AMAÇ: El tendon yaralanması olan hastalar, acil servislerde muayene edildikten sonra geç dönemde el cerrahisi kliniğine başvurabilirler. Bu hastalarda fizik muayenede yaklaşık bir fikir elde edilmiş olsa bile, rekonstrüktif yaklaşım ve cerrahi kesilerin doğru planlanması ve medikolegal nedenler için genellikle tanısal görüntüleme istenir. Bu çalışmanın birincil amacı, geç başvuran tendon yaralanmasının olan hastalarda USG (Ultrasonografi) ve MRG’nin (Manyetik rezonans görüntüleme) genel doğruluğunu belirlemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniğimizde geç dönem tendon yaralanması tanısı ile cerrahi eksplorasyon, geç sekonder tendon onarımı veya rekonstrüksiyon uygulanan 60 hastanın (32 kadın, 28 erkek) cerrahi bulguları ve görüntüleme raporları değerlendirildi. 39 ekstansör ve 21 fleksör tendon yara-lanması için ameliyat öncesi 47 USG (18-874 gün) ve 28 MRG (19-717 gün) sonucu karşılaştırıldı. Görüntüleme raporları kısmi rüptür, tam rüptür, iyileşmiş tendon ve adezyon oluşumu olarak yorumlandı ve cerrahi raporlarla doğruluk açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Ekstansör tendon yaralanmalarında USG için duyarlılık ve doğruluk değerleri %84, MRG için %44 ve %47 idi. Fleksör tendon yaralan-malarında MRG için duyarlılık ve doğruluk değerleri %100 ve USG için sırasıyla %50 ve %53 idi. 4 duyusal sinir yaralanmasından 4’ü USG’de ve 1’i MRI’da gözden kaçmıştır. Bu çalışmada geç başvuran hastalarda USG ve MRG ile elde edilen sonuçlar, literatürde daha önce USG ve MRG çalışma-larında bildirilenlerden daha düşüktür.
TARTIŞMA: Tendon iyileşmesi ile birlikte skar oluşumu anatomide değişikliğe neden olmakta ve bu da doğru değerlendirmeyi engelleyebilmektedir. Bu nedenle cerrahların hastalarını kolay ulaşılabilen ultrasonografi ile değerlendirmeye başlamaları faydalı olacak ve cerrahi morbidite azalacaktır.
BACKGROUND: Patients with hand tendon injuries may present to the hand surgery clinic in the late stage after being examined in emergency departments. Even if an approximate idea has been obtained in physical examination of these patients, diagnostic imaging is usually requested for reconstructive approach, correct planning of surgical incisions and medicolegal reasons. The primary purpose of this study was to determine the overall accuracy of Ultrasonography (USG) and Magnetic Resonance Imaging (MRI) in patients with late presentation of a tendon injury.
METHODS: The surgical findings and imaging reports of 60 patients (32 females, 28 males) who underwent surgical exploration, late secondary tendon repair or reconstruction with a diagnosis of late-presenting tendon injury in our clinic were evaluated. Comparisons were made of 47 preoperative USG images (18-874 days) and 28 MRI (19-717 days) results for 39 extensor and 21 flexor tendon injuries. The imaging reports were interpreted as partial rupture, complete rupture, healed tendon and adhesion formation and these were compared with the surgical reports in terms of accuracy.
RESULTS: In extensor tendon injuries, the sensitivity and accuracy values were both 84% for USG and 44% and 47% for MRI, respec-tively. In flexor tendon injuries, the sensitivity and accuracy values were 100% for MRI and 50% and 53%, respectively, for USG. Of the 4 sensory nerve injuries, 4 were missed on USG and 1 on MRI. The results obtained with USG and MRI in the late-presenting patients in this study were lower than those reported in previous USG and MRI studies in the literature.
CONCLUSION: Scar formation with tendon healing causes a change in anatomy, which could prevent accurate evaluation. There-fore, it would be beneficial for surgeons to start evaluating their patients with easily accessible ultrasonography; thus, surgical morbid-ity should be reduced.