BACKGROUND: This study aimed to evaluate the functional outcomes of patients with intra-articular distal humerus fractures treated with triceps-reflecting anconeus pedicle (TRAP) and olecranon osteotomy.
METHODS: Forty patients with intra-articular distal humerus fractures were retrospectively analyzed. TRAP approach was used in 22 patients (12 males, 10 females; mean age 37.8 years, range 17-70), and olecranon osteotomy in 18 patients (11 males, 7 females; mean age 35.4 years, range 18–62). Fractures were classified using the AO/ASIF classification. Functional results were evaluated with the Mayo elbow performance score (MEPS) and the Disabilities of Arm, Shoulder and Hand (DASH) questionnaire score.
RESULTS: The overall mean arc of elbow motion was 108° (range 70°–140°) in the TRAP group, whereas that of the olecranon osteotomy group was 98° (range 70°–115°). A significant difference was observed between the two groups in terms of overall mean arc of elbow motion (p=0.038). There were no significant differences noted between the two groups in terms of mean MEPS and DASH scores (p=0.412, p=201, respectively). The overall complication rate was 27.2% in the TRAP group and 55% in the olecranon osteotomy group.
CONCLUSION: TRAP is a succesful approach in the treatmet of intra-articular distal humerus fractures that provides better arc of elbow motion, reduces complications and reoperation rates.
AMAÇ: Eklem içi humerus alt uç kırıklarının tedavisinde triseps-reflekting ankoneus pedikül (TRAP) ve olekranon osteotomisi yöntemlerinin fonksiyonel sonuçları karşılaştırıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Eklemi içi humerus kırığı olan 40 hasta geriye dönük olarak incelendi. Bunlardan 22 hastaya (12 erkek, 10 kadın; ortalama yaş 37.8 yıl dağılım 17–70) TRAP, 18 hastaya (11 erkek, 7 kadın; ortalama yaş 35.4 yıl dağılım 18–62) olekranon osteotomisi uygulandı. Kırık sınıflaması AO/ASIF sınıflamasına göre yapıldı. Fonksiyonel sonuçlar Mayo dirsek performans skoru ve Kol, Omuz ve El Engellilik (DASH) skoru ile değerlendirildi.
BULGULAR: Triseps-reflekting ankoneus pedikül grubunda dirsek eklem hareket açıklığı ortalama 108° (dağılım 40°–140°) iken olekranon osteotomisi grubunda ortalama 98° (dağılım 70°–115°) bulundu. Eklem hareket açıklığı bakımından iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0.038). Her iki grup arasında DASH ve MEPS puanı bakından istatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0.412, p=201, sırasıyla). Komplikasyon oranları TRAP grubunda %27.2 iken olekranon osteotomisi grubunda %55 bulundu.
TARTIŞMA: Triseps-reflekting ankoneus pedikül yöntemi, olekranon osteotomisine göre dirsek eklem hareket açıklığını sağlamada daha başarılıdır. Ayrıca TRAP yöntemi komplikasyon oranlarını ve yeniden ameliyat gereksinimini azaltmaktadır.