Early versus delayed lower extremity amputations caused by firearm injury: A minimum 2-year follow-up

BACKGROUND: High-energy casualties such as firearm injuries may result in extensive loss of soft tissue and bone in the lower extremities. Although the primary aim in these types of injuries is the preservation of the extremity, repeated surgical procedures for extremity salvage and subsequent restoration of function could have detrimental effects on the patient both physically and psychologically. The main aim of this study is to evaluate the physical and psychological outcomes of patients who underwent lower extremity amputation in the early period after a firearm injury compared with the results of patients who underwent amputation in the late period. We also evaluated the factors affecting the prognosis in patients undergoing late below-knee amputation (BKA).
METHODS: This retrospective study included patients who underwent BKA following a lower extremity injury caused by firearms between March 2017 and March 2022. Patients who underwent emergency BKA at the first center they were taken to immediately after the injury constituted the early amputation (EA) group. Patients who were transferred to our tertiary-level referral center for continuation of treatment after the first intervention at another center and later underwent BKA constituted the late amputation (LA) group. The patients were evaluated regarding age, gender, amputation side, presence of phantom limb pain (PLP), and post-traumatic stress disorder (PTSD).
RESULTS: Information was available from hospital records for a total of 35 patients; 16 in the EA group and 19 in the LA group. All patients were male. The mean age at the time of injury was 25.5±5.3 years (range, 20-45 years), and the mean follow-up period was 37±17 months (range, 25-72 months). In the comparison of PLP experienced, the difference between the groups was statistically significant, with PLP experienced by 1 (10%) patient in the EA group and by 9 (90%) in the LA group (p=0.010). PTSD was diagnosed in 3 (23%) patients in the EA group and 10 (77%) patients in the LA group (p=0.039).
CONCLUSION: Patients who underwent late BKA were found to be affected by PLP and PTSD at a higher rate. When deciding on extremity-preserving surgery for patients with severe open injuries to the lower extremity, it is crucial to consider the poor outcomes associated with late BKA. Patients should be thoroughly informed about these negative outcomes.

Ateþli silah yaralanmasýna baðlý erken ve gecikmiþ alt ekstremite amputasyonlarý: Minimum 2 yýllýk takip

AMAÇ: Ateþli silah yaralanmalarý gibi yüksek enerjili yaralanmalar, alt ekstremitelerde aþýrý yumuþak doku ve kemik kaybýna neden olabilir.Bu tür yaralanmalarda öncelikli olarak ekstremitenin korunmasý hedeflense de,ekstremitenin kurtarýlmasý ve fonksiyonun restorasyonu için tekrarlanan cerrahi iþlemler hastaya hem fiziksel hem de psikolojik açýdan zarar verici sonuçlar doðurabilmektedir.Çalýþmanýn temel amacý ateþli silah yaralanmasý sonrasý erken dönemde alt ekstremite amputasyonu yapýlan hastalarýn fiziksel ve psikolojik bulgularý ile geç dönemde amputasyon yapýlan hastalarýn sonuçlarýnýn deðerlendirilmesidir. Ayrýca geç diz altý amputasyon uygulanan hastalarda prognozu etkileyen faktörleri de deðerlendirilmiþtir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu retrospektif çalýþmaya Mart 2017 ile Mart 2022 tarihleri arasýnda ateþli silahlara baðlý alt ekstremite yaralanmasý sonrasý diz altý amputasyon uygulanan hastalar dahil edildi. Yaralanmanýn hemen ardýndan götürüldükleri ilk merkezde acil diz altý amputasyon uygulanan hastalar erken amputasyon grubunu oluþturdu.Baþka bir merkezde yapýlan ilk müdahalenin ardýndan tedavilerinin devamý için üçüncü basamak sevk merkezimize nakledilen ve daha sonra diz altý amputasyon uygulanan hastalar geç amputasyon grubunu oluþturdu. Hastalar yaþ, cinsiyet, amputasyon tarafý, fantom uzuv aðrýsý varlýðý ve travma sonrasý stres bozukluðu açýsýndan deðerlendirildi.
BULGULAR: Toplam 35 hastanýn bilgileri hastane kayýtlarýndan elde edildi; Erken amputasyon grubunda 16, Geç amputasyon grubunda ise 19. Hastalarýn tamamý erkekti. Yaralanma anýnda ortalama yaþ 25.5±5.3 yýl (aralýk, 20-45 yýl) ve ortalama takip süresi 37±17 ay (aralýk, 25-72 ay) idi. Yaþanan fantom uzuv aðrýsý karþýlaþtýrýldýðýnda gruplar arasýndaki fark istatistiksel olarak anlamlýydý; Erken amputasyon grubunda 1 (%10) hastanýn, Geç amputasyon grubunda ise 9 (%90) hastanýn fantom uzuv aðrýsý yaþadýðý görüldü (p=0.010). Erken amputasyon grubunda 3 (%23) hastada, Geç amputasyon grubunda ise 10 (%77) hastada Travma sonrasý stres bozukluðu tanýsý konuldu (p=0.039).
SONUÇ: Geç diz altý amputasyon uygulanan hastalarýn Fantom uzuv aðrýsý ve Travma sonrasý stres bozukluðundan daha yüksek oranda etkilendikleri belirlendi. Alt ekstremitede ciddi açýk yaralanmasý olan hastalarda ekstremite koruyucu cerrahiye karar verirken geç diz altý amputasyon ile iliþkili kötü sonuçlarýn dikkate alýnmasý çok önemlidir. Hastalar bu olumsuz sonuçlar konusunda iyice bilgilendirilmelidir.