Hızlı Arama
Çocuklarda motorlu araç çarpışma travması ve diğer travma mekanizmalarının çocuk yoğun bakım öncesi ve çocuk yoğun bakım kabulünde uygulanan müdahaleler, klinik özellikler ve nörolojik sonuçların karşılaştırılması
Serhan Özcan1, Merve Setenay Akyüzlüer Güneş2, Merve Havan1, Oktay Perk1, Ebru Azapağası1, Emrah Gün1, Edin Botan1, Ergun Ergun3, Ufuk Ateş3, Gökmen Kahiloğulları4, Tanıl Kendirli11Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, Ankara2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara
3Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
4Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
AMAÇ: Motorlu araç kazaları (MAK), pediatrik yaş grubunda bir numaralı ölüm nedenidir. Bu çalışmanın amacı, çocuk yoğun bakım ünitesinde (ÇYBÜ) takip edilen hastalarda MAK ile diğer travma mekanizmaları (DTM) arasındaki farklılıkları belirlemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2014–2018 yılları arasında üçüncü düzey ÇYBÜ’de yatan pediatrik travma hastalarının veriler geriye dönük olarak kayıt edildi. Hastalar MAK ve DTM olarak iki gruba ayrıldı. Demografik veriler, yoğun bakım öncesi yapılan müdahaleler (kardiyopulmoner resüsitasyon, entü-basyon, yaralanma şiddeti skorları, yoğun bakıma ulaşana kadar geçen süre), yoğun bakım müdahaleleri (invaziv mekanik ventilasyon, non-invaziv mekanik ventilasyon, ameliyat ihtiyacı, ameliyat türü, transfüzyon ihtiyacı ve inotrop tedavisi) iki grup arasında karşılaştırıldı. Sonuçlar sağkalım, hastaneden taburcu olma, taburculukta Pediatrik Serebral Performans Kategorisi (PSPK) ile değerlendirildi.
BULGULAR: Beş yıllık çalışma süresi boyunca, 135 hasta travma nedeniyle hastaneye kaldırıldı. Yaralanan vücut bölgeleri baş ve boyun (%61.5), karın ve bel omurgası (%39.4) ve ekstremiteler ve pelvis (%36.3) idi. Çoklu travma en çok MAK travma grubunda görüldü (p=0.001). Motorlu araç kaza-ları grubunda invaziv mekanik ventilasyon ve inotrop tedavi ihtiyacı daha fazlaydı (sırasıyla, p=0,002, 0,001). Yüz yirmi üç hasta (%91.1) hayatta kaldı. Mortalite oranı MAK grubunda daha yüksekti (p=0.026). Pediatrik Serebral Performans Kategorisi sonuçları DTM grubunda daha iyiydi (p=0.017). TARTIŞMA: Motorlu araç kazaları, DTM’lerden daha fazla çoklu travma olgusuna yol açar. İnvaziv mekanik ventilasyon, inotroplar ve diğer yoğun bakım müdahaleleri, MAK hastalarında DTM hastalarına göre çok daha sık gerekliydi.
Comparison of pre-PICU and per-PICU interventions, clinical features and neurologic outcomes of motor vehicle collision trauma and other mechanisms of trauma in children
Serhan Özcan1, Merve Setenay Akyüzlüer Güneş2, Merve Havan1, Oktay Perk1, Ebru Azapağası1, Emrah Gün1, Edin Botan1, Ergun Ergun3, Ufuk Ateş3, Gökmen Kahiloğulları4, Tanıl Kendirli11Department of Pediatric Critical Care Medicine, Ankara University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey2Department of Pediatrics, Ankara University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey
3Department of Pediatric Surgery, Ankara University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey
4Department of Neurosurgery, Ankara University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey
BACKGROUND: Motor vehicle collisions (MVCs) are the number one cause of death in the pediatric age group. The aim of this study was to determine the differences between MVCs and other trauma mechanisms (OTMs) in patients who were followed up at a pediatric intensive care unit (PICU).
METHODS: Data were retrospectively collected for pediatric trauma patients hospitalized at a third level PICU between 2014 and 2018. Patients have been divided into two groups as MVC and OTM. Demographic data, pre-PICU interventions (cardiopulmonary resuscitation, intubation, injury severity scores, time period before intensive care), intensive care interventions (invasive mechanical ventilation, non-invasive mechanical ventilation, need for surgery, type of surgery, need for transfusion, and inotrope therapy) were compared between two groups. Outcomes were evaluated by survival, discharge from hospital, Pediatric Cerebral Performance Cate-gory (PCPC) at discharge, tracheotomy presence, and amputation performed.
RESULTS: During the 5-year study period, 135 patients were hospitalized for trauma. The injured body regions were the head and neck (61.5%), abdomen and lumbar spine (39.4%), and extremities and pelvis (36.3%). Multiple trauma was mostly seen in the MVC trauma group (p=0.001). The need for invasive mechanical ventilation and inotrope therapy was greater in the MVC group (p=0.002, 0.001 respectively). One hundred and twenty-three patients (91.1%) survived. The mortality rate was higher in the MVC group (p=0.026). The PCPC results were better in the OTM group (p=0.017).
CONCLUSION: MVCs lead to more multiple trauma cases than OTMs. Invasive mechanical ventilation, inotropes, and other inten-sive care interventions were necessary much more often in MVC victims than in OTM patients.
Makale Dili: İngilizce