Quick Search
Evaluation of patients’ post-operative results operated for hip fracture with computerized dynamic posturography: Proximal femoral nailing versus hip arthroplasty
Ersin Taşkın1, Mahmut Kursat Ozsahin1, Muhammed Yusuf Afacan1, Melda Acar2, Eyyup Kara2, Ali Şeker11Department of Orthopaedics and Traumatology, Istanbul University Cerrahpasa-Cerrahpasa Faculty of Medicine, İstanbul-Türkiye2Department of Audiology, Istanbul University Cerrahpasa-Cerrahpasa Faculty of Medicine, İstanbul-Türkiye
BACKGROUND: Proximal femoral nailing (PFN) and hip arthroplasty (HA) are the two most often utilized surgical procedures for treating hip fractures in older patients. The postoperative postural balance and functional outcomes of patients may be significantly influenced by the technical distinctions between PFN and HA. This will influence the surgeon’s preferred course of therapy. To examine the functional outcomes of patients treated with PFN and HA following a hip fracture, this study used computerized dynamic posturography (CDP). The aim of that study was to evaluate how the two treatment modalities affected patients’ postoperative balance, postural stability, and functional rehabilitation.
METHODS: A total of 26 patients who underwent proximal femoral surgery (15 patients PFN [58%] and 11 patients HA [42%]) due to hip fractures were evaluated at least 12 months postoperatively. They were tested by direct radiographs, hip joint examinations, Harris hip score (HHS), and CDP.
RESULTS: Twelve (46%) of 26 patients were male and 14 (54%) were female. The mean age of the participants in the study was 67.9±14.2 years. The mean follow-up period was 24 (12–44) months. The average Harris score of PFN group was 79.3 (46.8–100) points and HA group was 83.7 (61.9–99.9) points. There was no significant difference between the groups in terms of Harris Score (p=0.54). The average of the mixed value of the balance results obtained with CDP (the Composite score) for PFN group was 70.5 (56–79) points, and for HA group was 71.9 (56–83) points. There was no significant difference between the groups in terms of the Composite Score (p=0.47). Accordingly, 12 (80%) of the patients who underwent PFN had good results and 3 (20%) of them had bad results. Eight (72.7%) of those who underwent HA had good results and 3 (27.3%) had bad results. There was no statistically significant difference (p=0.66).
CONCLUSION: Comparing the composite score for balance results and HHS results for rehabilitation with the data of the patients who underwent PFN and HA, there was no statistically significant difference between these two techniques in terms of postural stability and balance as a result of CDP examination.
Kalça kırığı nedeni ile ameliyat edilmiş hastaların bilgisayarlı dinamik postürografi cihazı ile değerlendirilmesi: Proksimal femoral çivileme ile kalça artroplastisinin karşılaştırılması
Ersin Taşkın1, Mahmut Kursat Ozsahin1, Muhammed Yusuf Afacan1, Melda Acar2, Eyyup Kara2, Ali Şeker11İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa - Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye2İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa - Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Odyoloji, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Proksimal femoral çivileme (PFN) ve kalça artroplastisi (HA), yaşlı hastalarda kalça kırıklarını tedavi etmek için en sık kullanılan iki cerrahi prosedürdür. Hastaların postoperatif postüral dengesi ve fonksiyonel sonuçları, PFN ve HA arasındaki teknik ayrımlardan önemli ölçüde etkilenebilir. Bu, cerrahın tercih ettiği tedavi sürecini etkileyecektir. Kalça kırığının ardından PFN ve HA ile tedavi edilen hastaların fonksiyonel sonuçlarını incelemek için bu çalışmada bilgisayarlı dinamik postürografi kullanıldı. Bu çalışmanın amacı, bu iki tedavi yöntemini karşılaştırarak bunların hastaların postoperatif dengesini, postüral stabilitesini ve fonksiyonel rehabilitasyonunu nasıl etkilediğini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kalça kırıkları nedeniyle proksimal femoral cerrahi [15 hasta PFN (%58) ve 11 hasta HA (%42)] uygulanan toplam 26 hasta ameliyattan en az 12 ay sonra olacak şekilde değerlendirildi. Hastaların sonuçları radyografiler, kalça eklem muayeneleri, Harris kalça skoru ve bilgisayarlı dinamik postürografi cihazı (CDP) ile test edildi.
BULGULAR: 26 hastanın on iki tanesi (%46) erkek, 14'ü (%54) kadındı. Çalışmaya katılımcıların ortalama yaşı 67.9±14.2 yıldır. Ortalama takip süresi 24 (12-44) aydı. PFN grubunun ortalama Harris skoru 79.3 (46.8-100) puan ve HA grubunun 83.7 (61.9-99.9) puandır. Harris skoru açısından gruplar arasında anlamlı bir fark yoktur (p=0.54). PFN grubu için CDP ile elde edilen denge sonuçlarının karma değerinin ortalaması (kompozit skor) 70.5 (56-79) puan ve HA grubu için 71.9 (56-83) puan idi. Kompozit skor açısından gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.47). Buna göre, PFN uygulanan hastaların 12'sinde (%80) iyi sonuçlar ve 3'ünde (%20) kötü sonuçlar elde edildi. HA uygulananların sekizinde (%72.7) iyi sonuçlar ve 3'ünde (%27.3) kötü sonuçlar elde edildi. İstatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p = 0.66).
SONUÇ: Denge sonuçları için kompozit skor ve rehabilitasyon için Harris kalça skoru sonuçlarının PFN ve HA uygulanan hastaların verileri ile karşılaştırıldığında, CDP muayenesinin bir sonucu olarak bu iki teknik arasında postüral stabilite ve denge açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.
Manuscript Language: English