AMAÇ: Bu çalışmada akut mezenterik iskemide yeni iskemik biyobelirteçler olan ENDOCAN ve SCUBE-1'in erken evre hasar, tanı ve irreversibıl hasar değerlerini araştırmayı amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: 54 sıçan ile deneysel bir mezenterik iskemi reperfüzyon modeli tasarlandı. Dokuz grup oluşturuldu; Kan ve doku örneklerinin sadece örneklendiği üç sahte grup [Grup I (30.dakika), IV (2. saat) ve VII (6.saat)]; superior mezenterik arter (SMA) bağlandıktan sonra kan ve doku numuneleri örneklenen üç iskemi grubu [Grup II (30. dakika), V (2. saat) ve VIII (6.saat)]; ve SMA dekompresyonundan sonra kan ve doku numuneleri örneklendirilen ve reperfüzyon 1 saat süreyle indüklenen üç reperfüzyon grubu [Grup III (30. dakika), VI (2. saat) ve IX (6. saat)]. SCUBE-1 ve ENDOCAN için kan örnekleri alındı ve histopatolojik olarak doku örnekleri incelendi.
BULGULAR: SCUBE-1 düzeyleri İskemi grubunda sahte gruba göre daha yüksek iken(p <0.05), geç iskemi (6. saat) grubunda ENDOCAN düzeyleri belirgin olarak farklıydı. Bu iki belirteç, histopatolojik incelemeye göre irreversıble mezenterik hasar için birlikte kullanıldığında, reversible-irrreversible hasar ayırımını % 94,1 sensitivite, % 73,7 spesifite ile belirledi.
TARTIŞMA: SCUBE-1'in tek başına yükselmesi laboratuvar sıçanlarında erken mezenterik iskemiyi öngörmede önemli olarak gözükmektedir. Bununla birlikte, SCUBE-1 ve ENDOCAN eş zamanlı kullanımı irreversible bağırsak hasarının tespitinde daha kullanılışlı olabilir.
BACKGROUND: The objective of the current study was to investigate the value of the ischemic biomarkers endothelial cell-specific molecule-1 (endocan) and signal peptide-CUB-EGF domain-containing protein-1 (SCUBE-1) in the diagnosis and assessment of early-stage and irreversible damage in acute mesenteric ischemia.
METHODS: An experimental mesenteric ischemia reperfusion model was designed using 54 rats. Nine groups were created: Three sham groups [Groups I (30th minute), IV (2nd hour), and VII (6th hour)], in which only blood and tissue specimens were sampled; 3 ischemia groups [Groups II (30th minute), V (2nd hour), and VIII (6th hour)], in which blood and tissue specimens were sampled after ligation of the superior mesenteric artery (SMA); and 3 reperfusion groups [Groups III (30th minute), VI (2nd hour), and IX (6th hour)], in which blood and tissue specimens were sampled after declamping the SMA and reperfusion for 1 hour. SCUBE-1 and endocan samples obtained from blood and tissue were examined histopathologically.
RESULTS: The SCUBE-1 level was higher in the ischemia groups when compared with the sham groups (p<0.05), and the endocan level was markedly different in the late ischemia (6th hour) group. When these 2 markers were used together to assess irreversible mesenteric damage in the histopathological examination, the sensitivity in distinguishing between reversible or irreversible damage was 94.1% with a specificity of 73.7%.
CONCLUSION: The elevation of SCUBE-1 alone seems to be significant for predicting early mesenteric ischemia in laboratory rats. The combination of SCUBE-1 and endocan may be useful to detect irreversible intestinal damage.