Hızlı Arama
Travmatik hemorajik şokta olan hastalarda tiyol disülfid homeostazisinin değerlendirilmesi
Pınar İskender Uysal1, Havva Şahin Kavaklı2, Salim Neşelioğlu31Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği-Ankara2Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara Şehir Hastanesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Ankara
3Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara Şehir Hastanesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara
AMAÇ: Travmatik hemorajik şok, hızlıca tanınıp müdahale edilmediği takdirde yüksek mortalite ile seyreden bir durumdur. Hemorajik şokun evresi ve şiddeti bu hastaların yönetiminde kararları belirleyen temel faktördür. Bu çalışmada, travmatik hemorajik şokta olan hastalarda objektif bir kriter olan tiyol disülfid homeostazisi dengesi ile şokun şiddet ve derecesini daha net ortaya koyarak, hızlı bir şekilde hastaların uygun tedaviyi alabilmesine rehberlik etmek ve böylece morbidite ve mortaliteyi azaltmak amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma, 01.10.2018–30.04.2019 tarihleri arasında, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Numune Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Acil Tıp Kliniği’nde kontrollü, ileriye yönelik, klinik bir çalışma olarak yapıldı. Çalışmada hasta ve sağlıklı gönüllülerden alınan kanda, tiyol disülfid homeostazisinin değerlendirilmesi yapıldı. Çalışmaya acil servise başvuran travmatik hemorajik kanaması olan 18 yaş ve üstü, kadın-erkek 52 gönüllü hasta ve herhangi bir hastalığı olmayan sağlıklı gönüllü kişilerden oluşan 50 kişilik kontrol grubu olmak üzere toplam 102 kişi alındı.
BULGULAR: Hasta ve kontrol grubunda native tiyol, total tiyol, disülfid, disülfid/native tiyol, disülfid/total tiyol düzeyleri arasında anlamlı fark bulundu (sırasıyla, native tiyol, total tiyol, disülfid, disülfid/native tiyol ve disülfid/total tiyol p değerleri; 0.001>, 0.001>, 0.018, 0.002, 0.002). İkili grup karşılaştırmalarına göre; Evre 3 hemorajik şokta native tiyol ve total tiyol, Evre 1 ve 2 hemorajik şoka göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşüktür. (Evre 1 ve Evre 3 hemorajik şok karşılaştırması; native tiyol için p değeri=0.001, total tiyol için p değeri=0.002) (Evre 2 ve Evre 3 hemorajik şok karşılaştırması; native tiyol için p değeri=0.009, total tiyol için p değeri=0.006). Total tiyol düzeyi hayatını kaybeden hastalarda yaşayanlara göre daha düşük bulundu (p=0.040).
TARTIŞMA: Bu çalışma ile tiyol disülfid homeostazisi verilerinin şok evresi ve mortalite ile korelasyon gösterdiği bulunmuştur. Tiyol disülfid homeostazisi değerlendirmesinin travmatik hemorajik şok hastalarında; hastalığın şiddeti, evrelemesi, prognozunu değerlendirmek ve tedavi yönetimi konusunda bize rehberlik edebileceği düşünülmektedir.
Evaluation of the thiol disulfide homeostasis in patients with traumatic hemorrhagic shock
Pınar İskender Uysal1, Havva Şahin Kavaklı2, Salim Neşelioğlu31Department of Emergency Medicine, University of Health Science Gülhane Training and Research Hospital, Ankara-Turkey2Department of Emergency Medicine, Ankara City Hospital & Yıldırım Beyazıt University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey
3Department of Medical Biochemistry, Ankara City Hospital & Yıldırım Beyazıt University Faculty of Medicine, Ankara-Turkey
BACKGROUND: Traumatic hemorrhagic shock is a condition associated with a high mortality rate in the absence of timely diagnose and intervention. The class and severity of hemorrhagic shock are the key factors that guide the decisions in the management of these patients. This study aims to provide guidance for the timely administration of an appropriate treatment to patients with traumatic hemorrhagic shock, and thus, decrease morbidity and mortality, by determining shock severity and class more clearly with the use of the thiol disulfide homeostasis balance, which is an objective criterion.
METHODS: This controlled, prospective, and clinical study was conducted in the Emergency Medicine Clinic at the University of Health Sciences, Ankara Numune Training and Research Hospital between October 1, 2018 and April 30, 2019. Thiol disulfide homeostasis was assessed in blood collected from patients and healthy volunteers. A total of one hundred two patients were included; of whom 52 were female and male volunteer patients aged 18 or older who presented to the emergency department with traumatic hemorrhagic bleeding and fifty were control subjects.
RESULTS: Patient and control groups demonstrated significantly different native thiol, total thiol, disulfide, disulfide/native thiol, and disulfide/total thiol levels (P-values for native thiol, total thiol, disulfide, disulfide/native thiol, and disulfide/total thiol: 0.001>, 0.001>, 0.018, 0.002, and 0.002, respectively). According to pairwise comparisons; Class-3 hemorrhagic shock was associated with significantly lower native thiol and total thiol levels compared to Class-1 and Class-2 hemorrhagic shock (Comparison of Class-1 and Class-3 hemorrhagic shock: p-value for native thiol = 0.001, p-value for total thiol = 0.002) (Comparison of Class-2 and Class-3 hemorrhagic shock: p-value for native thiol = 0.009, p-value for total thiol = 0.006). Total thiol levels were found to be lower in patients who died compared to those who survived (p=0.040).
CONCLUSION: Thiol disulfide homeostasis data were found to be correlated with the shock class and mortality. The assessment of thiol disulfide homeostasis can serve as a guide in the determination of the severity and classification of the disease, evaluation of the prognosis, and management of the treatment in traumatic hemorrhagic shock patients.
Makale Dili: İngilizce