Quick Search
Unraveling the complexity of acute subdural hematoma in elderly patients: The impact of anticoagulant therapy and the pursuit of better outcomes
Soner Yaşar1, Mehmet Can Ezgü1, Gardashkhan Karımzada2, Demet Evleksiz Karımzada11Department of Neurosurgery, Gulhane School of Medicine, University of Health Sciences, Ankara-Türkiye2Department of Neurosurgery, Central Military Hospital of the Armed Forces, Baku-Azerbaijan
BACKGROUND: Acute subdural hematoma (ASDH) is a critical and often fatal condition, particularly in elderly patients receiving anticoagulant therapy. With a growing global aging population, the incidence of traumatic brain injuries, including ASDH, is projected to rise, presenting significant challenges in clinical management. This study evaluates the outcomes of surgically treated ASDH in patients aged 65 years and older, comparing those who received anticoagulant therapy with those who did not. It also aims to identify the main risk factors for poor outcomes and explore preventive strategies in this vulnerable population.
METHODS: A retrospective analysis was conducted on 90 patients aged 65 years and older who underwent surgery for ASDH at our institution between 2018 and 2023. Patients were categorized into two groups based on anticoagulant therapy use. Demographic data, mechanisms of injury, clinical presentations, and outcomes, including mortality and reoperation rates, were analyzed. Radiological assessments included hematoma thickness, midline shift, and the presence of residual hematoma.
RESULTS: No significant differences were observed in hematoma thickness, midline shift, or mortality between patients receiving anticoagulant therapy and those not on anticoagulants. However, a significant association was found between anticoagulant use and the mechanism of injury; patients on anticoagulants were more likely to sustain ASDH from low-energy trauma, such as a fall from the same level (p=0.005). Despite the high mortality rates associated with ASDH in elderly patients, the multidisciplinary approach employed, including the prompt reversal of coagulopathy, likely contributed to the observed outcomes.
CONCLUSION: Acute subdural hematoma in elderly patients, particularly those receiving anticoagulant therapy, remains a challenging problem with a high rate of poor outcomes. This study highlights the urgent need for preventive measures to mitigate the risks associated with even minor trauma, especially in patients on anticoagulants. Our findings underscore the importance of appropriate management protocols, including the timely reversal of coagulopathy, in improving survival rates within this high-risk population. Further research is needed to develop and validate comprehensive preventive strategies and to investigate long-term outcomes in these patients.
Yaşlı hastalarda akut subdural hematomun karmaşıklığını çözmek: Antikoagülan tedavinin etkisi ve daha iyi sonuçların peşinde
Soner Yaşar1, Mehmet Can Ezgü1, Gardashkhan Karımzada2, Demet Evleksiz Karımzada11Beyin ve Sinir Cerrahisi Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara-Türkiye2Beyin ve Sinir Cerrahisi Kliniği, Silahlı Kuvvetler Merkez Askeri Hastanesi, Bakü-Azerbeycan
AMAÇ: Akut subdural hematom (ASDH), özellikle antikoagülan tedavi gören yaşlı hastalarda kritik ve sıklıkla ölümcül bir durumdur. Yaşlanan küresel nüfusla birlikte, ASDH dahil olmak üzere travmatik beyin yaralanmalarının görülme sıklığının artması ve klinik yönetimde önemli bir zorluk oluşturması beklenmektedir. Cerrahi olarak tedavi edilen 65 yaş üstü ASDH hastalarının sonuçlarını değerlendirmeyi amaçlayan bu çalışmada, antikoagülan tedavi alanlar almayanlarla karşılaştırılmıştır. Ayrıca, kötü sonuçlar için ana risk faktörlerinin belirlenmesi ve bu hassas popülasyonda önleyici
stratejilerin potansiyelinin araştırılması amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2018-2023 yılları arasında kurumumuzda ASDH nedeniyle ameliyat edilen 65 yaş ve üzeri 90 hasta üzerinde retrospektif bir analiz yapıldı. Hastalar antikoagülan tedavi kullanımına göre iki gruba ayrılmıştır. Demografik veriler, yaralanma mekanizmaları, klinik tablolar ve mortalite ve reoperasyon oranları dahil olmak üzere sonuçlar analiz edilmiştir. Radyolojik değerlendirmeler hematom kalınlığı, orta hat kayması ve rezidüel hematom varlığını içeriyordu.
BULGULAR: Antikoagülan kullanan ve kullanmayan hastalar arasında hematom kalınlığı, orta hat kayması veya mortalite açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bununla birlikte, antikoagülan kullanımı ile yaralanma mekanizması arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir; antikoagülan kullanan hastalarda aynı seviyeden düşme gibi düşük enerjili travma sonucu ASDH gelişme olasılığı daha yüksektir (p=0.005). Yaşlılarda ASDH ile ilişkili yüksek mortalite oranına rağmen, koagülopatinin derhal tersine çevrilmesini de içeren multidisipliner yaklaşımımız muhtemelen gözlemlenen sonuçlara katkıda bulunmuştur.
SONUÇ: Yaşlı hastalarda, özellikle de antikoagülan kullananlarda ASDH, yüksek oranda kötü sonuçlara yol açan zorlu bir sorun olmaya devam etmektedir. Bu çalışma, özellikle antikoagülan kullanan hastalarda küçük travmalarla bile ilişkili riskleri azaltmak için dikkatli önleyici tedbirlere duyulan ihtiyacın altını çizmektedir. Bulgularımız, koagülopatinin zamanında tersine çevrilmesi de dahil olmak üzere uygun yönetim protokollerinin bu yüksek riskli popülasyonda sağkalımı iyileştirmek için kritik öneme sahip olduğunu göstermektedir. Kapsamlı önleyici stratejiler geliştirmek ve doğrulamak ve bu hastalarda uzun vadeli sonuçları araştırmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Manuscript Language: English