Hızlı Arama
DAMAR YARALANMASININ EŞLİK ETTİĞİ ORTOPEDİK TRAVMALARDA CERRAHİ YAKLAŞIM
Erdoğan İbrişim1, Ahmet Öcal1, Turhan Yavuz1, Ali Kutsal1Antalya Devlet Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi AdMayıs 1992 ile Ağustos 1999 süresini kapsayan bu geriye dönük çalışmada, 41 ortopedik ve damar yaralanmasının birlikte olduğu olgularda, cerrahi yaklaşım irdelenmiştir. Bu stratejide en önemli basamak ekstremitenin yaralanma sonucunda kaybedilme tehlikesinin, en kısa zamanda algılanmasıdır. Yirmidört olgu da alt ekstremitede, 17 olguda üst ekstremitede yaralanma vardı Olguların 37si künt travma, 14 penetran travmaya maruz kalmışlardı. Bir olgu kaybedildi. Tüm olgulara doppler tetkiki yapılmıştır. Altı olguda geç dönemde ampütasyon uygulanmıştır, amputasyon oram %14.6' dir. Ampute olan olgularda ileri derecede yumuşak doku hasarı olan ve 4 saatin üzerinde hastaneye gelen olgulardı. Otojen greft kullanılan olgularda dolaşım problemi gözlenmemiştir. Suni greftlerin 3 ünde greft yetmezliği gözlenmiştir. Damar girişimi kemik stabilizasyonu öncesinde yapılmıştır. Beş olguya anjiografîk tetkik yapılmıştır. Bu olgular ileri derecede parçalı kırık olan ve damar yaralanma veya ekstremitenin ezilmesine bağlı intima hasarının ileri boyutlarda olacağı düşünülerek uygulanmıştır. Bu tip yaralanmalar multidisipliner yaklaşım gerektirmekte, hızlı damar girişimi, kemik stabilizasyonu, gereken olgularda zaman geçirmeden fasiotomi, yapılabilirse sinir tamiri ve canlı olan yumuşak dokunun korunarak, mümkün olduğu kadar yaranın açık bırakılmamaya çalışılması gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: DAMAR YARALANMALARI, ORTOPEDİK YARALANMALAR, FASİOTOMİSURGICAL APPROACH IN COMBINED VASCULAR AND ORTHOPEDIC INJURIES
Erdoğan İbrişim1, Ahmet Öcal1, Turhan Yavuz1, Ali Kutsal1Antalya Devlet Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi AdThis is a study of 41 patients with combined orthopedic and vascular injuries that have been operated between May 1992 and August 1999. The most important step is recognization of limb threat. 24 patients had lower and 17 had upper extremity injuries. One case had died. Six delayed amputations were performed. The amputations ratio is 14.6% in this group. The amputation is due to extreme injuries and late intervention. No complication was observed in autogenous greft. We observed graft failure in three patients who were used synthetic graft. We performed vascular approach before stabilization of the bone. We used anjiography in five patients who had extreme crush injuries. We conclude that improved outcome requires a coordinated multidisciplinary approach, expeditious limp revascularization, rapid bone stabilization, if necessary fasciotomy should be done ontime. It is better to close the wound primarily or with a transposing flep.
Keywords: ORTHOPEDIC INJURIES, VASCULAR INJURIES, FASCIOTOMY