Evaluation of agar films in the prevention of postoperative peritoneal adhesions in an animal model

BACKGROUND: Peritoneal adhesions cause significant long-term postoperative morbidity. This study evaluates the efficacy of agar plates as the physical barrier in reducing adhesion formation after abdominal surgery in an animal model.
METHODS: Adhesions were induced, by cecum abrasion, in 20 C57/BL6 mice during a laparotomy procedure. Agar plates were used in 10 mice as the experimental group. At a second operation, 28 days later, the adhesions were graded, in two groups. Data were analyzed by using Student t test.
RESULTS: There was no significant difference in weight gain of the two groups during the study period. A comparison of the morphological appearances of the adhesions demonstrated that there was no evident difference between the two groups. There was also no significant difference in the incidence ratio of adhesions or postoperative adhesion scores between the two groups (p value >0.05).
CONCLUSION: Despite the hydrogel properties of agar, it was not successful in practice in the reduction of adhesion formation after peritoneal surgery. Since agar is a biological product, it may cause a hyperreactivity induced by the innate immune system
in peritoneum. Therefore, agar does not appear to be useful in clinical practice for the reduction of adhesion formation after peritoneal surgery.

Bir hayvan modelinde postoperatif periton yapýþýklýðýnýn önlenmesinde agar filmlerinin deðerlendirilmesi

AMAÇ: Peritoneal yapýþýklýklarý uzun sürede önemli postoperatif morbidite nedenidir. Bu çalýþma, bir hayvan modelinde karýn cerrahisinden sonra yapýþýklýk oluþumunun azaltýlmasýnda agar plakalarýnýn etkinliðini deðerlendirmektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yapýþýklýklar bir laparotomi iþlem sýrasýnda 20 C57/BL6 farelerde, çekum abrazyonuyla oluþturuldu. Deneysel grup þeklinde 10 farede agar plakalarý kullanýldý, 28 gün sonraki ikinci operasyonda, yapýþýklýklar iki grupta derecelendirildi.
Veriler, Student t testi kullanýlarak analiz edildi.
BULGULAR: Çalýþma süresince iki grubun kilosu açýsýndan anlamlý bir fark yoktu. Yapýþýklýklarýn morfolojik görünüm karþýlaþtýrmasýnda, iki grup arasýnda belirgin bir fark yoktu. Ayný zamanda, iki grup arasýnda yapýþýklýklarýn insidans oraný veya cerrahi iþlem sonrasý adezyon skorlarý bakýmýndan da hiçbir anlamlý fark yoktu (p>0,05).
SONUÇ: Sahip olduðu hidrojel özelliklerine karþýn, agar, uygulamada peritoneal cerrahiden sonraki yapýþýklýk oluþumunun azaltýlmasýnda baþarýlý olmamýþtýr. Biyolojik bir ürün olmasý nedeniyle, agar, peritondaki doðal immün sistem tarafýndan uyarýlan bir hiperreaktiviteye yol açabilir. Bu yüzden, agar, klinik uygulamada peritoneal cerrahiden sonra yapýþýklýk oluþumunun azaltýlmasýna yönelik olarak yararlý gibi görünmemektedir.