Quick Search
Comparison of outcomes of open reduction and internal fixation versus closed reduction and percutaneous pinning in Song type 4-5 pediatric lateral condyle fractures
Muhammed Enes Karatas1, Furkan Başak2, Ali Şişman3, Suat Batar2, Serdar Kamil Çepni21Department of Orthopaedics and Traumatology, Kartal City Hospital, Istanbul-Türkiye2Department of Orthopaedics and Traumatology, Umraniye Training and Research Hospital, Istanbul-Türkiye
3Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Aydın-Türkiye
BACKGROUND: Lateral condyle fractures are the second most common peri-elbow fractures in children aged 6-10 years, following supracondylar fractures. In treating these fractures, either open or closed reduction fixation can be performed. However, it is not yet completely clear which type of fracture should be treated and how. The Song classification has been increasingly used by orthopedic surgeons for these fractures in recent years. A review of the literature reveals few studies comparing closed reduction and percutaneous pinning (CRPP) and open reduction and internal fixation (ORIF) in lateral condyle fractures (LCFs) with displacements of 2 mm or more. Based on this, we compared Song stage 4 and 5 fractures operated with open or closed reduction methods in our clinic in terms of radiological and clinical aspects.
METHODS: Patients who underwent surgery in our clinic for Song type 4 and 5 lateral condyle fractures between 2011 and 2016 were included in the study. After obtaining approval from our ethics committee (ID: 00171379117), we retrospectively evaluated the medical records of the patients. Between 2011 and 2016, 213 patients underwent surgery for LCF in our hospital, 24 patients were lost to follow-up, and 78 patients had other types of Song fractures. Our study evaluated 111 patients, who were divided into two groups: the CRPP group and the ORIF group.
RESULTS: A total of 111 patients were included in our study, with 52 undergoing CRPP and 59 undergoing ORIF. There was no difference between the groups in terms of age, gender, side of injury, mechanism of trauma, and follow-up time (p=0.962, p=0.198, p=0.706, p=0.526, p=1.000, p=0.708, respectively). There was also no significant difference in the displacement amounts between the patients (p=0.233). In the postoperative radiological comparison, a lateral spur was observed in 12 patients (23%) in the CRPP group and 28 patients (47.5%) in the ORIF group. Hardacre's criteria were evaluated as excellent in 46 (88.4%) of the patients who underwent CRPP and 50 (84.7%) of the patients who underwent ORIF. No significant result was found between both groups (p=0.769). There was no difference in complications between the groups (p=1.000).
CONCLUSION: This study demonstrates that in pediatric patients with lateral condyle fractures displaced by 2 mm or more, the choice between open or closed reduction has minimal impact on medium and long-term outcomes. Since there are not many studies on this subject in the literature, we believe that our results will provide valuable guidance for treatment decisions.
Song tip 4-5 pediatrik lateral kondil kırıklarında açık redüksiyon ve internal fiksasyon ile kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme sonuçlarının karşılaştırılması
Muhammed Enes Karatas1, Furkan Başak2, Ali Şişman3, Suat Batar2, Serdar Kamil Çepni21Kartal Şehir Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye2Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
3Adnan Menderes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Aydın, Türkiye
AMAÇ: Lateral kondil kırıkları özellikle 6-10 yaş arası çocuklarda suprakondiler kırıklardan sonra en sık görülen dirsek çevresi kırıklardır. Bu kırıkların tedavisinde açık ya da kapalı redüksiyonla tespit yapılabilmektedir. Hangi kırık tipinin nasıl tedavi edileceği henüz tam olarak netlik kazanmamıştır. Ortopedik cerrahlar tarafından Song sınıflaması son yıllarda bu kırıklar için daha sık kullanılmaya başlanmıştır. Literatürü incelediğimizde 2 mm ve üzeri deplasmanı olan LKK'lerde KRPP ve ARİF'i karşılaştıran az sayıda çalışma olduğunu görüyoruz.Buradan yola çıkarak kliniğimizde açık veya kapalı redüksiyon yöntemleriyle ameliyat edilen Song evre 4,5 kırıklarını radyolojik ve klinik açıdan karşılaştırdık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya 2011-2016 yılları arasında Song tip 4,5 lateral kondil kırığı nedeniyle kliniğimiz tarafından ameliyat edilen hastalar dahil edildi. Etik kurul onayı alındıktan sonra hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi (ID: 00171379117). Hastanemizde 2011-2016 yılları arasında 213 hasta LKK nedeniyle ameliyat edilmiş, 24 hasta takip dışı bırakılmış ve 78 hasta diğer Song tiplerine sahip hastalardan oluşmuştur. Çalışmamız 111 hasta üzerinde değerlendirildi ve hastalar 2 gruba ayrıldı: KRPP ve ARİF grubu.
BULGULAR: Çalışmaya toplam 111 hasta alındı, 52 hastaya KRPP ve 59 hastaya ARİF uygulandı. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, taraf, travma mekanizması ve takip süresi açısından fark yoktu (sırasıyla, p=0.962, p=0.198, p=0.706, p=0.526, p=1.000, p=0.708). Hastaların deplasman miktarları arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.233). Ameliyat sonrası radyolojik karşılaştırmada, KRPP uygulanan 12 hastada (%23) ve ARİF uygulanan 28 hastada (%47.5) lateral spur gözlendi. Hardacre kriterleri KRPP uygulanan hastaların 46'sında (%88.4) ve ARİF uygulanan hastaların 50'sinde (%84.7) mükemmel olarak değerlendirildi. Her iki grup arasında anlamlı bir sonuç bulunmadı (p=0.769). Gruplar arasında komplikasyon açısından fark yoktu (p=1.000).
SONUÇ: Çalışma bize deplasmanı 2 mm ve üzerinde olan çocuk hastalarda açık ya da kapalı redüksiyon yapılmasının orta ve uzun dönemde pek fark olmadığını sunmaktadır. Literatürde bu konuda çok fazla çalışma bulunmaması nedeniyle sonuçlarımızın tedaviyi yönlendirmede etkili olacağı kanaatindeyiz.
Manuscript Language: English