Comparison of four different immobilization methods in the treatment of tendinous mallet finger injury

BACKGROUND: Although there is consensus that closed tendinous mallet finger injuries should be treated conservatively, the best method of immobilization to be used is not clear and the existing data in the literature are not conclusive. The aim of this study is to compare the results of four different immobilization methods used in the conservative treatment of tendinous mallet finger injury.
METHODS: Ninety-six patients with tendinous mallet finger injury were treated with four different immobilization methods (stack orthosis, thermoplastic orthosis, aluminum orthosis, and Kirschner wire [K-wire] immobilization). The patients then were assessed with distal interphalangeal joint extensor lag, total active motion (TAM), grip strength, and Abouna and Brown Criteria.
RESULTS: No significant difference was found between four immobilization methods in extensor lag and TAM at the 8th and 12th weeks. According to grip strength assessment, stack orthosis group was found to have significantly better results than the K-wire and aluminum orthosis groups at 12 weeks, while the difference was not significant versus the thermoplastic orthosis group.
CONCLUSION: In this first study making multiple comparisons between four immobilization methods used in the treatment of tendinous mallet finger injury, the only significant difference detected between the groups was the superior grip strength with stack orthosis compared with K-wire immobilization and aluminum orthosis.

Tendinöz çekiç parmak yaralanmalarýnýn tedavisinde kullanýlan dört farklý immobilizasyon yönteminin karþýlaþtýrýlmasý

AMAÇ: Kapalý tendinöz çekiç parmak yaralanmalarýnýn konservatif olarak tedavi edilmesi gerektiðine dair fikir birliði olmasýna raðmen, kullanýlacak en iyi immobilizasyon yöntemi net olarak belirlenmemiþtir ve literatürdeki mevcut veriler kesin bir sonuca varmamaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, tendinöz çekiç parmak yaralanmasýnýn konservatif tedavisinde kullanýlan dört farklý immobilizasyon yönteminin sonuçlarýný karþýlaþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Tendinöz çekiç parmak yaralanmasý olan 96 hasta, dört farklý immobilizasyon yöntemi ile (Stack ortez, termoplastik ortez, alüminyum ortez ve K-teli immobilizasyonu) tedavi edildi. Tedaviyi takiben hastalar distal interfalangeal eklem ekstansiyon kaybý, total aktif hareket, kavrama gücü ve Abouna ve Brown kriterleri ile deðerlendirildi.
BULGULAR: Sekiz ve 12. haftalarda ekstansiyon kaybý ve total aktif hareket deðerlerinde, dört farklý immobilizasyon yöntemi arasýnda anlamlý fark bulunmadý. Kavrama gücü deðerlendirmesine göre, Stack ortez grubunda 12. haftada K-teli ve alüminyum ortez gruplarýna göre anlamlý derecede daha iyi sonuçlar elde edildi, ancak fark termoplastik ortez grubuna göre anlamlý deðildi.
TARTIÞMA: Tendinöz çekiç parmak yaralanmasýnýn tedavisinde kullanýlan dört farklý immobilizasyon yöntemi arasýnda çoklu karþýlaþtýrmalar yapan bu ilk çalýþmada, gruplar arasýnda tespit edilen tek anlamlý fark, K-teli ve alüminyum ortez ile karþýlaþtýrýldýðýnda Stack ortez ile daha yüksek kavrama gücü elde edilmesi olmuþtur.