Hızlı Arama
Psikolojik faktörlerin beşinci metakarpal boyun kırıklarının klinik sonuçları üzerine etkileri ve yaralanma etiyolojisi ile ilişkisi
Levent Adıyeke1, Suavi Aydogmus2, Mustafa Sabuncuoğlu3, Emre Bilgin4, Tahir Mutlu Duymus51Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul2Maltepe Devlet Hastanesi, Ortopedi Kliniği, İstanbul
3Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Psikiyatri Kliniği, İstanbul
4İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İzmir
5Özel Saygı Hastanesi, Ortopedi Kliniği, İstanbul
AMAÇ: Acil kliniğe başvuran hastalar arasında 5. metakarp boyun kırığına bağlı yaralanmalar yaygındır. Travma mekanizması çeşitli tiplerde olabildiği gibi bazı durumlarda istemli yaralanamalar görülebilmektedir. Beşinci metakarpal boyun kırık yaralanmaları etiyolojiye bağlı olarak tedavi ve rehabilitasyon aşamalarında psikolojik faktörlerin önemli rolü olabilmektedir. Bu aşamada istemli veya istemsiz olarak meydana gelen yaralanmalarının sonuçlarının karşılaştırıldığı bir araştırma yapılmamıştır. Bu çalışmada, yaralanma mekanizmaları arasındaki sosyoekonomik düzey, eğitim seviyesi ve klinik sonuçlar arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma metakarp boyun kırıklı 59 hastayı kapsamaktadır. Hastalar iki ayrı grup olarak değerlendirildi. Grup 1 istemli yaralanmalı hastalar ve Grup 2 istemsiz yaralanmalı hastalar ile oluşturuldu. Her iki grup öfke analizi, dürtüsel düzey ve anksiyete düzeylerinin somatik bulgular VAS ve Q-DASH skorları ile olan ilişkisi açısından değerlendirildi. Ayrıca öfke, dürtüsellik ve anksiyete düzeylerinin sosyoekonomik ve eğitim seviyesi ile olan ilişkisi değerlendirildi.
BULGULAR: Grup 2 hastalarda öfke ve dürtüsellik değerleri Grup 1’e göre daha düşük olduğu ve Grup 2’deki bu düşük değerlerin VAS ve Q-DASH skorındaki düşüşle parelel olduğu görüldü. Grup 1 hastalarda Barrat dürtüsellik skor 61.5 (42–78), anksiyete skor 64 (55–77), öfke skoru 20 (16–30) ve Grup 2’de barrat dürtüsellik skor 61 (55–69), anksiyete skor 66 (58–72), öfke skoru 19 (14–26) ortalama değer olarak bulundu. Eğitim düzeyi düşük olan hastalarda dürtüsellik skor değerleri ve öfke skor değerleri Grup 2’de düşük bulunmuştur. Düşük gelire sahip hasta sayısı her iki grupta yüksek olarak bulunmuş ve bu hastalarda dürtüsellik skor değeri, öfke skor değeri Grup 1’de yüksek, anksiyete skor değeri Grup 2’de yüksek olarak bulunmuştur.
TARTIŞMA: Sosyodemografik faktörlerin ve etiyolojinin istemli yaralanma oluşmasında psikolojik faktörler açısından etkinliği saptanamamış, ancak istemli beşinci metakarp boyun kırıkların klinik olarak el fonksiyonları üzerindeki etkileri ve tedavi sonrası ağrı seviyesinde etkili rol oynadığı görülmüştür.
Effects of psychological factors on the clinical outcomes of fifth metacarpal neck fractures and their relation to injury etiology
Levent Adıyeke1, Suavi Aydogmus2, Mustafa Sabuncuoğlu3, Emre Bilgin4, Tahir Mutlu Duymus51Department of Orthopedic Surgery, Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital, İstanbul-Turkey2Department of Orthopedic Surgery, Maltepe State Hospital, İstanbul-Turkey
3Department of Psychiatry, Ümraniye Training and Research Hospital, İstanbul-Turkey
4Department of Orthopedic Surgery, İzmir Tepecik Training and Research Hospital, İzmir-Turkey
5Department of Orthopedic Surgery, Saygı Hospital, İstanbul-Turkey
BACKGROUND: The fifth metacarpal neck fracture injuries are commonly found in patients who applied to emergency clinics. The mechanism of trauma in these types of injuries seems to be different and, in some cases, appears to be intentional. Psychological factors play an important role in the treatment and rehabilitation, as well as in the etiology of metacarpal neck fractures. However, to the best of our knowledge, no research has yet compared the clinical outcomes of patients with fifth metacarpal neck fractures caused intentionally with those of patients with such fractures caused by unintentional injuries. Our goal is to investigate the relationships between the mechanism of injury, socioeconomic status, and clinical outcomes of patients with fifth metacarpal neck fractures.
METHODS: The study included 59 patients with fifth metacarpal neck fractures. The patients were separated into two groups. Group 1 consisted of patients with intentional injuries, and Group 2 consisted of patients with unintentional injuries. Both groups were evaluated in terms of the anger analysis, impulsivity, and the level of anxiety in relation to somatic findings Visual Analogue Scale (VAS) and The Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Score (QDASH). In addition, the relationship between anger, impulsivity, and anxiety scores with the socioeconomic status and educational level was assessed.
RESULTS: It was observed that the anger and impulsivity values of Group 2 patients were lower than the Group 1, and the decrease in Group 2 was correlated with the VAS and Q-DASH values. Group 1 barrat impulsivity score 61.5 (42–78), anxiety score 64 (55–77), state anger score 20 (16–30), and Group 2 barrat impulsivity score 61 (55–69), anxiety score 66 (58–72), and anger score 19 (14–26) were found as mean values. The impulsivity score and anger score were found to be lower in Group 2 at the low educational level. The number of patients with a low income was found to be high in both groups, and the impulsivity score and the anger score were higher in Group 1, while the anxiety score was higher in Group 2.
CONCLUSION: Sociodemographic factors and the etiology of intentional injuries could not be detected, but psychological factors play a role in the clinical sequelae of intentional fifth metacarpal fractures, their effects thereof on the hand function and the pain course after treatment.
Makale Dili: İngilizce