Quick Search
The effect of degenerative scoliosis and spinopelvic parameters on dislocation of hip hemiarthroplasty
Sevan Sıvacıoğlu1, Mustafa Caglar Kır2, Ali Çağrı Tekin2, Mehmet Selçuk Saygılı2, Mehmet Kurşad Bayraktar2, Ali Kafadar2, Gülay Kır3, Hülya Kurtul Yıldız4, Esra Akdas Tekin5, Sertac Tatar41Department of Orthopedics and Traumatology, Acıbadem Maslak Hospital, Istanbul-Türkiye2Department of Orthopedics and Traumatology, University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Tascioglu City Hospital, Istanbul-Türkiye
3Department of Anesthesia and Intensive Care, Koc University School of Medicine, Koc University Hospital, Istanbul-Türkiye
4Department of Radiology, Prof. Dr. Cemil Tascioglu City Hospital, University of Health Sciences, Istanbul-Türkiye
5Department of Anesthesia and Intensive Care, University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Tascioglu City Hospital, Istanbul-Türkiye
BACKGROUND: Degeneration of the spine may affect pelvic parameters and hip mobility. This study aimed to evaluate the effects of degenerative scoliosis and spinopelvic parameters on hip hemiarthroplasty dislocations.
METHODS: A retrospective analysis was conducted on patients who underwent hemiarthroplasty for intracapsular hip fracture over a twenty-year period. Demographic data, dislocation incidence, degenerative scoliosis (DS) status, type of hemiarthroplasty, surgical intervention to the hip, femoral head size, cement use, American Society of Anesthesiologists (ASA) score, body mass index (BMI), and in-hospital mortality were evaluated. The Cobb angle (CA), pelvic incidence (PI), sacral slope (SS), pelvic tilt (PT), lumbar lordosis (LL), and thoracic kyphosis (TK) angles were measured and analyzed.
RESULTS: A total of 284 patients were evaluated, with a mean age of 79.07 (±8.21) years. The frequency of hemiarthroplasty dislocation was 13% (n=37). Degenerative scoliosis was detected in 25.4% of the cases and was significantly more common in patients with degenerative scoliosis (p=0.001). Advanced age, higher BMI, higher ASA score, unipolar and cementless hemiarthroplasty, smaller femoral head size, and the posterior approach significantly increased dislocation frequency (p=0.004, p=0.001, p=0.03, p=0.001, p=0.001, and p=0.026, respectively). The mean PI, SS, PT, LL, and TK angles were significantly reduced in patients with dislocation and degenerative scoliosis (dislocation: p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.003, p=0.048; degenerative scoliosis: p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001; respectively).
CONCLUSION: The presence of degenerative scoliosis and low pelvic incidence, sacral slope, pelvic tilt, thoracic kyphosis, and lumbar lordosis angles may increase the frequency of hemiarthroplasty dislocations. The posterior approach and small femoral head size may also elevate the risk of posterior dislocation.
Degeneratif skolyoz ve spinopelvik parametrelerin kalça hemiartroplastisi dislokasyonu üzerindeki etkisi
Sevan Sıvacıoğlu1, Mustafa Caglar Kır2, Ali Çağrı Tekin2, Mehmet Selçuk Saygılı2, Mehmet Kurşad Bayraktar2, Ali Kafadar2, Gülay Kır3, Hülya Kurtul Yıldız4, Esra Akdas Tekin5, Sertac Tatar41Acıbadem Maslak Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, İstanbul, Türkiye2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
3Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Koç Üniversitesi Hastanesi, Anesteziyoloji ve Yoğun Bakım Bölümü, İstanbul, Türkiye
4Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Radyoloji Bölümü, İstanbul, Türkiye
5Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi, Anestezi ve Yoğun Bakım Bölümü, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Dejeneratif omurga pelvik parametreleri ve kalça hareketliliğini etkileyebilir. Bu çalışmanın amacı, dejeneratif skolyoz ve spinopelvik parametrelerin kalça hemiartroplasti çıkığı üzerindeki etkilerini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yirmi yıllık dönemde intrakapsüler kalça kırığı nedeniyle hemiartroplasti geçiren hastalar retrospektif olarak tarandı. Demografik veriler, çıkık ve dejeneratif skolyoz (DS) durumu, hemiartroplasti tipi, kalça eklemine cerrahi yaklaşım tipi, femoral baş boyutu, çimento kullanımı, Amerikan Anestezi Cemiyeti (ASA) skoru, vücut kitle indeksi (VKİ) ve hastane mortalitesi değerlendirildi. Cobb açısı (CA), pelvik insidans (PI), sakral eğim (SS), pelvik eğim (PT), lomber lordoz (LL) ve torasik kifoz (TK) açıları da radyolojik olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Ortalama yaşı 79.07 (±8.21) olan 284 hasta değerlendirildi. Hemiartroplasti çıkık sıklığı %13 idi (n=37). Dejeneratif skolyoz vakaların %25.4'ünde tespit edildi. Çıkık oranı dejeneratif skolyozlu hastalarda anlamlı olarak daha yüksekti (p=0.001). İleri yaş, yüksek vücut kitle indeksi ve ASA skoru, unipolar ve çimentosuz hemiartriplasti, düşük femoral baş boyutu ve kalçaya posterior yaklaşımın çıkık sıklığını arttırdığı görüldü (sırasıyla, p=0.004, p=0.001, p=0.03, p=0.001, p=0.001, p=0.026). Ortalama pelvik insidans, sakral eğim, pelvik eğim, lomber lordoz ve torasik kifoz açıları çıkık ve dejeneratif skolyozu olan hastalarda anlamlı olarak düşüktü (çıkık: sırasıyla, p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.003, p=0.048; dejeneratif skolyoz: sırasıyla, p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001).
SONUÇ: Dejeneratif skolyoz varlığı ve düşük pelvik insidans, sakral eğim, pelvik tilt, torasik kifoz ve lomber lordoz açıları hemiartroplasti çıkık sıklığını artırmaktadır. Yine, kalçaya posterior yaklaşım ve düşük femoral baş boyutu çıkık riskini artırabilir.
Manuscript Language: English