Hızlı Arama
Trimalleoler ayak bileği kırıklarında posterior malleol fiksasyonunun önemi: Retrospektif çalışma
Sinan Karaca1, Meriç Enercan2, Guzelali Ozdemir1, Sinan Kahraman4, Mutlu Çobanoğlu3, Metin Küçükkaya41T.C Fatih Sultan Mehmet Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü,İstanbul2İstanbul Florence Nightingale Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Bölümü,istanbul
3Adnan Menderes Üniversitesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı
4İstanbul Bilim Universitesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Bölümü,istanbul
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı cerrahi olarak tedavi edilen trimalleoler kırıklarda posterior malleol (PM) fiksasyonunun etkinliği ve önemini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2004 ile 2011 yılları arasında PM içeren ayak bileği eklemi kırıklı toplam 57 olgu açık redüksiyon ve internal fiksasyonla tedavi edildi. Posterior malleol fiksasyonu 46 olguda kanüllü vida ile, 11 olguda plak ise plak ile gerçekleştirildi. Tüm olgular Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği birliği Skoru (AOFAS), Amerikan Ortopedik Cerrahlar Akademisi Ayak ve Ayak Bileği Anketi (AOOS), Görsel Analog Skala (VAS) ve sağlam tarafla karşılaştırılan ayak bileği eklemi hareketliliği ile değerlendirildi.
BULGULAR: Yaşları 23 ile 85 arasında (ortalama 55.9) olan, 36’sı kadın ve 21’i erkek olan olguların ortalama takip süresi 44.6 (24–108) aydı. Cerrahiye kadar geçen süre 1.1 (1–3) gündü. AOFAS’a göre 21 olgu mükemmel ve 26 olgu iyi olarak değerlendirildi. AOOS skoru ortalama 92.4 (32–100) idi. Ortalama VAS istirahatta 1.1 ve yürümede 1.3 idi. Sağlam tarafla karşılaştırıldığında, ayak bileği eklemi plantar fleksiyonunda anlamlı farklılık görülmedi (p=0.325) ancak ayak bileği eklemi dorsifleksiyonunda anlamlı farklılık görüldü (p<0.001).
TARTIŞMA: Posterior malleolün anatomik redüksiyon ve rijit internal fiksasyonu, yeterli fiksasyon için zayıf kemik kalitesi problem olan yaşlı hastalarda bile tatminkar klinik ve fonksiyonel sonuçlar sağlar. Küçük PM fragmanlarının bile fiksasyonu rehabilitasyona daha stabil bir yapı oluşturabilir.
Importance of fixation of posterior malleolus fracture in trimalleolar fractures: A retrospective study
Sinan Karaca1, Meriç Enercan2, Guzelali Ozdemir1, Sinan Kahraman4, Mutlu Çobanoğlu3, Metin Küçükkaya41Department Of Orthopedics And Traumatology, T.c Fatih Sultan Mehmet Education And Research Hospital, Istanbul, Turkey2Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul Florence Nightingale Hospital, Istanbul, Turkey
3Department Of Orthopedics And Traumatology, Adnan Menderes University, Istanbul, Turkey
4Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul Bilim University, Turkey
BACKGROUND: The aim of this retrospective study was to evaluate treatment effect and importance of posterior malleolus (PM) fixation in surgically treated trimalleolar fractures.
METHODS: A total of 57 cases of ankle joint fracture involving PM and treated with open reduction and internal fixation technique between 2004 and 2011 were evaluated. PM fixation was performed with cannulated screws in 46 cases, and in 11 cases, PM plate was used. All patients were assessed using American Orthopaedic Foot and Ankle Society (AOFAS) score, American Academy of Orthopedic Surgeons (AAOS) foot and ankle questionnaire, and Visual Analog Score (VAS) pain scale. Ankle joint mobility was also compared with unaffected side.
RESULTS: Mean follow-up period was 44.6 months (range: 24–108 months). There were 36 female patients and 21 male patients between 23 and 85 years of age (mean: 55.9 years). Average time to surgery was 1.1 day (range: 1–3 days). According to AOFAS assessment, result was excellent in 21 patients and good in 26 patients. AAOS score was 92.4 (range: 32–100). Mean VAS score when resting was 1.1, and mean score was 1.3 when walking (range: 0–10). When compared with uninjured side, there was no significant difference in plantar flexion of ankle (p=0.325) but there was significant difference in dorsiflexion of ankle joint (p<0.001).
CONCLUSION: Anatomical reduction and rigid internal fixation of PM provide satisfactory clinical and functional outcomes even in elderly patients where bone quality may make adequate fixation difficult. Fixation of even small PM fragments can facilitate rehabilitation by creating more stable construction.
Makale Dili: İngilizce