Hızlı Arama
Diz fleksiyon ve ekstansiyon pozisyonundayken içten-dışa menisküs tamiri sırasında iyatrojenik sinir hasarının anatomik muayenesi
Zafer Atbaşı1, Yusuf Erdem2, Çağrı Neyişci2, Barış Yılmaz3, Bahtiyar Demiralp11Güven Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Ankara2Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Ankara
3Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
AMAÇ: Diz fleksiyon ve ekstansiyon pozisyonundayken, medial ve lateral menisküslerin anterior, orta ve posterior boynuz yırtıklarının içten-dışa onarım tekniği sırasında tamir edilmesi için iğnelerin peroneal ve safen sinire milimetre cinsinden yakınlığını ölçerek güvenli, riskli ve yüksek riskli bölgeleri belirlemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: İlk olarak, 10 kadavra dizinde her iki (lateral ve medial) menisküste longitudinal yırtık simülasyonu ile menisküsün anterior, korpus ve posterior olarak bölündüğü kadavra çalışması yapıldı. Bir sonraki aşama, diz 90° fleksiyonda ve tam ekstansiyondayken menisküsün simüle yırtıklarının dikilmesini içeriyordu. Son olarak, anterior, gövde ve posterior meniskal yırtıklar boyunca yerleştirilen K-teli çıkış noktasının yukarıda bahsedilen sinirlerden uzaklığı bir dijital kumpas ile ölçülmüştür.
BULGULAR: Her iki menisküsün gövde ve anterior boynuz yırtıklarının tamiri sırasında K-teli çıkış noktaları ile nörovasküler yapılar arasındaki mesafe çok uzak olarak kabul edildi ve dahil edilmedi. Ancak, iyatrojenik sinir hasarı riskinden kaçınmak için daha yakın arka menisküs ölçümleri yapıldı. Lateral menisküs posterior yırtığı için ölçülen mesafeler 90° fleksiyonda 11±5.2 mm ve ekstansiyonda 8±4.5 mm iken, medial menisküs için 90° fleksiyonda 17.3±5.7 mm ve ekstansiyonda 13.7±4.7 mm olarak kaydedildi. Bu değişkenler bağımlı örneklem t-testi kullanılarak değerlendirildi ve istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı.
TARTIŞMA: Sonuçlarımız diz fleksiyondayken içten-dışa tekniğinin posterior menisküs yırtıklarında bile güvenli olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, güvenlik mesafesi dizin daha yüksek fleksiyon dereceleri ile arttırılabilir. Son olarak, arka menisküs yırtık tamirinde, bu bölgedeki sinir hasar riskini önlemek için diz fleksiyonda iken retraktör yardımlı mini açık tekniğini veya tamamen içeriden dikiş tekniğini öneriyoruz. Her ne kadar birçok cerrahın arka menisküs yırtıklarında içten-dışa tekniğini tercih etmediği bilinmesine rağmen, diz 90°’den daha fazla fleksiyonda iken retraktör yardımlı mini açık teknik kullanılarak her iki menisküsün içten-dışa arka menisküs tamiri tamamen içeriden dikiş tekniği kadar güvenlidir.
An anatomical examination of iatrogenic nerve injury during inside out meniscus repair with flexion and extension of the knee
Zafer Atbaşı1, Yusuf Erdem2, Çağrı Neyişci2, Barış Yılmaz3, Bahtiyar Demiralp11Department of Orthopaedics and Traumatology, Güven Hospital, Ankara-Turkey2Department of Orthopaedics and Traumatology, Gülhane Training and Research Hospital, Ankara-Turkey
3Department of Orthopaedics and Traumatology, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital, İstanbul-Turkey
BACKGROUND: In this study, we aim to assess the safe, risky and high-risky zones by measuring the proximity of the needles to the peroneal and saphenous nerves in millimeters for the repair of tears of the anterior, middle and posterior horns of the medial and lateral menisci at flexion and extension position during inside-out repair technique.
METHODS: First, a cadaveric study was conducted on 10 cadaver knees in which both (lateral and medial) menisci were divided into anterior, corpus and posterior with the longitudinal tear simulating in each section. The next phase involved the suture of the simulated tears of the menisci while the knee was at 90° of flexion and full extension. Finally, the distance from the exit points of the K-wire being inserted through meniscal anterior, corpus and posterior tears to the aforementioned nerves was measured with a digital caliper.
RESULTS: The distance between K-wire exit points and neurovascular structures concerning corpus and anterior horn tear repair of both menisci were considered far away and not included. However, closer posterior menisci measurements were taken to avoid the risk of iatrogenic nerve injury. The measured distances for lateral meniscus posterior tears were recorded 11±5.2 mm at 90° of flexion and 8±4.5 mm at extension, whereas those recorded 17.3±5.7 mm at 90° of flexion and 13.7±4.7 mm at extension for medial meniscus. These variables were evaluated statistically using a paired t-test; the mean of t value was not considered statistically significant.
CONCLUSION: Our results show that the inside-out technique at knee flexion is safe even in the posterior meniscus tears. However, safety distance can be increased with the higher flexion degrees of the knee. Lastly, in posterior meniscal tear repair, we recommend either retractor assisted mini-open technique at knee flexion, or all-inside suture technique, to avoid nerve injury risk in this zone. Although many surgeons do not prefer inside-out techniques for posterior menisci tears, inside-out posterior meniscal repair of both menisci is as safe as an all-inside technique using retractor assisted mini-open technique with the knee at higher than 90° flexion.
Makale Dili: İngilizce