BACKGROUND
On 23 October 2011, an earthquake occurred in the city of Van, Turkey. This earthquake was an enormous devastating disaster and caused mass casualties. The descriptive analysis presented here serves as a reference not only for the present injury profile but also for future disaster response.
METHODS
This is a retrospective study based on the medical records of earthquake victims admitted to Van Training and Research Hospital. The results were compared with the current literature.
RESULTS
1582 earthquake victims (806 male, 776 female, mean age 36.9 years) were admitted to emergency service. 301 of the patients were treated with hospital care in different departments: 84 (27.9%) in orthopedics surgery, 40 (13.2%) in general and pediatric surgery, 26 (9%) in thorax surgery, 34 (11%) in neurosurgery, 56 (19%) in internal medicine, 39 (13%) in the intensive care unit, and 22 (7%) in other departments. The total number of deceased was 60.
CONCLUSION
To minimize mortality and morbidity after earthquake disaster, immediate and effective triage should be done, and after the patients are transported to the hospital, individualized treatment should be planned according to the patients’ respective clinical features. Coherent collaboration between many departments is vital.
AMAÇ
23 Ekim 2011 tarihinde Van ilinde deprem meydana geldi. Bu deprem çok büyük yıkıcı bir felaketti ve kitlesel yaralanmalara neden oldu. Burada sunulan tanımlayıcı analizin, yanlız bu çalışma için değil, aynı zamanda daha sonra yaşanabilecek afetler için de bir kaynak olarak kullanılması amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Deprem nedeniyle Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran hastaların ilk 7 günlük kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Sonuçlar mevcut literatür ile karşılaştırıldı.
BULGULAR
Depremzede 1582 hasta (806 erkek, 776 kadın; ort. yaş 36,9) acil servise başvurdu. Hastaların 301’i yatarak tedavi gördü. Hastaların 84’ü (%28) ortopedi ve travmatoloji, 40’ı (%13) genel cerrahi ve çocuk cerrahisi, 26’sı (%9) göğüs cerrahisi, 34’ü (%11) beyin cerrahisi, 56’sı (%19) iç hastalıkları, 39’u (%13) yoğun bakım, 22’si (%7) ise diğer servislere yatırıldı. Ölenlerin sayısı 60 idi.
SONUÇ
Deprem felaketi sonrası mortalite ve morbidite oranını azaltmak için erken ve etkili triyaja önem verilmelidir. Hastalar hastaneye nakledildikten sonra klinik özelliklerine göre tedavi uygulanmalı ve birçok kliniğin birbiriyle uyumlu ve işbirliği içerisinde çalışmaları sağlanmalıdır.