Quick Search
Effects of short-term hyperoxic ventilation on lung, kidney, heart, and liver in a rat model: A biochemical evaluation*
Uğur Aksu1, Halim Ulugöl2, Mukadder Orhan Sungur3, Evren Şentürk4, Kübra Vardar1, Mert Şentürk3, Fevzi Toraman21Department of Biology, İstanbul University Faculty of Science, İstanbul-Turkey2Department of Anesthesiology and Reanimation, Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar University Faculty of Medicine, İstanbul-Turkey
3Department of Anesthesiology and Reanimation, İstanbul University İstanbul Faculty of Medicine, İstanbul-Turkey
4Department of Anesthesiology and Reanimation, Koç University Faculty of Medicine, İstanbul-Turkey
BACKGROUND: Despite studies on the adverse effects of hyperoxia, its use is still recommended by the World Health Organization. The aim of this study was to test the possible harmful effects of hyperoxia on the lung, kidney, heart, and liver in a rat mechanical ventilation model.
METHODS: Male Wistar rats were randomly assigned into two groups (n=6/group): Normoxic (FiO2: 0.3) or hyperoxic (FiO2: 1.0) ventilation for 4 h. The injury was evaluated in bronchoalveolar lavage (BAL), blood, lung, liver, kidney, and heart was evaluated in terms of cell surface integrity, extracellular matrix (sialic acid, syndecan-1), osmotic stress (free hemoglobin), and redox homeostasis-lipid peroxidaation (malondialdehyde). BAL and wet/dry weight ratio were also evaluated for cellular permeability.
RESULTS: Four hours of hyperoxic ventilation did not lead to significant changes in (1) sialic acid, syndecan-1, (2) malondialdehyde levels and wet/dry weight ratio in liver, kidney, heart, and lung compared to normoxic ventilation.
CONCLUSION: Mechanical ventilation with hyperoxia seems to have almost similar effects compared to ventilation with normoxia. However, the long term effect of hyperoxia should be evaluated.
Kısa süreli hiperoksik ventilasyonun bir sıçan modelinde akciğer, böbrek, kalp ve karaciğer üzerine etkileri: Biyokimyasal değerlendirme
Uğur Aksu1, Halim Ulugöl2, Mukadder Orhan Sungur3, Evren Şentürk4, Kübra Vardar1, Mert Şentürk3, Fevzi Toraman21İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü, İstanbul2Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İstanbul
4Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İstanbul
AMAÇ: Hiperoksinin olumsuz etkileri üzerine yapılan çalışmalara rağmen, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) hiperoksinin kullanımını önermektedir. Bu çalışmanın amacı sıçan mekanik ventilasyon modelinde hiperoksinin akciğer, böbrek, kalp ve karaciğer üzerindeki olası olumsuz etkilerini test etmektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Erkek Wistar sıçanlar dört saat boyunca normoksik (FiO2: 0.3) veya hiperoksik (FiO2: 1.0) ventile edilerek iki gruba (n=6/grup) ayrıldı. Hasar hücre yüzey bütünlüğü, ekstraselüler matriks (sialik asit, sindekan-1), ozmotik stres (serbest hemoglobin) ve redoks homeostazisi-lipit peroksidasyonu (malondialdehit) açısından bronkoalveolar lavaj, kan, akciğer, böbrek, kalp ve karaciğer örneklerinde değerlendirildi. Ayrıca bronkoalveolar lavaj ve ıslak/kuru ağırlık oranı ile hücre geçirgenliği değerlendirildi.
BULGULAR: Dört saatlik hiperoksik ventilasyon sialik asit, sindekan-1, malondialdehit düzeylerinde ve organların ıslak kuru ağırlıklarında anlamlı bir değişikliğe neden olmadı.
TARTIŞMA: Hiperoksik ventilasyonun normoksik ventilasyona benzer bir etki gösterdiği görülmektedir. Ancak, hiperoksinin uzun vadeli etkileri değerlendirilmelidir.
Corresponding Author: Evren Şentürk, Türkiye
Manuscript Language: English