Hızlı Arama
Torakoabdominal delici-kesici alet yaralanmalarında bilgisayarlı tomografinin diyafragma yaralanmasını göstermedeki etkinliği, tanısal laparoskopi ile karşılaştırma
Mehmet İlhan1, Mesut Bulakçı2, Süleyman Bademler1, Ali Fuat Kaan Gök1, İbrahim Fethi Azamat1, Cemalettin Ertekin11İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Travma Ve Acil Cerrahi Servisi, İstanbul, Türkiye2İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
AMAÇ: Sol torakoabdominal delici kesici yaralanması olan, tanısal veya terapotik laparoskopi yapılan hastalarda bilgisayarlı tomografinin (BT) diyafram yaralanmasını saptamadaki etkinliğinin değerlendirilmesi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Nisan 2010 ile aralık 2014 tarihleri arasında delici-kesici alet yaralanması ile başvuran sol torakoabdominal yaralanması bulunan 108 olgu demografik verileri, bıçaklanma bölgesi, ek travma bulgularının varlığı, hemodinamik parametreleri, başvuru süresi, tanı yöntemleri ve tedavi şekli açısından geriye dönük olarak değerlendirildi. Tüm hastaların ameliyat öncesi bilgisayarlı tomografi görüntüleri geriye dönük olarak cerrahi değerlendirme sonuçları bilinmeden değerlendirilmiştir. Hemotoraks, pnömotoraks, batında serbest sıvı ve solid organ yaralanmalarının diyaframa yaralanması ile ilişkisi araştırıldı. Cerrahi girişim öncesinde tüm olgular fizik muayene, hemogram takibi ve hemodinamik değerlendirme ile takip edildi.
BULGULAR: Fizik muayene bulgusu olarak en sık anterior sol torakoabdominal yaralanma saptandı. Lateral yaralanması olan 25 olgunun %36’sında cerrahi olarak yaralanma saptandı. Tüm olguların 25’inde (%23.1) diyafragma yaralanması saptandı ve olgulara laparaskopik tamir yapıldı. Tüm BT bulguları cerrahi sonuçları ile birlikte değerlendirildiğinde diyafragma yaralanmasını göstermede sensitivite %80, spesifite %95, PPV %83, NPV %94 olarak hesaplanmıştır. Ortalama hastanede kalış süresi tüm olgularda 5.4 gün (1–16) olarak gözlendi.
TARTIŞMA: Bilgisayarlı tomografi ile penetran diyafragma yaralanmalarını değerlendirmede halen güçlükler mevcuttur. Buna rağmen bizim çalışmamızda BT yüksek spesifite ve negatif prediktif değere sahiptir. Diyafragma defekti ve yağlı doku herniasyonunun tespit edilmesi torakoabdominal yaralanmalarda kesin tanıyı koydurmaktadır. Daha fazla sayıda hasta grubu ile ileriye yönelik çalışma yapılması, delici kesici alete bağlı torakoabdominal yaralanması olan hastalarda diyafram yaralanmasının saptanmasında BT’nin rolünü belirlemede faydalı olacaktır.
The diagnostic efficacy of computed tomography in detecting diaphragmatic injury secondary to thoracoabdominal penetrating traumas: a comparison with diagnostic laparoscopy
Mehmet İlhan1, Mesut Bulakçı2, Süleyman Bademler1, Ali Fuat Kaan Gök1, İbrahim Fethi Azamat1, Cemalettin Ertekin11Department Of General Surgery, Trauma And Emergency Surgery Service, İstanbul University İstanbul Faculty Of Medicine, İstanbul2Department Of Radiology, İstanbul University İstanbul Faculty Of Medicine, İstanbul
BACKGROUND: This study was designed to investigate the diagnostic efficacy of computed tomography (CT) for the detection diaphragmatic injury in cases undergoing diagnostic and therapeutic laparoscopy in left thoracoabdominal penetrating injuries.
METHODS: Demographic properties, stabbed body region, additional injuries, hemodynamic parameters, time to admission, diagnostic examinations, and type of treatment were retrospectively reviewed in one hundred and eight patients presenting with left thoracoabdominal injury after penetrating sharp object injury between April 2010 and December 2014. Preoperative CT scans of all patients were reviewed blind to the results of surgical evaluation. The relationship between diaphragmatic injury and hemothorax, pneumothorax, abdominal free fluid, and solid organ injuries were analyzed. All patients underwent physical examination, complete blood count monitoring, and hemodynamic assessment prior to surgery.
RESULTS: The most common finding on physical examination was anterior left thoracoabdominal injury. The injury was detected surgically in 36% of twenty-five cases with lateral injury. Diaphragmatic injury was present in twenty-five (23.1%) of all cases, all of whom were treated with laparoscopic repair. An analysis of all CT findings in relation to surgical results revealed that CT had a sensitivity of 80%, a specificity of 95%, a PPV of 83%, and a NPV of 94% for the detection of diaphragmatic injuries. Mean duration of hospital stay was 5.4 days (range, 1–16 days) in the entire study population.
CONCLUSION: CT is still associated with diagnostic challenges in penetrating diaphragmatic injuries. Nevertheless, CT showed a high specificity and a negative predictive value in our study. Detection of a diaphragmatic defect and fatty tissue herniation makes the definitive diagnosis of diaphragmatic injury in penetrating thoracoabdominal injuries. Prospective studies with a larger sample size are necessary to further clarify the role of CT in detection of diaphragmatic injuries in thoracoabdominal sharp penetrating object injuries.
Makale Dili: İngilizce