Quick Search
How did COVID-19 affect acute urolithiasis? An inner Anatolian experience
İbrahim ÜntanDepartment of Urology, Ahi Evran University Training and Research Hospital, Kirsehir-TürkiyeBACKGROUND: The COVID-19 pandemic has changed the number of patients seeking medical help from the emergency service (ES) with non-COVID complaints, consequencing in postponed presentations of different surgical and medical situations. Acute urinary stone disease is one of these situations and needs to be investigated in terms of the effect of COVID-19 on its presentation to the ES.
METHODS: In this observational, retrospective, and single-center study, we scanned each abdominopelvic computed tomography requested in ES for possible acute urolithiasis during 1 year before and after the outbreak of COVID-19. We searched to state the number of abdominopelvic computed tomographies applied and the number of ratifying urinary stone positivity. We enrolled patients’ gender, age, stone location, and stone size. We also recorded C-reactive protein, leukocyte count, and creatinine and noted how long the patients suffering from pain, the duration until the intervention, and the management option selected for each case.
RESULTS: Total number of abdominopelvic computed tomographies performed was 1089. Of these, 517 were pre-pandemic and 572 were peri-pandemic. The number of pre and peri-pandemic stone-positive scans were, respectively, 363 (70.2%) and 379 (66.2%) (P=0.643). The females’ percentage in the COVID-19 period (37.2%) was significantly lower than in the pre-pandemic period (54.3%) (P=0.013). The median size of ureter stones of the pre and peri-pandemic groups were, respectively, 4.8 mm and 3.9 mm depicting no significant difference (P=0.197). No significant difference was sighted between the pre and peri-pandemic groups concerning stone locations, blood parameters, painful duration, treatment options, and time to intervention.
CONCLUSION: The COVID-19 pandemic resulted in neither sicker nor fewer patients suffering from acute ureteric colic in the ES.
COVID-19 akut ürolityazisi nasıl etkiledi? Bir iç Anadolu deneyimi
İbrahim ÜntanAhi Evran Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Üroloji Anabilim Dalı, Kırşehir, TürkiyeAMAÇ: COVID-19 pandemisi, COVID-19 dışı şikayetlerle acil servisten tıbbi yardım isteyen hasta sayısını değiştirmiş, farklı tıbbi ve cerrahi durumların ertelenmiş başvurularına neden olmuştur Akut üriner taş hastalığı da bu durumlardan biridir ve COVID-19’un acil servise gelişine etkisi açısından araştırılması gerekmektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu gözlemsel, retrospektif ve tek merkezli çalışmada, acil serviste olası akut ürolitiyazis için istenen her abdominopelvik bil-gisayarlı tomografiyi COVID-19 pandemisinden önceki ve sonraki 1 yılı ele alarak taradık. Uygulanan abdominopelvik bilgisayarlı tomografi sayısını ve üriner taş pozitifliğini doğrulayan sayıyı belirledik. Hastaların cinsiyetini, yaşını, taşın yerini ve taş boyutunu kaydettik. Ayrıca C-reaktif protein, lökosit sayısı ve kreatinin değerlerini kaydettik ve hastaların ne kadar süredir ağrı çektiğini, müdahaleye kadar geçen süreyi ve her vaka için seçilen tedavi metodunu not ettik.
BULGULAR: Yapılan toplam abdominopelvik bilgisayarlı tomografi sayısı 1089 idi. Bunlardan 517’si pandemi öncesi dönemde, 572’si pandemi sü-recindeydi. Pandemi öncesi ve sırasında taş pozitifliği sırasıyla 363 (%70.2) ve 379 (%66.2) idi (p=0.643). Kadınların COVID-19 dönemindeki oranı (%37.2), pandemi öncesi dönemden (%54.3) anlamlı derecede düşüktü (p=0.013). Pandemi öncesi ve pandemi süreci gruplarındaki üreter taşlarının medyan boyutu sırasıyla 4.8 mm ve 3.9 mm idi ve anlamlı bir fark göstermedi (p=0.197). Pandemi öncesinde ve sırasında gruplar arasında taşın yerleri, kan parametreleri, ağrı süresi, tedavi seçenekleri ve müdahale süresi açısından anlamlı bir fark görülmedi.
TARTIŞMA: COVID-19 pandemisi, acil servise akut üreterik kolik vakaları ile başvuran daha az veya daha ciddi hasta ile sonuçlanmadı.
Manuscript Language: English