Hızlı Arama
Sıçanlarda Glutamin kullanımının peritoneal yüzeyde intestinal neomokoza oluşumuna etkisi
Ahmet Akbaş1, Osman Bilgin Gülcicek2, Erkan Yavuz2, Hakan Yigitbas2, Ali Solmaz2, Yigit Ulgen3, Nadir Adnan Hacım2, Gulcin Ercan2, Yuksel Altinel2, Aysegul Kırankaya4, Atilla Çelik21Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Trabzon2Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Kliniği, İstanbul
4Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Kliniği, İstanbul
AMAÇ: Kısa bağırsak sendromu (SBS) ince bağırsakların uzunluğunun azalmasına bağlı vücut için gerekli olan sıvı veya besinlerin emilim eksikliğine yol açan mortalitesi ve morbiditesi yüksek klinik durumdur. Glutamin ise bağırsak mukoza hücrelerinin beslenmesini ve proliferasyonunu artıran bir proteindir. Bu çalışmanın temel amacı SBS gelişen ratlarda Glutaminin intestinal neomucosa oluşumu üzerine olan etkisini araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: On altı wistar-Hannover sıçan üzerinde ileumun mukozal yüzeyi ile parietalperiton yüzeyinin (karın duvarına yapışık) arasında enteroperitoneal anastomoz yapıldıktan sonra rastgele iki eşit gruba bölündü. Grup 1 (kontrol grubu), Salin ile tedavi edilirken grup 2 Glutamin ile tedavi edildi. On dört gün sonra tüm sıçanlara ötenazi uygulandı ve kan alındı. Eş zamanlı olarak anastomoz parçasının en blok rezeksiyonu yapılarak neomukoza oluşumu yönü ile histopatolojik inceleme yapıldı. Glutaminin anastomoz üzerine olan etkileri mikroskobik ve biyokimyasal analizler yapılmak sureti ile belirlendi.
BULGULAR: Biyokimyasal analizler serumda oksidan (MDA ve 8-OHdG), antioksidan (SOD ve GPx) parametrelerin ölçümü ile yapıldı. Kontrol grubu ve Glutamin verilen grubun antioksidan değerlerinin biyokimyasal değerlendirme sonuçlarına göre Glutamin verilen sıçanlarda serum anti-oksidan seviyesi (SOD ve GPx aktivitesi) kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde yüksek (p<0.05) iken oksidatif hasarın (MDA ve 8-OHdG) kontrol grubuna göre düşük olduğu (p<0.05) gözlendi. Neomukoza oluşumu yönü ile yapılan histolojik değerlendirme sonucunda ise Glutamin verilen grupta neomukoza oluşumu sayıca fazla olmasına rağmen kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı çıkmamıştır (p=0.315).
TARTIŞMA: Kısa bağırsak sendromu gelişen hastalarda Glutamin kullanımı neomukoza oluşumunu artırarak yüzey emilimini artırabilir. Ancak bunun yeterince güçlü klinik deneylerle belirlenmesi gerekiyor.
Effect of glutamine use on the formation of intestinal neomucosa on peritoneal surface in rats
Ahmet Akbaş1, Osman Bilgin Gülcicek2, Erkan Yavuz2, Hakan Yigitbas2, Ali Solmaz2, Yigit Ulgen3, Nadir Adnan Hacım2, Gulcin Ercan2, Yuksel Altinel2, Aysegul Kırankaya4, Atilla Çelik21Department of General Surgery, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon-Türkiye2Department of General Surgery, University of Health Sciences İstanbul Bağcılar Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
3Department of Pathology, University of Health Sciences İstanbul Bağcılar Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
4Department of Biochemistry, University of Health Sciences İstanbul Bağcılar Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
BACKGROUND: Short bowel syndrome (SBS) is a clinical condition with high mortality and morbidity, which leads to the lack of absorption of fluids or nutrients necessary for the body due to the decrease in the length of the small bowel (SB). Glutamine is an amino acid essential for the nutrition and proliferation of intestinal mucosa cells. The main aim of the present study was to investigate the effect of glutamine on intestinal neomucosa formation in rats which developed SBS.
METHODS: Sixteen Wistar Hannover rats were randomly divided into two groups of eight rats. Saline was applied to the rats in Group 1 (control) following the enteroperitoneal anastomosis between mucosal surface of the ileum and the parietal peritoneum surface (adherent to abdominal wall) while glutamine was applied to the rats in Group 2 following the same anastomosis. Fourteen days later, the rats were euthanatized and blood samples were taken. Simultaneously, en bloc resection of the anastomosis part was performed and histopathological examination was carried out to observe neomucosa formation. The effects of glutamine on anastomosis were determined by microscopic and biochemical evaluations.
RESULTS: Biochemical analyses were performed by measuring serum oxidant (malondialdehyde [MDA] and 8-hydroxy-2’-deoxyguanosine [8-OHdG]) and antioxidant (superoxide dismutase [SOD] and glutathione peroxidase [GPx]) parameters. Based on the biochemical evaluation results of the antioxidant values of the control and glutamine groups, it was found that while the serum antioxidant level (SOD and GPx activity) was significantly higher (p<0.05) in the glutamine-administered rats compared to the control group, the oxidative damage (MDA and 8-OHdG) was lower (p<0.05). In terms of the histological evaluations made for the neomucosa formation, the number of neomucosa formation was higher in the glutamine group, but the difference was not significant (p=0.315).
CONCLUSION: The use of glutamine in patients with SBS may increase surface absorption by increasing neomucosa formation. However, additional studies of large statistical power are needed.
Makale Dili: İngilizce