AMAÇ: Kadına yönelik şiddet, kadınları eşitlik, güvenlik, haysiyet, öz değer ve temel özgürlüklerden yararlanma haklarından yoksun bırakan, kadınları değersizleştiren; kadınları erkeklere göre daha aşağı toplumsal bir durumda var olmaya zorlayan en önemli sosyal oluşlardandır ve sağlıklı toplumların oluşmasında önemli bir engel oluşturmaktadır. Bu araştırma, Türkiye’nin Doğusunda yer alan Elazığ il merkezinde yaşayan 15 yaş ve üzeri evli kadınların eş şiddetine maruz kalma durumlarını belirlemek amacıyla yapıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Elazığ il merkezinde bulunan tüm aile sağlık merkezlerine gidilerek ilgili kayıtlardan sistematik örnekleme yapılarak 792 evli kadın seçildi. Veri toplama aracı olarak anket formu kullanıldı. Anket formu iki bölümden oluşmaktaydı. İlk bölümde katılımcıların yaşı, cinsiyeti, eğitim düzeyi, mesleği gibi demografik özelliklere ilişkin sorulara yer verilirken, ikinci bölümde şiddete maruz kalma durumlarını belirlemeye yönelik sorular soruldu. Anketler ev ziyaretleri yapılarak yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak dolduruldu.
BULGULAR: Araştırmaya katılan kadınların %51.5’i fiziksel şiddete, %82.9’u sözel/duygusal şiddete, %39.7’si cinsel şiddete, %47.6’sı ekonomik şiddete maruz kalmıştı. Kadının ve eşinin eğitim düzeyinin düşüklüğü, ailenin ekonomik durumunun kötü olarak algılanması, kadının gelir getiren bir işte çalışmıyor olması eşi tarafından hem fiziksel şiddet hem de ekonomik şiddet görmesinin önemli bir faktör olabileceği bulundu.
TARTIŞMA: Elazığ il merkezinde yaşayan evli kadınlarda eş şiddeti maruziyeti yüksektir. Sorunun bireysel, ailesel toplumsal düzeylerde çözümüne yönelik eğitim ve hizmet sunulmalıdır.
BACKGROUND: Violence against women deprives women of their rights to enjoy equality, security, dignity, self-worth and fundamental freedoms and devalues them; is one of the most significant social facts that force women to exist at a lower social level than men and constitute a significant obstacle to the formation of healthy societies. This study was conducted to determine the status of exposure to spousal violence of 15 years and older married women living in the city center.
METHODS: Family health centers in Elazig Province were visited and 792 married women were selected from the related records by systematic sampling. As a data collection tool, a questionnaire form was used. The questionnaire consists of two parts. In the first part, participants were asked about demographic characteristics such as age, gender, education level, and profession, while in the second part, questions were asked to determine the extent of exposure to violence. Questionnaires were filled out using interview technique by making home visits.
RESULTS: It has been found that the low level of education of the wife and her spouse, perception of the economic situation of the family as being bad, and the fact that the woman does not work in an income-generating business can be an important factor in exposing to both physical violence and economic violence by her husband.
CONCLUSION: Conclusion: Rate of exposure to spousal violence is high in married women living in the city center of Elazig Province. Education and services should be provided for solving the problem at individual, familial, and social levels.