Quick Search
The role of oxidative stress and antioxidants in older individuals with osteoporotic hip fractures
Mustafa Aydın1, Emre Avcı21Orthopedics and Traumatology Clinic, Gulhane Training and Research Hospital, University of Health Sciences, Ankara-Türkiye2Department of Biochemistry, Gulhane Faculty of Pharmacy, University of Health Sciences, Ankara-Türkiye
BACKGROUND: Osteoporosis is characteristically defined as a decrease in bone density and mass, accompanied by the deterioration of bone structure, which increases bone fragility and the risk of fractures. Osteoporosis frequently develops with age. In high-risk populations, oxidative damage is a common pathological condition. Oxidative stress plays a critical role in the development of osteoporosis and the formation of osteoporosis-related fractures. This study aimed to investigate the role of oxidative stress and antioxidants in bone tissue metabolism among elderly individuals with osteoporotic hip fractures, specifically intertrochanteric femur fractures and femoral neck fractures, who presented to our department.
METHODS: Based on power analysis, 24 patients over the age of 65 who presented with hip pain following a fall, were diagnosed with hip fractures (intertrochanteric or femoral neck fractures) on X-ray, were hospitalized in the Orthopedics and Traumatology Department, and underwent surgery were included in the study. A control group consisting of 24 healthy individuals matched for age and gender, with no history of fractures and meeting the same exclusion criteria, was also included. Levels of oxidative stress and antioxidant parameters, including total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), and paraoxonase-1 (PON-1), were measured in serum samples using spectrophotometric methods.
RESULTS: The TAS (p=0.189) and OSI (p=0.110) levels in the patient group were significantly lower compared to the control group. Conversely, the TOS (p=0.002) and PON-1 (p=0.013) levels in the patient group were significantly higher than those in the control group.
CONCLUSION: The data indicate that oxidative balance is disrupted due to increased oxidative load and the resulting antioxidant deficiency. A better understanding of the pathophysiology of the disease, along with the development of alternative treatment approaches and disease markers, will contribute to the literature.
Osteoporotik kalça kırığı olan yaşlı bireylerde oksidatif stres ve antioksidanların rolü
Mustafa Aydın1, Emre Avcı21Sağlık Bilimleri Üniversitesi,Gülhane Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, Ankara-Türkiye2Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gulhane Eczacılık Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara-Türki̇ye
AMAÇ: Osteoporoz, karakteristik olarak kemik yoğunluğu kütlesinin azalması ve kemik yapısının bozulması olarak tanımlanır, bu da kemik kırılganlığını ve kırık riskini artırır. Osteoporoz ayrıca yaşla birlikte sıklıkla gelişir. Yüksek riskli osteoporoz popülasyonunda, oksidatif hasar yaygın bir patolojik durumdur. Dahası, oksidatif stres osteoporoz ve osteoporozla ilişkili kırık oluşumunda önemlidir. Bu çalışma, servisimize başvuran osteoporotik kalça kırıkları (intertrokanterik femur ve femur boyun kırıkları) olan yaşlı bireylerde kemik dokusu metabolizmasında oksidatif stres ve antioksidanların rolünü araştırmayı amaçlamıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Güç analizine göre, düşme sonrası kalça ağrısı ile başvuran, röntgende kalça kırıkları (intertrokanterik kırıklar, femur boyun kırıkları) tespit edilen ve ortopedi ve travmatoloji kliniğine yatırılarak ameliyat edilen 65 yaş üstü 24 hasta ve kontrol grubu olarak 24 sağlıklı birey çalışmamıza dahil edildi. Kontrol grubu, yaş ve cinsiyet açısından hasta grubuyla aynı olan, aynı dışlama kriterlerini karşılayan ve kırık öyküsü olmayan sağlıklı bireylerden oluşturuldu. Çalışmada serum örneklerinde oksidatif stres ve antioksidan parametrelerin (TAS, TOS, OSI ve PON-1 biyobelirteçleri) düzeyleri spektrofotometrik yöntemlerle belirlendi.
BULGULAR: Hasta grubunda TAS (p=0.189) ve OSI (p=0.110) değerlerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu bulundu. Hasta grubunda TOS (p=0.002) ve PON1 (p=0.013) değerlerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu bulundu.
SONUÇ: Elde edilen veriler ışığında, oksidatif yükün artması ve bunun sonucunda oluşan antioksidan eksikliği nedeniyle oksidan dengenin bozulduğu görülmektedir. Hastalığın patofizyolojisinin daha iyi aydınlatılması ve alternatif tedavi süreçlerinin ve hastalık belirteçlerinin geliştirilmesi literatüre katkı sağlayacaktır.
Manuscript Language: English