"Step-by-step" principles of safe laparoscopic approach with technical details in "median arcuate ligament syndrome"

The median arcuate ligament syndrome (MALS) is a rare cause of postprandial pain and weight loss. The median arcuate ligament (MAL) is a fibrous band of the diaphragmatic crura. Abnormally downward located MAL or high take off of the celiac artery result in external compression the celiac trunk. MAL narrows the truncus coeliacus even more clearly during the expiration. The chronic compression of the celiac artery reduces blood flow and causes symptoms. Symptomatic patients receive surgical treatment, in recent years, an increasing rate, especially laparoscopic. The rate of conversion to open surgery is 10.3% due to vascular injury in hemorrhage, which generally occurs during dissection. A maneuver is needed to continue with the surgical procedure safely here because of the close neighboring of the aorta, truncus coeliacus, and one of its branches. Technical standardization can reduce the complication rate. There is still no standardized and established laparoscopic method in the world. There are no randomized controlled studies in the literature, which show the superiority of these techniques over one another. The maneuver in this case report, through traction with a tape towards caudal, allows a brilliant view on the celiac axis with shortened operation time. It also makes the operation even safer because of its enabling mastery over the celiac artery and easy dissection.

“Median arcuate ligament sendromu”nda adým adým teknik detaylarýyla beraber güvenli laparoskopik yaklaþýmýn ilkeleri

Median arkuat ligament sendromu (MALS), yemek yeme sonrasý görülen aðrýnýn ve kilo kaybýnýn nadir bir nedenidir. Median arkuat ligament (MAL), diyafragmatik kruslarýn orta kýsmýndaki fibröz bir banttýr. Anormal olarak aþaðý doðru yerleþmiþ MAL veya çölyak arterin daha kraniyalden çýkmasý, çölyak gövdenin dýþtan basýsý ile sonuçlanýr. MAL, trunkus çölyakusu özellikle ekspirium sýrasýnda daha da daraltýr. Çölyak arterin kronik olarak sýkýþmasý damar içinden geçen kan akýþýný azaltýr ve semptomlara neden olur. Semptomatik hastalar son yýllarda artan oranda daha çok laparoskopik olarak tedavi edilmektedirler. Laparoskopiden açýk cerrahiye dönüþüm oraný az olmayýp %10.3’tür, bu da genellikle diseksiyon esnasýnda ortaya çýkan vasküler yaralanmanýn bir sonucu olan kanama nedeniyledir. Aort, trunkus çölyakus ve dallarýnýn birbirleriyle olan yakýn komþuluðu nedeniyle mevcut cerrahi prosedürün güvenli bir þekilde devam ettirilmesi için bir manevra gereklidir. Bu manevra ile cerrahi tekniðin standardize edilmesi komplikasyon oranlarýný azaltabilir. Bu konuda hala dünyada standartlaþmýþ ve yerleþik herhangi bir laparoskopik yöntem yoktur. Literatürde var olan tekniklerin birbirlerine üstünlüðünü gösteren herhangi bir randomize kontrollü çalýþma yoktur. Bu olgu sunumunda, teknik detaylarý verilen manevra ile ameliyatýn süresi kýsalmakta, ayrýca çölyak gövdede mükemmel bir görüntü saðlanmaktadýr. Yanýsýra, çölyak arter üzerindeki hakimiyeti de kolaylaþtýrtýðýndan ameliyatý daha da güvenli kýlar.