BACKGROUND: Fractures of proximal femur are rarely seen in childhood. These fractures can result in serious complications such as avascular necrosis (AVN), coxa vara, and early closure of the femoral epiphysis. The aim of this study is to investigate retrospectively the Delbet type 2 fractures that are commonly seen and has high rates of AVN.
METHODS: Forty-two patients whose Delbet type 2 fractures were treated in our hospital between January 2009 and June 2018 were analyzed. The patients’ mechanism of fracture formation, displacement of the fracture, presence of accompanying injuries, timing of surgery, open or closed reduction, whether the screws cross the epiphyseal growth plate epiphyseal line, and AVN data were analyzed retrospectively.
RESULTS: Of the 42 screened patients, 34 patients with complete follow-up graphs and files were included in the study. The mean age of the patients was 11.02 years (1–17 years old), and the mean follow-up time was 40.82 months (range 24 to 98 months). When the follow-up radiographs of the patients were examined, it was found that AVN in 9 patients (26.5%), coxa vara in 2 patients (5.9%), and non-union in 1 patient (2.9%). The AVN rate was significantly higher in patients with high-energy injuries and high fracture displacement at baseline (p=0.034 and p=0.047, respectively).
CONCLUSION: According to our findings in Delbet type 2 fractures, other than the severity of the trauma and the initial displacement of the fracture, factors related to the treatment process do not have a significant effect on the development of AVN. Age was not determined as a risk factor for the development of AVN in these patients.
AMAÇ: Çocuklarda proksimal femur kırıkları oldukça nadir görülmektedir. Bu kırıklar avasküler nekroz, koksa vara, femurbaşı epifizinin erken kapanması gibi ciddi komplikasyonlarla sonuçlanabilmektedir. Bu çalışmanın amacı en çok görülen ve avasküler nekrozun yoğun olarak saptandığı delbet tip 2 kırıkların geriye dönük incelenmesini içermektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Hastanemizde Ocak 2009 - Haziran 2018 yılları arasında tedavi edilen Delbet tip 2 kırıkları olan 42 hasta tarandı. Hastaların, kırıkların oluşum mekanizması, kırığın deplase olup olmaması, eşlik eden yaralanmaların varlığı, cerrahi zamanlaması, açık ya da kapalı redüksiyon yapılması ve vidaların epifiz hattını geçip geçmemesi, AVN verileri geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Taranan 42 hastadan takip grafileri ve dosyaları tam olan 34 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 11.02 yıl (1–17 yaş arası), ortalama takip süresi 40.82 ay (24–98 ay) idi. Hastaların takip grafileri incelendiğinde dokuz hastada (%26.5) avasküler nekroz, iki hastada (%5.9) koksa vara, bir hastada (%2.9) kaynamama geliştiği saptandı. Yüksek enerjili yaralanması olan ve başlangıçta kırık deplasmanı fazla olan hastalarda AVN oranı anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla, p=0.034, p=0.047).
TARTIŞMA: Delbet tip 2 kırıklarda bulgularımıza göre, travmanın şiddeti ve kırığın ilk yer değiştirmesi dışında tedavi süreciyle ilgili faktörlerin avasküler nekroz (AVN) gelişimi üzerinde önemli bir etkisi yoktur. Bu hastalarda yaş AVN gelişimi için risk faktörü olarak belirlenmemiştir.