Quick Search
The clinical feature and outcome of groove pancreatitis in a cohort: A single center experience with review of the literature
Kamuran Cumhur Değer1, İbrahim Hakkı Köker2, Sabahattin Destek3, Hüseyin Toprak4, Yunus Yapalak5, Ceren Gönültaş1, Hakan Şentürk21Department of General Surgery, Bezmialem Vakıf University Faculty of Medicine, İstanbul-Türkiye2Department of Gastroenterology, Bezmialem Vakıf University Faculty of Medicine, İstanbul-Türkiye
3Department of General Surgery, Sancaktepe Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
4Department of Radiology, Bezmialem Vakıf University Faculty of Medicine, İstanbul-Türkiye
5Department of General Surgery, Private Memorial Şişli Hospital, İstanbul-Türkiye
BACKGROUND: Groove pancreatitis (GP) is a rare form of chronic pancreatitis that is less common and is now gaining awareness with multimodal imaging modalities. Our aim is to analyze the mid-long term outcomes of patients diagnosed with GP with different treatment approaches.
METHODS: A computerized search from electronic patient record database between May 2013 and June 2019 with the keywords “groove”, “paraduodenal” was applied. The clinical, radiological and pathological data of 25 patients diagnosed with GP were obtained.
RESULTS: In the GP patient group, the median age was 55 (25–87) and 80% was male. Alcohol and tobacco abuse was 40% among GP patients. The most common symptoms were upper abdominal pain (84%) and nausea-vomiting (40%), respectively. Gastric outlet obstruction was observed in 4 (16%) patients. CT and EUS imaging were performed to majority of cases (96% and 92 %, respectively). EUS-FNA was done in 14 of 25 (56%) patients. It was reported as atypia, adenocarcinoma and benign in 2 (8%), 2 (8%) and 10 (40%) patients, respectively. EUS-FNA was helpful to diagnose two pancreatic head adenoCA whose preliminary radiological evaluation was GP. The mean follow-up period was 29 (3–71) months. Conservative approach was the predominantly preferred treatment (%56). Apart from conservative approach, treatment strategies included biliary stenting, sphincterotomy, wirsung stenting via ERCP, cholecystectomy etc. Considering all treatment modalities, symptoms improved in 12 (48%) patients and progressed with recurrent pancreatitis attacks in 7 (28%) patients.
CONCLUSION: Because GP is a less well-known form of pancreatitis, it presents several challenges for clinicians in diagnosis and treatment. This form, which can mimic pancreatic malignancy in particular, must be differentiated from carcinoma. EUS(±FNA) is a useful diagnostic tool complementary to imaging. Although the conservative approach remains the first choice in most patients, the clinician should consider invasive endoscopic procedures and surgical options in special cases when necessary.
Groove pankreatitin klinik özellik ve sonuçlarına yönelik bir kohort: Literatür derlemesi ve tek merkez deneyimimiz
Kamuran Cumhur Değer1, İbrahim Hakkı Köker2, Sabahattin Destek3, Hüseyin Toprak4, Yunus Yapalak5, Ceren Gönültaş1, Hakan Şentürk21Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul2Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji Bilim Dalı, İstanbul
3Şehit Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul
4Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
5Özel Memorial Şişli Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul
AMAÇ: Groove (oluk) pankreatit (GP) kronik pankreatitin daha az karşılaşılaşılan ve multimodel görüntüleme yöntemleriyle yeni yeni farkındalığı artmakta olan nadir bir formudur. Amacımız GP tanısı almış hastaların farklı tedavi yaklaşımlarıyla orta-uzun dönem sonuçlarını analiz etmektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Mayıs 2013–Haziran 2019 tarihleri arasında elektronik hasta kayıt veri tabanından “groove”, “paraduodenal” anahtar kelime-leri ile bilgisayar ortamında arama yapıldı. GP tanısı konulan 25 hastanın klinik, radyolojik ve patolojik verileri elde edildi.
BULGULAR: GP hasta grubunda median yaş 55 (25–87) ve %80 erkek cinsiyet hakimdi. Alkol ve sigara kullanımı %40 idi. En sık semptomlar sırasıyla üst karın ağrısı(%84) ve bulantı-kusma (%40) idi. Mide çıkış yolu obstrüksiyonu 4 (%16) hastada görüldü. BT ve EUS hastaların büyük bir çoğunluğunda uygulandı. (sırasıyla, %96 ve %92). 25 hastanın 14’üne EUS-FNA yapıldı. Patoloji sonuçları sırasıyla iki hastada atipi (%8), iki hastada adenoCA (%8) ve on hastada benign (%40) olarak geldi. EUS-FNA işlemi ilk radyolojik değerlendirmesi GP olarak yorumlanan iki pankreas başı malignitesinin nihayi tanısının konulmasında yardımcı oldu. Ortalama takip süresi 29 (3–71) aydı. Konservatif yaklaşım ağırlıklı olarak tercih edilen tedavi yöntemiydi (%56). Konservatif yöntemin dışında diğer tedavi stratejileri arasında, ERCP ile bilier stentleme, sfinkterotomi, wirsung stentleme, kolesistektomi vb. endoskopik/cerrahi girişimler yer aldı. Tüm tedavi modaliteleri göz önünde bulundurulduğunda, groove pankreatitli 12 (%48) hastada semptomlarda iyileşme görülürken, 7 (%28) hasta tekrarlayan pankreatit ataklarıyla seyretti.
TARTIŞMA: GP, pankreatitin daha az bilinen bir formu olmasından ötürü tanı ve tedavide klinisyenler için çeşitli zorlukları beraberinde taşır. Bilhassa pankreas malignitesini taklit edebilen bu form mutlaka karsinomdan ayırt edilmelidir. EUS(±FNA), radyolojik incelemeleri tamamlayan kullanışlı bir tanı aracıdır. Konservatif yaklaşım çoğu hastada hala ilk seçenek olarak yerini korumakla beraber, klinisyen gerekli özel durumlarda invazif endosko-pik işlemler ve cerrahi seçenekleri göz önünde bulundurmalıdır.
Corresponding Author: Kamuran Cumhur Değer, Türkiye
Manuscript Language: English