Hızlı Arama
Rektus kılıf hematomlarının tedavisi: Literatür eşliğinde 8 yıllık tek merkez deneyimi
Ümit Haluk İliklerden1, Tolga Kalaycı21Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Van2Iğdır Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Iğdır
AMAÇ: Rektus kılıf hematomu akut karın ağrısının nadir görülen ve sıklıkla gözden kaçan nedenlerinden birisidir. Çoğunlukla ileri yaş ve yandaş hastalıkların eşlik ettiği bu hastaların yönetiminde doğru tanı ve tedavi yaklaşımlarıyla, gereksiz cerrahi müdahalelerden kaçınarak olumlu sonuçlar alınabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, rektus kılıf hematomu tanılı hastaların yönetimindeki algoritma ve optimal tedavi stratejileri eksikliğine olgu yönetim deneyimimizle katkıda bulunmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda Mayıs 2010–Temmuz 2018 tarihleri arasında rektus kılıf hematomu tanısı ile tedavi uygulanan hastaların demografik özellikleri, özgeçmişleri, tanıya götüren fiziksel incelemeleri, laboratuvar ve görüntüleme yöntemlerindeki bulguları, tedavi süreç ve yöntemleri, komplikasyonları, morbidite ve mortalite oranları, yatış süresi ve uzun süreli takip sonuçları geriye dönük olarak hasta dosyaları, hastane bilgisayar kayıt sistemi ve görüntüleme arşivleri incelenerek elde edildi. Elde edilen verilerin analizi Microsoft Excel ve IBM SPSS Statistics 24 kullanılarak değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 31 hastanın yaş ortalaması 63.03 yıl (24–85 yıl) olup; kadın/erkek oranı (21/10) 2.1 idi. En sık görülen semptom karın ağrısı (%100) olmakla beraber; 25 olguda (%80.6) karın duvarı kitlesi tespit edildi. Antikoagülan ve antiplatelet tedavisi alan 25 olgu (%80.6) vardı. Olgularda tanı; 11’inde (%45.4) yalnızca bilgisayarlı tomografi; beşinde (%16.1) yalnızca ultrasonografi ve 15’inde (%33.3) ise bilgisayarlı tomografi + ultrasonografi yardımıyla konuldu. Sekiz olgu (%25.8) Tip 1, 10 olgu (%32.2) Tip 2 ve 13 olgu (%41.9) Tip 3 rektus kılıf hematomu olarak değerlendirildi. Ortalama International Normalized Ratio (INR) değeri 2.59 olarak bulundu. Üç olguda (%9.6) kanama kontrolü cerrahi müdahale ile sağlanırken; 28 olguda (%90.3) ise konservatif tedavi uygulandı. Olgular ortalama 7.48 gün (4–21) takip edilmiş olup; 29 olgu (%93.5) taburcu edilirken; cerrahi yapılan bir olgu ameliyat sonrası beşinci günde, konservatif takip edilen bir olgu ise yatışının 14. gününde kaybedildi (%6.45 mortalite). Konservatif ve cerrahi yöntemle takip edilen olguların mortalite oranları sırasıyla %3.5 ve %33.3 idi.
TARTIŞMA: Akut karın ağrısı, göbek altı palpable veya görüntüsel yöntemlerle desteklenen kitlesi olup; antikoagülan tedavi alan, şiddetli öksürük atakları olan ileri yaşlı hastalarda rektus kılıf hematomundan şüphe edilmelidir. Klinik şüphe halinde ultrasonografi veya bilgisayarlı tomografi yapılmalıdır. Erken ve doğru tanı konservatif tedavinin başarılı olmasını ve gereksiz cerrahi girişimleri önler. Klinisyen tecrübesinin ön planda olduğu bu olgularda, olgu çalışmaları sunularının artmasıyla birlikte yeni bir etkili algoritma sisteminin ve tanı için kılavuzların tanımlanacağını umuyoruz.
Treatment of rectus sheath hematomas: Eight years of single-center experience with a review of literature
Ümit Haluk İliklerden1, Tolga Kalaycı21Department of General Surgery, Van Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine, Van-Turkey2Department of General Surgery, Iğdır State Hospital, Iğdır-Turkey
BACKGROUND: Rectus sheath hematoma is a rare and frequently misdiagnosed cause of acute abdominal pain. In the management of the patients with rectus sheath hematoma, which are mostly with advanced age and comorbid diseases, positive results can be obtained by avoiding unnecessary surgical procedures with correct diagnosis and treatment approaches. The presented study aims to contribute to the lack of algorithms and optimal treatment strategies in the management of rectus sheath hematoma patients with the description of our experience in their management.
METHODS: Patients who underwent treatment with the diagnosis of rectus sheath hematoma between May 2010 and July 2018 were retrospectively analyzed. Demographic characteristics, medical histories, physical and laboratory findings and imaging methods, treatment processes, complications, morbidity, mortality, length of hospitalization and long-term follow-up results were searched. Data were analyzed from patient files, hospital computer registry system and radiology archives. Data analysis was performed using Microsoft Excel and IBM-SPSS-Statistics-24.
RESULTS: The mean age of the 31 patients was 63.03 years (24–85 years). The female/male ratio (21/10) was 2.1. The most common presenting sign or symptom was abdominal pain (100%), followed by abdominal wall mass in 25 patients (80.6%). Twenty-five patients (80.6%) were receiving some form of anticoagulation and antiplatelet therapy. Diagnosis was confirmed by Computed Tomography in 11 (45.4%), Ultrasonography in five (16.1%) and Computed Tomography with Ultrasonography in 15 (33.3%). Eight patients (25.8%) were evaluated as Type-1, 10 (32.2%) as Type-2 and 13 (41.9%) as Type-3. Mean International Normalized Ratio (INR) value of patients was 2.59. Bleeding was controlled by surgery in three cases (9.6%). The conservative approach was preferred in 28 cases (90.3%). 29 (93.5%) patients were discharged after an average hospital stay of 7.48 days (4–21). One patient died on the postoperative 5th day and other on the 14th day of conservative treatment (6.45% mortality). The mortality rate of conservatively and surgically treated patients was 3.5% and 33.3%, respectively.
CONCLUSION: Rectus sheath hematoma should be suspected in elderly patients using anticoagulants with acute abdominal pain, severe cough attacks and an umbilical palpable or radiologically supported mass. Computed Tomography and Ultrasonography should be performed in case of clinical suspicion. Early and correct diagnosis ensures successful conservative treatment and prevents unneces-sary surgical procedures. In the management of cases where clinician experience is at the forefront, we are hopeful that a new effective algorithm system and guidelines for the diagnosis will be identified after increasing the presentations of case series and experiences.
Makale Dili: İngilizce