Quick Search
Evaluation of the medical malpractice cases concluded in the General Assembly of Council of Forensic Medicine
Yüksel Aydın Yazıcı1, Humman Şen1, Suheyla Aliustaoğlu1, Yiğit Sezer1, Cengiz Haluk İnce21Ministry Of Justice Council Of Forensic Medicine2Istanbul University Istanbul Medical Faculty Department Of Forensic Medicine
BACKGROUND: Malpractice is an occasion that occurs due to defective treatment in the course of providing health services. Neither all of the errors within the medical practices are medical malpractices, nor all of the medical malpractices result in harm and judicial process. Injuries occurring at the time of treatment process may result from a complication or medical malpractice. This study aims to evaluate the reports of the controversial cases brought to trial with the claim of medical malpractice, compiled by The Council of Forensic Medicine.
METHODS: Our study includes all of the cases brought to the Ministry of Justice, Council of Forensic Medicine General Assembly with the claim of medical malpractice within a period of 11 years between 2000 and 2011(n=330).
RESULTS: In our study, we saw that 33.3% of the 330 cases were detected as “medical malpractice” by the General assembly. Within this 33.3% segment cases, 14.2% of them resulted from treatment errors such as wrong or incomplete treatment and surgery, use of wrong medication, running late for a true diagnosis after necessary examination, inappropriate medical processes as well as applied treatment having causality with an emergent injury to the patient. 9.7% of them emerged from diagnosis errors like failure to diagnose, wrong diagnosis, lack of consultation request, lack of transfer to a top centre, lack of intervention resulting from not recognizing the postoperative complication on time. 8.8% of them occurred because of careless intervention such as lack of necessary care and attention, lack of post operation follow-ups, lack of essential informing, absenteeism when called for a patient, intervention under suboptimal conditions. Whereas 0.3% of them developed from errors due to inexperience, 0.3% of them were detected to have occurred because of the administrative mistakes following malfunction of healthcare system.
CONCLUSION: It is very important to analyze the errors properly in order to get the medical malpractice under control. Going through the errors, on which process of health service they occur and their owners; keeping the record of all examinations and treatments in the course of health service regularly and properly will be a cornerstone for both occupational and forensic medicine practices to be standardized.
Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’nca sonuçlandırılan tıbbi uygulama hatası olgularının değerlendirilmesi
Yüksel Aydın Yazıcı1, Humman Şen1, Suheyla Aliustaoğlu1, Yiğit Sezer1, Cengiz Haluk İnce21Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu2İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
AMAÇ: Malpraktis sağlık hizmetlerinin sunulması sırasında kusurlu hareket edilmesi sonucu ortaya çıkan olaylardır. Tıp uygulamaları içerisinde, yapılan hataların tümü tıbbi uygulama hatası olmadığı gibi tıbbi uygulama hatalarının tümü de zararla ve dolayısıyla hukuki bir süreçle sonuçlanmamaktadır. Tedavi sürecinde gelişen zarar hem komplikasyon, hem de tıbbi uygulama hatası sonucunda ortaya çıkabilir. Bu çalışma ile Türkiye’de tıbbi uygulama hatası iddiası ile mahkemelere yansımış tartışmalı olguların Adli Tıp Genel Kurulu tarafından düzenlenmiş raporlarının değerlendirilmesi amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamız, Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’na 2000 ile 2011 yılları arasındaki 11 yılı kapsayan bir dönemde, tıbbi malpraktis iddiası ile gelen tüm olguları (n=330) kapsamaktadır.
BULGULAR: Çalışmamızda Genel Kurulca değerlendirilen 330 olgunun %33.3’ünde “tıbbi uygulama hatası” olduğu tespit edildiği saptanmıştır. Bunlar kendi içinde değerlendirildiğinde %14.2’sini yanlış ya da eksik tedavi ve ameliyatın yapılması, tedavide yanlış ilaç kullanılması, gerekli inceleme yapılarak doğru tanı konulmasında geç kalınması, yapılan işlemlerin tıp kurallarına uygun olmadığı ve yapılan eylem ile kişide gelişen zarar arasında illiyetin olduğu tedavi hataları oluştururken, %9.7’sini tanı konulamaması, hatalı tanı, konsültasyon istenmemesi, bir üst merkeze sevk edilmemesi, ameliyat sonrası gelişen komplikasyonu zamanında tanımayarak müdahale edilmemesi gibi tanı hataları, %8.8’ini gereken özen ve dikkatin gösterilmediği, ameliyat sonrası gerekli takibin yapılmadığı, gerekli bilgilendirmenin yapılmadığı, hasta için çağrıldığı halde göreve gelmediği, uygun olmayan şartlarda müdahale edildiği özen eksiklikleri, %0.3’ünü meslekte acemiliğin neden olduğu hatalar, %0.3’ünü sağlık sistemindeki aksaklıklar nedeniyle idarenin hatasının olduğu görüldü.
TARTIŞMA: Tıbbi uygulama hatalarının kontrol altına alınabilmesi için bu hataların iyi analiz edilmesi çok değerlidir. Hataların sağlık hizmetinin hangi aşamasında, hangi basamakta kimler tarafından yapıldığının araştırılması, sağlık hizmeti esnasında yapılan tüm inceleme ve tedavilerin, takiplerin düzenli ve doğru tutulması hem mesleki hem de adli tıbbi uygulamaların standardize edilmesi için önemli bir referans oluşturacaktır.
Manuscript Language: English