Hızlı Arama
Bifosfonat kullanımı ile ilişkili atipik femur kırıkları: 19 hastanın kapsamlı değerlendirmesi
Koray Şahin, Omer Naci Ergin, Serkan Bayram, Turgut Akgülİstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji ABD, İstanbulAMAÇ: Bifosfonatlar osteoporozlu hastalarda kırık gelişimini önlemek için sıklıkla kullanılan ilaçlardır. Ancak bifosfonat kullanımı nadiren de olsa atipik femur kırıklarına yol açabilir. Sunulan çalışma cerrahi olarak tedavi edilen bifosfonatla ilişkili atipik femur kırıklarının klinik ve radyolojik özellikleri ile tedavi sonuçlarını sunmayı amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniğimizde Ocak 2009 ile Aralık 2017 tarihleri arasında atipik femur kırığı tanısıyla ameliyat edilmiş olan ve bifosfonat kullanma öyküsü olan hastalar geriye dönük olarak incelendi. Çalışmaya Amerikan Kemik ve Mineral Araştırma Topluluğu (American Society for Bone and Mineral Research) tarafınca tanımlanmış olan atipik femur kırığı kriterlerini karşılayan hastalar dahil edildi. Dahil edilen hastaların kırıklarının radyolojik özellikleri, kullanılan bifosfonat ve kullanım süresi, prodromal klinik ve radyolojik bulguların varlığı değerlendirildi. Tedavi sonrası sonuç değerlendirmesi ise klinik değerlendirme, radyolojik kaynama durumu ve mobilizasyon durumuna göre gerçekleştirildi.
BULGULAR: Çalışmaya 19 hasta dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 69.6 yıl (aralık: 60.8-85.1) ve ortalama takip süresi 33.8 yıldı (aralık: 13-104). Ortalama bifosfonat kullanım süresi 8.65 yıl (aralık: 3-18) yıl olarak bulundu. 4 hastada bilateral kırık mevcuttu. Çalışmada incelenen 23 kırıktan 8 tanesi subtrokanterik, 15 tanesi ise diafizer yerleşimliydi. 21 kırık intramedüller çivi ile, 1 kırık kilitli kompresyon plağı ile ve 1 kırık da proksimal femur çivisi ile tedavi edilmişti. 15 kırıkta ilk 6 ay içinde kaynama gözlendi. 4 kırıkta kaynama gecikmesi ve 4 kırıkta kaynamama tespit edildi. Ortalama kaynama süresi 5.1 ay (aralık: 2-9) olarak bulundu. Toplam 7 hastanın operasyon sonrasında preoperatif mobilizasyon durumunu koruğu gözlenirken 12 hastanın mobilizasyon durumunda kırık sonrasında gerileme olduğu görüldü.
TARTIŞMA: Bu çalışmanın bulguları atipik femur kırıklarının prodromal bulguları olabileceğini ve bu kırıkların yüksek komplikasyon ve kaynamama oranları ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
Atypical femoral fractures related to bisphosphonate use: A comprehensive review of 19 patients
Koray Şahin, Omer Naci Ergin, Serkan Bayram, Turgut AkgülDepartment of Orthopedics and Traumatology, Istanbul University Istanbul Medical Faculty, Istanbul-TurkeyBACKGROUND: Atypical femur fracture is a rare complication of bisphosphonate treatment, which is widely used for the prevention of osteoporotic fractures. This study aims to report clinical and radiological features and outcomes of surgically treated atypical femur fractures related to bisphosphonates.
METHODS: We retrospectively reviewed patients with the diagnosis of atypical femur fracture who were under bisphosphonate treatment and who were surgically treated in our clinic between January 2009 and December 2017. Patients who met the atypical femur fracture criteria defined by the American Society for Bone and Mineral Research were included in this study. Radiological features of the fractures, bisphosphonate treatment and duration, prodromal clinical and radiological findings were evaluated. Outcome measures included perioperative results, clinical and radiological outcomes and mobilization status.
RESULTS: In this study, 19 patients were enrolled. Mean age of the patients was 69.6 years (range: 60.8-85.1) and the mean follow-up was 33.8 months (range: 13-104). Mean bisphosphonate use duration was 8.65 years (range: 3-18). Four patients had bilateral fractures. Eight of 23 fractures were subtrochanteric and 15 were diaphyseal. Twenty-one fractures were treated with an intramedullary nail, one fracture with a locked compression plate and one fracture with cephalomedullary nail. Union was observed in 15 fractures within the first six months. There was a delayed union in four fractures and non-union in four fractures. Mean union time was 5.1 months (range: 2-9). While seven patients preserved their preoperative mobilization status, 12 patients showed regression after the fracture.
CONCLUSION: This study suggests that atypical femur fractures may have prodromal signs and that their management is complex due to high complication and nonunion rates.
Makale Dili: İngilizce