BACKGROUND: Extension-block pinning is a popular treatment for mallet fractures, but it is associated with several pitfalls. Of note, transfixation Kirschner wires used to fix the distal interphalangeal (DIP) joint may cause iatrogenic nail bed injury, bone fragment rotation, chondral damage, or osteoarthritis. The objective of this study was to determine whether a transfixation pin was necessary for extension-block pinning in the treatment of bony mallet fracture.
METHODS: Patients were treated with a pin-orthosis extension-block technique if they had been diagnosed with a type IVB mallet fracture according to Doyle’s classification. Radiological outcomes were evaluated based on postoperative X-ray results, and functional outcomes were evaluated using Crawford’s criteria.
RESULTS: Thirteen patients (9 males and 4 females) with a mean age of 26 years were included. The mean time between the injury and surgery was 3.3 days, and the mean follow-up period was 8.2 months (range: 4–12 months). Radiographic bone union was achieved in all patients within an average of 5.1 weeks (range: 5–6 weeks). At the final follow-up, the DIP joint had an average degree of flexion of 76.1° (range: 65°–80°) and an average extension deficit of 3.84° (range: 0°–15°). According to Crawford’s criteria, 8 patients had excellent results, 4 patients had good results, and 1 patient had a fair result. No patient reported pain at the final follow-up.
CONCLUSION: Satisfactory clinical and radiological outcomes were obtained with the pin-orthosis extension-block technique. Future prospective and randomized studies are justified to confirm the efficacy of this technique.
AMAÇ: Kemiksel çekiç parmak yaralanmalarının tedavisinde popüler bir tedavi yöntemi olan ekstansiyon blok pinleme yönteminde kullanılan transfiksasyon pininin gerekliliğini araştırmak.
GEREÇ VE YÖNTEM: Doyle sınıflamasına göre tip 4B çekiç parmak yaralanması olan hastalar tariflediğimiz pin-ortez ekstansiyon blok yöntemi ile tedavi edildi. Radyolojik sonuçlar ameliyat sonrası çekilen röntgenlerle, fonksiyonel sonuçlar Crawford kriterlerine göre değerlendirildi.
BULGULAR: Yaş ortalaması 26 olan 13 hasta (9 erkek, 4 kadın) çalışmaya dahil edildi. Yaralanma ile cerrahi arasında geçen ortalama süre 3.3 gün, ortalama takip 8.2 ay (dağılım, 4–12 ay) dı. Tüm hastalarda ortalama 5.1 haftada (dağılım, 5–6 hafta) radyolojik kemik kaynaması elde edildi. Son kontrollerde ortalam aktif distal interfalangeal eklem fleksiyonu 76.1° (dağılım, 65°–80°) ve ortalama ekstansiyon kaybı 3.84° (dağılım, 0°–15°) di. Crawford kriterlerine göre, sekiz hastada mükemmel sonuç, dört hastada iyi sonuç, bir hastada kötü sonuç elde edildi. Son kontrollerde hiç bir hastada ağrı yoktu.
TARTIŞMA: Kullandığımız pin-ortez ekstansiyon blok tekniğinde tatmin edici klinik ve radyolojik sonuçlar elde ettik. Randomize kontrollü ve ileriye yönelik çalışmalar ile tekniğin etkinliği teyit edilecektir.