Quick Search
Open versus percutaneous short-segment posterior instrumentation in thoracolumbar junction burst fractures
Yücel Bilgin1, Saltuk Buğra Güler2, Burak Akesen11Department of Orthopedics and Traumatology, Bursa Uludag University, Faculty of Medicine, Bursa-Türkiye2Department of Orthopedics and Traumatology, Mamak State Hospital, Ankara-Türkiye
BACKGROUND: This research aimed to compare the surgical data and the clinical and radiological results of patients who under-went open posterior versus percutaneous posterior instrumentation for burst-type spinal fractures in the thoracolumbar junction.
METHODS: This study included 73 patients; 43 underwent open posterior instrumentation, and 30 underwent percutaneous posterior instrumentation. Perioperative parameters included the time between fracture and surgery, duration of surgery, perioperative blood loss, fluoroscopy duration, and total length of hospital stay. Clinical evaluation was performed using the Visual Analogue Scale (VAS) and the Oswestry Disability Index (ODI). Preoperative, postoperative, 7th-day, and last follow-up values were analyzed. Radiological evaluation included the anterior vertebral body height ratio (AVBHR) and Cobb angle.
RESULTS: Fluoroscopy time was significantly longer in the percutaneous surgery group than in the open surgery group (12.77±1.89 minutes vs. 4.33±1.24 minutes; p<0.001). Hospitalization time was significantly longer in the open surgery group (3.79±1.53 days vs. 2.13±0.76 days; p<0.001). VAS scores differed significantly between the open and percutaneous surgery groups on the 7th postoperative day (p=0.02) and at the last follow-up (p=0.02). Similarly, lower ODI scores were observed in the percutaneous group compared to the open surgery group on the 7th postoperative day and at the last follow-up (p<0.001). Regarding radiological outcomes, significant postoperative improvements were achieved in both groups in terms of AVBHR, but differences in the Cobb angle in the sagittal plane were not statistically significant (p=0.07).
CONCLUSION: According to the results of this study, the percutaneous surgery group showed significantly better improvement in VAS and ODI scores on postoperative day 7 and at the final follow-up. Similar postoperative improvements were achieved in both groups in terms of AVBHR and sagittal Cobb angle.
Keywords: Blood loss, fluoroscopy, spinal fractures, surgery, visual analogue scale.
Torakolomber bileşke patlama kırıklarında açık ve perkütan kısa-segment posterior enstrümentasyonun karşılaştırılması
Yücel Bilgin1, Saltuk Buğra Güler2, Burak Akesen11Bursa Uludağ Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Bursa, Türkiye2Mamak Devlet Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, Ankara, Türkiye
AMAÇ: Bu araştırma, torakolomber bileşkede patlama tipi omurga kırıkları için açık posterior veya perkütan posterior enstrümantasyon kullanılarak ameliyat edilen hastaların cerrahi verilerini, klinik ve radyolojik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmaya 73 hasta dahil edildi; 43'üne açık posterior enstrümantasyon, 30'una perkütan posterior enstrümantasyon uygulandı. Perioperatif cerrahi değerlendirmede, kırık ile ameliyat arasındaki süre, ameliyat süresi, perioperatif kan kaybı, floroskopi süresi ve toplam hastanede kalış süresi kullanıldı. Klinik değerlendirmede, görsel analog skala (VAS) ve Oswestry sakatlık indeksi (ODI) kullanıldı. Ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 7. gün ve son takip değerleri analiz edildi. Radyolojik değerlendirmede anterior vertebral gövde yükseklik oranı (AVBHR) ve COBB açısı kullanıldı.
BULGULAR: Perkütan cerrahi grubunda floroskopi süresi açık cerrahi grubuna göre anlamlı derecede daha uzundu (12.77±1.89 dakikaya karşı 4.33±1.24 dakika; p<0.001). Hastanede kalış süresi açık cerrahi grubunda anlamlı derecede daha uzundu (3.79±1.53 gün, 2.13±0.76 gün; p<0.001). VAS skorları açık cerrahi grubunda ve perkütan cerrahi grubunda ameliyat sonrası 7. günde (p=0.02) ve son takipte (p=0.02) daha düşüktü. Benzer şekilde, perkütan grupta açık cerrahi grubuna kıyasla ameliyat sonrası 7. günde ve son takipte daha düşük ODI skorları elde edildi (p<0.001). Radyolojik sonuçlar açısından değerlendirildiğinde, her iki grupta da anterior vertebral gövde yükseklik oranı (AVBHR) ve sagital planda COBB açısı açısından anlamlı postoperatif iyileşmeler elde edildi fakat gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0.07). SONUÇ: Bu araştırmanın sonuçlarına göre, perkütan cerrahi grubunda postoperatif 7. günde ve son takipte VAS ve ODI skorlarında anlamlı olarak daha iyi iyileşme gözledi. Her iki grupta da anterior vertebral gövde yükseklik oranı ve sagital COBB açısı açısından benzer postoperatif iyileşme elde edildi.
Anahtar Kelimeler: Kan kaybı, floroskopi, omurga kırıkları, cerrahi, görsel analog skala.
Manuscript Language: English