Quick Search
Evaluation of post-operative development of mediastinitis in patients undergoing isolated coronary artery bypass grafting surgery: A single-center experience
Özay Akyıldız1, Ömer Ulular21Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Acibadem Adana Hospital, Adana, Turkey2Department of Cardiovascular Surgery, Acibadem Adana Hospital, Adana, Turkey
BACKGROUND: In this study, we aimed to evaluate mediastinitis cases developed after isolated coronary artery bypass graft surgery performed by median sternotomy to determine the causative microorganisms, risk factors, and clinical features.
METHODS: Between March 2009 and December 2018, a total of 44 patients (32 males and 12 females; mean age 62.84±6.951 years; range, 46–78 years) who underwent isolated coronary artery bypass grafting surgery with median sternotomy and developed mediastinitis postoperatively were included in the studying our cardiovascular surgery (CVS) department. Patients demographic information, comorbidities, habits, pre-operative hospital stay, elective or emergency surgery, perioperative internal mammary artery use, perioperative blood or blood product, operation and cardiopulmonary bypass times, suitability of antibiotic prophylaxis, medical and surgical treatment, clinical data, and laboratory results were retrospectively analyzed. Purulent discharge cultures obtained directly from the mediastinal space and microbiological examination notes made from the material obtained from the surgical site or surgical repair were recorded.
RESULTS: In isolated coronary artery bypass grafting surgery performed over a period of approximately 10 years, the rate of mediastinitis was 1%. There was no statistically significant difference between patients with and without mediastinitis in terms of age, sex, smoking habits, duration of operation and cardiopulmonary bypass, and intraoperative blood transfusion. The presence of diabetes mellitus and high mean body mass index was significantly higher in patients with mediastinitis compared to those without. Mediastinitis was diagnosed in 38 (86.3%) patients in the 1st month, 5 (11.3%) in the first 3 months, and 1 (2.2%) in the 1st year. Twenty-five (56.9%) Gram-positive bacteria, 13 (29.6%) Gram-negative bacteria, and 1 (2.3%) fungi were the microorganisms grown in purulent discharge cultures. Pathogen microorganisms could not be produced in 5 (11.4%) cases. The three most commonly isolated agents were methicillin-resistant coagulase-negative staphylococci (MRCNS) (50%), Escherichia coli (9.1%), and Klebsiella pneumoniae (6.8%).
CONCLUSION: Attention should be paid to surgical site infection in patients undergoing CVS. Following discharge, follow-up is important and empirical treatment should be determined by considering the presence of MRCNS as the leading infectious agent in our hospital when infection occurs.
İzole koroner arter baypas greft cerrahisi sonrası gelişen mediastinit olgularının değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimimiz
Özay Akyıldız1, Ömer Ulular21Acıbadem Adana Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Adana2Acıbadem Adana Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, Adana
AMAÇ: Bu çalışmada median sternotomi ile yapılan izole koroner arter baypas greft cerrahisinden sonra gelişen mediastinit olgularının, etken olan mikroorganizmalarını, risk faktörlerini ve klinik özelliklerini ortaya koymak amacıyla değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mart 2009–Aralık 2018 tarihleri arasında kalp ve damar cerrahisi kliniğinde median sternotomi ile izole koroner arter baypas greft cerrahisi yapılan ve ameliyat sonrası dönemde mediastinit gelişen toplam 44 hasta (32 erkek, 12 kadın; ort. yaş 62.84±6.951 yıl; dağılım 46–78 yıl) çalışmaya alındı. Hastaların demografik özellikleri, eşlik eden hastalıkları, alışkanlıkları, operasyon öncesi yatış süreleri, elektif veya acil cerrahi durumları, perioperatif internal mammarian arter kullanımları, perioperatif kan ve kan ürünü transfüzyonu, operasyon ve kardiyopulmoner baypas süreleri, antibiyotik profilaksilerinin uygunluğu, tıbbi ve cerrahi tedavileri, klinik bulgular ve laboratuvar sonuçları dahil olmak üzere veriler geriye dönük olarak incelendi. Pürülan akıntı kültürü cerrahi alandan veya cerrahi onarım yapıldığı zaman doğrudan mediastinal boşluktan alındı, elde edilen materyalden yapılmış olan mikrobiyolojik inceleme kaydedildi.
BULGULAR: Yaklaşık 10 yıllık bir periyotta yapılan izole koroner arter baypas greft cerrahisinden sonra gelişen mediastinit oranı %1 olarak belirlendi. Mediastinit gelişen hastalarda gelişmeyenlere göre yaş, cinsiyet, sigara kullanımı, operasyon ve kardiyopulmoner baypas süresi ve perioperatif kan transfüzyonu açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Diabetes mellitus varlığı ve ortalama vücut kitle indeks’inin yüksekliği mediastinit gelişen hastalarda gelişmeyenlere göre anlamlı bulundu. Mediastinit tanısı hastaların 38’ine (%86.3) ilk bir ayda, beşine (%11.3) ilk üç ayda, birine (%2.2) ise ilk bir yılda konulmuştur. Pürülan akıntı kültürlerinde üreyen mikroorganizmaların 25’ini (%56.9) Gram pozitif bakteriler, on üçünü (%29.6) Gram negatif bakteriler ve birini (%2.3) mantarlar oluşturmuştur. Beş (%11.4) olguda ise patojen mikroorganizma üretilemedi. En sık izole edilen üç etken metisiline rezistan koagülaz negatif stafilokoklar (MRKNS) (%50), Escherichia coli (%9.1) ve Klebsiella pneumoniae (%6.8) idi.
TARTIŞMA: Kardiyovasküler cerrahi girişim geçiren hastalarda özellikle cerrahi alan enfeksiyonuna dikkat edilmelidir. Taburcu olduktan sonraki takip önemlidir ve enfeksiyon ortaya çıktığında ampirik tedavi yaklaşımı hastanemizde önde gelen enfeksiyöz ajanın MRKNS olduğu dikkate alınarak belirlenmelidir.
Manuscript Language: English