BACKGROUND: Mallet finger injuries, characterized by a flexion deformity caused by trauma to the extensor mechanism at the base of the distal phalanx, can cause significant functional impairment if not treated properly. Surgical interventions for osseous mallet finger injuries often include techniques such as extension-block pinning and custom-made plate fixation. When comparing extension-block pinning and custom-made plate fixation for osseous mallet finger injuries, it is critical to examine factors such as ease of technique, perioperative considerations, and postoperative outcomes. By comparing these two methods, this study aims to provide valuable insights into the optimal surgical approach for treating osseous mallet finger injuries, resulting in better patient care and outcomes.
METHOD: From 2017 to 2022, a retrospective study of 89 Doyle classification type IVB and IVC mallet finger patients was conducted. The patients were divided into two groups using a surgical technique called block randomization. Group 1 included 46 patients who underwent the extension-block pinning fixation technique, and Group 2 included 43 patients who underwent the custom-made plate fixation technique. Any nail deformity and dorsal prominence at the DIP joint were also noted.
RESULTS: All patients were considered eligible for surgical intervention due to the length of time since the injury or the absence or ineffectiveness of previous conservative treatment. There was no significant difference in patient demographics between the two groups that we were able to examine. There was no significant difference in Crawford classification and pain scores between the groups (p > 0.05), but the Q-DASH score and time to return to work were significantly different in favor of Group 2, which used the custom-made plate fixation technique (p < 0.05).
CONCLUSIONS: Extension-block pinning is known for its simplicity and good postoperative range of motion outcomes. Conversely, custom-made plate fixation improves stability and mechanical performance, positively influencing overall functional recovery. The choice between these techniques should be based on procedural ease, perioperative requirements, mechanical effectiveness, and postoperative functional outcomes.
Amaç: Distal falanksın ekstansör mekanizmasındaki travmanın neden olduğu fleksiyon deformitesi ile karakterize çekiç parmak yaralanmaları, uygun şekilde tedavi edilmezse önemli fonksiyonel bozulmalara neden olabilir. Kemikli çekiç parmağı yaralanmalarına yönelik cerrahi müdahaleler genellikle ekstansör blok pinleme ve kişiye özel plak ile sabitleme gibi teknikleri içerir. Kemikli çekiç parmak yaralanmaları için ekstansör blok pinleme ile kişiye özel plak sabitlemeyi karşılaştırırken tekniğin kolaylığı, perioperatif hususlar ve postoperatif sonuçlar gibi faktörleri incelemek kritik öneme sahiptir. Bu çalışma, bu iki yöntemi karşılaştırarak, kemikli çekiç parmak yaralanmalarının tedavisinde en uygun cerrahi yaklaşıma ilişkin değerli bilgiler sağlamayı ve bunun sonucunda daha iyi hasta bakımı ve sonuçlara ulaşmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: 2017'den 2022'ye kadar 89 Doyle sınıflandırması tip IVB ve IVC çekiç parmak hastasının retrospektif çalışması yapıldı. Hastalar blok randomizasyon adı verilen cerrahi teknik kullanılarak iki gruba ayrıldı. Grup 1'de ekstansiyon blok pinleme tekniği uygulanan 46 hasta, Grup 2'de ise kişiye özel plak ile tespit tekniği uygulanan 43 hasta yer aldı. DIP ekleminde herhangi bir tırnak deformitesi ve dorsal çıkıntı da kaydedildi.
Bulgular: Yaralanmanın üzerinden geçen sürenin uzunluğu veya önceki konservatif tedavinin yokluğu veya etkisizliği nedeniyle tüm hastalar cerrahi müdahaleye uygun kabul edildi. İnceleyebildiğimiz iki grup arasında hasta demografik özellikleri açısından anlamlı bir fark yoktu. Gruplar arasında Crawford sınıflaması ve ağrı skorları açısından anlamlı fark yoktu (p > 0,05), ancak Q-DASH skoru ve işe dönüş süresi, kişiye özel plak ile sabitleme tekniği kullanılan Grup 2 lehine anlamlı olarak farklıydı. (p < 0,05).
Tartışma: Ekstansör bloğu pinleme basitliği ve ameliyat sonrası iyi hareket aralığı sonuçlarıyla bilinir. Tersine, özel yapım plak ile sabitleme, stabiliteyi ve mekanik performansı artırarak genel fonksiyonel iyileşmeyi olumlu yönde etkiler. Bu teknikler arasındaki seçim işlem kolaylığı, perioperatif gereksinimler, mekanik etkinlik ve postoperatif fonksiyonel sonuçlara dayanmalıdır.