p-ISSN: 1306-696x | e-ISSN: 1307-7945
Cilt : 29 Sayı : 2 Yıl : 2024

Hızlı Arama

SCImago Journal & Country Rank
Deneysel kafa travma araştırmasında takrolimus’un histopatolojik etkinliği [Ulus Travma Acil Cerrahi Derg]
Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2023; 29(2): 155-162 | DOI: 10.14744/tjtes.2023.33644

Deneysel kafa travma araştırmasında takrolimus’un histopatolojik etkinliği

Ali Atadağ1, İbrahim Erkutlu2, Ahmet Sarper Bozkurt3, Ömer Eronat4, Yıldız Büyükdereli Atadağ5, Necati Üçler2, Abidin Murat Geyik2
1Abdulkadir Yüksel Devlet Hastanesi, Beyin ve Sinir Cerrahisi Kliniği, Gaziantep
2Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı, Gaziantep
3Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Gaziantep
4Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Gaziantep
5Abdulkadir Yüksel Devlet Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği, Gaziantep

AMAÇ: Deneysel kafa travması oluşturulan sıçanlarda, bir immunsupresif ajan olan takrolimus’un (FK506) oluşacak sekonder beyin hasarına karşı koruyucu etkisini araştırmak amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kırk adet Sprague-Dawley tipi 250-350 gr ağırlığında 10–12 haftalık sıçanlar cinsiyet seçimi yapılmaksızın kullanıldı. Her grupta sekiz sıçan olacak şekilde beş gruba (Sham kontrol, Negatif kontrol, Pozitif kontrol, Vehicle kontrol, Tedavi) ayrılan denekler, uygun şartlarda kafa travması oluşturulduktan bir ay sonra sakrifiye edilerek beyinleri en blok olarak çıkarıldı ve histopatolojik olarak değerlendirildi. Sekonder beyin hasarı, beyin dokusunda oluşacak gliosizin GFAP boyanması sonrası Immun Reaktivite Skoru (IRS) ile değerlendirildi.
BULGULAR: Tüm grupların histopatolojik IRS değerleri değerlendirildiğinde tüm gruplar arasında anlamlı istatistiki farkların olduğu gözlendi. Daha sonra ikili gruplar şeklinde IRS değerinin en fazla tedavi grubunda arttığı (p<0.05) fakat Negatif Kontrol, Pozitif Kontrol ve Taşıyıcı Kontrol gruplarında artmasına rağmen istatistiki anlam ifade etmediği gözlendi. Sham grubunda ileri derece bir histopatolojik reaksiyon skorunun en az oranda görüldüğü tespit edildi.
TARTIŞMA: FK506 verilen grupta travmatik alandaki gliozisin diğer kontrol gruplarına göre istatistiki olarak belirgin olarak artış gösterdiği görüldü. Bu durum FK506’nın henüz açıklanamayan bir mekanizma ile gliozisi engelleyemediği hatta arttırdığını göstermektedir. Sonuç olarak, FK506 immunosupresif ajanının beklenin aksine beyindeki travma sonrası hasarı azaltmadığı, aksine gliozisi arttırdığı ortadadır.

Anahtar Kelimeler: FK506, gliozis; kafa travması; sekonder beyin hasarı; takrolimus.

Histopathological efficacy of tacrolimus in an experimental head trauma study

Ali Atadağ1, İbrahim Erkutlu2, Ahmet Sarper Bozkurt3, Ömer Eronat4, Yıldız Büyükdereli Atadağ5, Necati Üçler2, Abidin Murat Geyik2
1Department of Neurosurgery, Abdulkadir Yüksel State Hospital, Gaziantep-Türkiye
2Department of Neurosurgery, Gaziantep University Faculty of Medicine, Gaziantep-Türkiye
3Department of Physiology, Gaziantep University Faculty of Medicine, Gaziantep-Türkiye
4Department of Pathology, Gaziantep University Faculty of Medicine, Gaziantep-Türkiye
5Department of Family Medicine, Abdulkadir Yüksel State Hospital, Gaziantep-Türkiye

BACKGROUND: This study aimed to investigate the protective effect of tacrolimus (FK506), an immunosuppressive agent, on secondary brain damage in rats with experimental head trauma.
METHODS: 40 Sprague-Dawley rats, aged 10–12 weeks and weighing 250–350 g, were used without gender selection. The subjects that were divided into five groups of 8 rats per group (sham control, negative control, positive control, vehicle control, and treatment) were sacrificed 1 month after head trauma was induced under appropriate conditions, their brains were then removed en bloc and evaluated histopathologically. Secondary brain injury was evaluated with the immunoreactive score (IRS) after Glial Fibrillary Acid Protein staining of gliosis that would occur in brain tissue.
RESULTS: The evaluation of the histopathological IRS values of all groups showed significant statistical differences between all groups. The pairwise group comparison revealed the highest increase in IRS value in the treatment group (p<0.05), with no statistical significance despite the increase in the negative control, positive control, and vehicle control groups. The sham group had the lowest rate of severe histopathological reaction score.
CONCLUSION: It was observed that the group treated with FK506 had a statistically significant increase in gliosis in the traumatic area compared to the other control groups. This shows that FK506 cannot prevent and even increase gliosis by a mechanism that has not yet been clarified. In conclusion, it is obvious that the FK506 immunosuppressive agent does not reduce post-traumatic brain injury; on the contrary, it increases gliosis.

Keywords: K506, gliosis; head trauma; secondary brain injury; tacrolimus.

Sorumlu Yazar: Yıldız Büyükdereli Atadağ, Türkiye
Makale Dili: İngilizce
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Kopyalandı!
ATIF KOPYALA