Hızlı Arama
Geriatrik travma hastalarında kırılganlık indeksinin ve geriatrik travma sonlanım skorunun mortalite üzerine ilişkisinin değerlendirilmesi
Müge Arslan Erduhan1, Halil Doğan2, Bugra Ilhan21Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İstanbul2Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştıma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İstanbul
AMAÇ: Çalışmamızda 65 yaş ve üzeri geriatrik travma hastaların Travma Spesifik Kırılganlık İndeksi ve Geriatrik Travma Sonlanım skorunun hasta-ların 30 günlük mortaliteleriyle ilişkisini incelemeyi amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: İleriye yönelik gözlemsel çalışmamıza bir eğitim araştırma hastanesine künt travma sebebiyle başvuran 65 yaş ve üzeri 382 hasta dahil edildi. Hastaların kendilerinden ve/veya yakınlarından onam alındı. Hastaların acil servise başvurularında tespit edilen vital bulguları, kro-nik hastalık ve ilaç kullanım bilgilerinin yanısıra laboratuvar sonuçları, radyolojik görüntülemeleri, kan replasmanı ihtiyaçları, acil servis ve hastanede kalış süreleri ve mortaliteleri vaka formuna kaydedildi. Glasgow Koma Skalası, Yaralanma Şiddeti Ölçeği, Geriatrik Travma Sonlanım Skoru, Travma Spesifik Kırılganlık İndeksi ve Beden Kitle İndeksi araştırmacılar tarafından hesaplandı. Hastaların 30 günlük sonlanımlarıyla ilgili hasta ve/veya hasta yakınlarından 30 gün sonra telefonla bilgi alındı.
BULGULAR: Travma sonrası 30. günde ölen ve yaşayan hastalar karşılaştırıldığında Beden Kitle İndeksi ve Travma Spesifik kırılganlık indeksi açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Başvurusu sırasında Geriatrik Travma sonlanım skoru ≥95 olan hastaların 30 günlük mortalitelerinin yüksek oldu-ğu saptandı (sensivitesi %76, spesifitesi %72.27 (p<0.001). İki grup arasında iki veya daha fazla komorbid hastalığa sahip olmakla mortalite arasında korelasyon saptandı (p=0.001).
TARTIŞMA: Çalışmamızın sonucunda acil servise başvuruda hesaplanan Travma Spesifik Kırılganlık İndeksi’nin tek başına mortaliteyi belirlemede yeterli olmadığı, hastanın laktat değerinin, Geriatrik Travma Sonlanım Skoru (GTOS)’un ve hastanede kalış süresinin de mortalitede etkili olduğu ve bu parametrelerin kullanılmasıyla daha güvenilir bir kırılganlık puanı elde edilebileceğini düşünmekteyiz. GTOS 24 saatlik mortaliteyi belirlemede kullanılmaktadır, buna ek olarak uzun dönem mortalite öngörme skorlarına dahil edilmelidir.
Relationships of the frailty index and geriatric trauma outcome score with mortality in geriatric trauma patients
Müge Arslan Erduhan1, Halil Doğan2, Bugra Ilhan21Department of Emergency Medicine, Haseki Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye2Department of Emergency Medicine, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
BACKGROUND: We aimed to determine the relationships of the trauma-specific frailty index (TSFI) and the geriatric trauma out-come score (GTOS) with 30-day mortality among geriatric trauma patients aged 65 and older.
METHODS: This prospective observational study included 382 patients aged 65 years and older who were admitted to a training and research hospital due to blunt trauma. Informed consent was obtained from them and/or their relatives. In addition to patients’ vital signs, information about chronic diseases and drug use was obtained on admission to the emergency service and the results of labo-ratory examinations, radiological imaging, blood replacements, length of stay in the emergency room and hospital, and mortality were recorded in case forms. Glasgow coma scale, ınjury severity score, GTOS, TSFI, and body mass index (BMI) values were calculated by the researchers. Outcome information was obtained from the patient and/or relatives by phone 30 days later.
RESULTS: When the patients who died and those who survived were compared at the 30th day after trauma, no significant difference was found in terms of BMI or TSFI (p>0.05). It was determined that patients with a GTOS of ≥95 at admission would have higher 30-day mortality (the sensitivity was 76%, and the specificity was 72.27% (p<0.001)). When correlations were evaluated according to mortality, a correlation was found between the presence of two or more comorbid diseases and mortality (p=0.001).
CONCLUSION: We think that a more reliable frailty score can be obtained using these parameters as we have determined that the TSFI as calculated at admission to the emergency department is not sufficient on its own, while the lactate, GTOS, and the length of hospital stay are also effective in mortality. We suggest that it would be appropriate to use the GTOS in long-term follow-up as well as for predictive power for mortality within 24 h.
Makale Dili: İngilizce