Quick Search
An investigation of the effect of acrylamide on fracture healing in rats
Özhan Pazarcı1, Erkan Gumus2, Ayca Taş3, Neşe Keklikcioğlu Çakmak4, Seyran Kılınç1, Şeyma Nur Yıldız5, Okay Bulut11Department Of Orthopaedics And Traumatology, Faculty Of Medicine, Sivas Cumhuriyet University, Sivas, Turkey.2Departments Of Histology And Embryology, Faculty Of Medicine, Aydın Adnan Menderes University, Aydın, Turkey.
3Department Of Nutrition And Diet, Faculty Of Health Sciences, Sivas Cumhuriyet University, Sivas, Turkey.
4Department Of Chemical Engineering, Sivas Cumhuriyet University, Sivas, Turkey.
5Department Of Biochemistry, Faculty Of Medicine, Sivas Cumhuriyet University, Sivas, Turkey
BACKGROUND: The aim of this study was to investigate the effects of acrylamide (AA) on fracture healing histologically, biochemically, and radiologically in a rat femur fracture model.
METHODS: Scanning electron microscopy (SEM) imaging and Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and UV (ultraviolet)-Vis (visible) spectrophotometer examination were performed for acrylamide characterization. In this study, after the femur fracture model was created, the groups were formed to include eight rats in each group (G) as follows: G1: 15th-day control, G2: 15th-day AA, G3: 30th-day control, G4: 30th-day AA. In G2 and G4, 5mg/kg acrylamide was administered 3 times a week by gastric gavage. The fracture was evaluated radiologically according to Lane-Sandhu scoring and histologically according to Huo scoring. The weight changes of the rats were recorded. Albumin, total protein, cholesterol, HDL, LDL, triglyceride, ALP, LDH, vit. D, PTH, Ca, P, WBC, Hb, Plt values were examined in the blood samples. The data were analyzed using the SPSS program.
RESULTS: The characterization properties of acrylamide were confirmed. No significant weight change was observed in the rats during the study. When blood values were compared, a statistically significant difference was determined between albumin, total protein, phosphorus, white blood cell (WBC), and hemoglobin groups (p=0.41, p=0.00, p=0.003, p=0.019, and p=0,017, respectively). According to the histological score comparisons, G3 was significantly different from G1, G2, and G4 (p<0.05), and G4 was significantly different from G1 and G2 (p<0.05). According to Lane-Sandhu scoring, there was a significant difference between G2 and G3 and G4 (p: 0.0, p: 0.034), G1 and G3 (p: 0.001), respectively.
CONCLUSION: AA adversely affects fracture healing even at low doses, as in the present study. According to the results of this study, the authors recommend a diet poor in acrylamide during fracture treatment. Therefore, further human studies are required to find out the complex effect of AA on bone healing and the body.
Akrilamidin Ratlarda Kırık İyileşmesi Üzerindeki Etkisinin Araştırılması
Özhan Pazarcı1, Erkan Gumus2, Ayca Taş3, Neşe Keklikcioğlu Çakmak4, Seyran Kılınç1, Şeyma Nur Yıldız5, Okay Bulut11Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, Sivas, Türkiye.2Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji Ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı, Aydın, Türkiye.
3Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Beslenme Ve Diyet Etik Bölümü, Sivas Türkiye.
4Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Kimya Mühendisliği Bölümü, Sivas Türkiye
5Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Sivas Türkiye.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, bir rat femur kırığı modelinde akrilamidin (AA) histolojik, biyokimyasal ve radyolojik olarak kırık iyileşmesi üzerindeki etkilerini araştırmaktır.
YÖNTEMLER: Akrilamid karakterizasyonu için taramalı elektron mikroskobu (SEM) görüntüleme ve Fourier dönüşüm kızılötesi spektroskopi (FTIR) ve UV (ultraviyole) -Vis (görünür) spektrofotometre incelemesi yapıldı. Bu çalışmada, femur kırığı modeli oluşturulduktan sonra gruplar, her grupta (G) sekiz rat olacak şekilde oluşturuldu; G1: 15. gün kontrol, G2: 15. gün AA, G3: 30. gün kontrol, G4: 30. gün AA. G2 ve G4'te 5 mg / kg akrilamid, mide gavajı ile haftada 3 kez uygulandı. Kırık, Lane-Sandhu skorlamasına göre radyolojik olarak ve Huo skorlamasına göre histolojik olarak değerlendirildi. Ratların ağırlık değişiklikleri kaydedildi. Kan örneklerinde; albümin, total protein, kolesterol, HDL, LDL, trigliserit, ALP, LDH, vitamin D, PTH, Ca, P, WBC, Hb, Plt değerleri incelendi. Veriler SPSS programı kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: AA’in karakterizasyon özellikleri doğrulandı. Çalışma sırasında ratlarda önemli bir ağırlık değişikliği gözlenmedi. Kan değerleri karşılaştırıldığında albümin, total protein, fosfor, WBC ve hemoglobin grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edildi (p=0.41, p=0.00, p= 0.003, p=0.019 ve p=0.017, sırasıyla). Histolojik skor karşılaştırmalarına göre G3, G1, G2 ve G4'ten anlamlı olarak farklıydı (p<0.05) ve G4, G1 ve G2'den anlamlı olarak farklıydı (p<0.05). Lane-Sandhu skorlamasına göre sırasıyla G2 ile G3 ve G4 (p: 0.0, p: 0.034), G1 ve G3 (p: 0.001) arasında anlamlı fark vardı.
SONUÇ: AA çalışmamızda olduğu gibi düşük dozlarda bile kırık iyileşmesini olumsuz etkilemektedir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, yazarlar, kırık tedavisi sırasında AA bakımından fakir bir diyet önermektedir. AA'nin kemik iyileşmesi ve vücut üzerindeki karmaşık etkisini bulmak için daha fazla insan çalışmasına ihtiyaç vardır.
Corresponding Author: Özhan Pazarcı, Türkiye
Manuscript Language: English