grup arasında median tibiofibular örtüşme değeri (Z=-0.59, p=0.0554), median tibiofibular açık alan değeri (Z=-1.13, p=0.258) ve Kellgren-Lawrence artrit skalası açısından bir fark saptanamadı. Trans-sindezmotik fiksasyon yapılmasına rağmen posterior malleoli fiksasyonu yapılmayan hastalarda artrit riskinin istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde 18.197 kat arttığı tespit edildi. (CI: 2.482-133.417, p=0.004) (Tablo 4)
SONUÇ: OMAS, AOFAS ve EHA median değerleri, trans-sindezmotik fiksasyon yapılmayan hastalarda daha düşüktü. Bu sonuçlar, SER tip 4 yaralanmalarda intra-operatif testlerin kesin doğru bilgi vermeyeceğini gösteriyor olabilir. Sindezmotik yaralanmaların zamanında tespit edilemesi instabilite ile sonuçlanabilir. Bu nedenle, SER tip 4 yaralanmalarda trans-sindezmotik fiksasyon ile posterior malleoli fiksasyonun birlikte uygulanmasının sonuçları olumlu etkileyebileceğini düşünmekteyiz.
Trans-syndesmotic fixation in supination external rotation type 4 injuries: Are intraoperative tests reliable?
Gürkan Çalışkan, Yunus Elmas, Orhun ÇelikUniversity of Health Sciences Istanbul Kanuni Sultan Suleyman Training and Research Hospital, İstanbul-TürkiyeBACKGROUND: Ankle fractures occur due to a rotational mechanism. According to the Lauge-Hansen classification, supination-external rotation (SER) injuries are the most common type. Following osseous fixation, the evaluation and treatment of syndesmotic injuries in these injuries are controversial. This study aimed to evaluate the clinical, functional, and radiological results of trans-syndesmotic fixation using intraoperative tests in SER type 4 ankle injuries.
METHODS: Ankle syndesmosis was intraoperatively evaluated using cotton/hook and manual external rotation stress tests in 64 patients with SER type 4 fracture dislocation injuries. These patients were divided into two groups: those treated with and without trans-syndesmotic fixation in addition to open reduction and internal fixation of the fractures. Ankle range of motion (ROM), American Orthopedic Foot and Ankle Society (AOFAS) Ankle-Hindfoot Score, and Olerud-Molander Ankle Score (OMAS), tibiofibular overlap, tibiofibular clear space, and joint arthritis based on the Kellgren-Lawrence (K-L) scale were evaluated.
RESULTS: Median values of OMAS (Z=-3.92, p<0.001), AOFAS (Z=-4.31, p<0.001), and ROM (Z=-2.95, p=0.003) were higher in Group 1. There were no differences between the groups regarding tibiofibular overlap median values (Z=-0.59, p=0.0554), tibiofibular clear space (Z=-1.13, p=0.258), and Kellgren-Lawrence arthritis scale. Lack of posterior malleolus fixation was found to increase the risk of arthritis by 18.197 times, despite having trans-syndesmotic fixation, which was statistically significant (Confidence Interval, CI: 2.482-133.417, p=0.004) (Table 4).
CONCLUSION: Median values of OMAS, AOFAS, and ROM in patients without trans-syndesmotic fixation were lower. These results indicate that intraoperative tests may not provide entirely accurate results in SER type 4 injuries. Failure to detect a syndesmotic injury timely can result in instability. Therefore, we think that routine trans-syndesmotic fixation, as well as posterior malleolus fixation in SER type 4 ankle injuries, may improve outcomes.
Makale Dili: İngilizce