Hızlı Arama
Ateşli silah yaralanmalarının ikinci basamak bir sağlık kuruluşunda travma skorlama sistemleri ile değerlendirilmesi
Resul Nusretoğlu1, Yunus Dönder2, İsmail Biri3, Yücel Gültekin41Hakkari Yüksekova Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Hakkari2Kayseri Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Kayseri
3Koru Ankara Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Ankara
4Osmaniye Devlet Hastanesi, Yoğun Bakım Bölümü, Genel Cerrahi Kliniği, Osmaniye
AMAÇ: Travma hastalarında skorlama sistemleri yaygın olarak kullanılmaktadır ve travma hastalarının bakımında oldukça önemlidir. Bu çalışmada, travma merkezi olmayan bir hastaneye ateşli silah yaralanması nedeniyle getirilen hastaların, skorlama sistemleri ile değerlendirilmesi ve travma merkezinde tedavi olması gereken hastaların tanımlanmasında skorlama sistemlerinin etkinliğinin araştırılması amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2010–Aralık 2019 tarihleri arasında ateşli silah yaralanması nedeni ile Hakkari Yüksekova Devlet Hastanesi’ne getirilen hastalar geriye dönük olarak araştırıldı. On altı yaş ve üzeri hastalar çalışmaya alındı. Hayatını kaybetmiş olarak hastaneye getirilen hastalar ve hastanede kardiyopulmoner resüsitasyona yanıt alınmayan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Ayrıca ayaktan basit tıbbi müdahale yapılan hastalarda hasta grubuna dahil edilmedi. Hastalar, demografik olarak değerlendirildi. Travma hastalarının değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılan travma skorlama sistemlerinin mortalite öngörüsü incelendi. Ayrıca travma merkezlerinde tedavi olması gereken hastaların tanımlanmasında skorlama sistemlerinin etkinliği araştırıldı.
BULGULAR: Çalışmada %96.9’u erkeklerden oluşan 331 hasta değerlendirildi. Hasta grubu genç hastalardan oluştu ve yaş median değeri 27 (IQR, 24–29) yıl olarak bulundu. Yetmiş dört (%22.4) hasta tanı ve tedavi için travma konusunda referans olan hastanelere yönlendirildi. Toplam 46 (%13.9) hastada mortalite gelişti. Hastalarda Glasgow Koma Skoru, Yaralanma Ciddiyeti Skoru, Revize Travma Skoru, Yeni Travma Skoru ve Revize Travma Yaralanma Ciddiyeti Skoru mortalite öngörüsü için etkin bulundu ve skorlama sistemleri birbirleri ile korelesyon gösterdi. Ancak travma merkezinde tedavi olması gereken hastaların ayırımında skorlama sistemleri etkin bulunmadı.
TARTIŞMA: Skorlama sistemleri ateşli silah yaralanması olan hastaların mortalite tahmininde anlamlıdır. Ancak travma merkezine yönlendirilmesi gerekli hastaların ayırımında travma skorlama sistemleri etkin bulunmamıştır.
Evaluation of firearm injuries by trauma scoring systems in a secondary health care institution
Resul Nusretoğlu1, Yunus Dönder2, İsmail Biri3, Yücel Gültekin41Deparment of General Surgery, Hakkari Yüksekova State Hospital, Hakkari-Türkiye2Deparment of General Surgery, Kayseri City Training and Research Hospital, Kayseri-Türkiye
3Deparment of General Surgery, Koru Ankara Hospital, Deparment of General Surgery, Ankara-Türkiye
4Deparment of General Surgery and Division of Intensive Care, Osmaniye State Hospital, Osmaniye-Türkiye
BACKGROUND: Scoring systems are widely used in trauma patients and are very important in the care of trauma patients. The objective of this study was to investigate the effectiveness of scoring systems in evaluating the patients who were brought to a hospital without a trauma center due to firearm injuries (FIs) using scoring systems, and the efficacy of these systems in identifying patients who should be treated in a trauma center.
METHODS: Patients brought to Hakkari Yüksekova State Hospital due to FIs between January 2010 and December 2019 were retrospectively investigated. Patients aged 16 and over were included in the study. Patients who were brought to the hospital while deceased and those who did not respond to cardiopulmonary resuscitation in the hospital were excluded from the study. In addition, patients who underwent simple outpatient medical intervention were not included in the patient group. Patients were evaluated demographically. The mortality predictions of trauma scoring systems, which are widely used in the evaluation of trauma patients, were examined. In addition, the effectiveness of scoring systems in identifying patients who should be treated in trauma centers was investigated.
RESULTS: In the study, 331 patients, 96.9% of whom were male, were evaluated. The patient group consisted of young patients and the median age was 27 (IQR, 24–29) years. A total of 74 (22.4%) patients were referred to trauma referral hospitals for diagnosis and treatment. Mortality occurred in 46 (13.9%) patients. Glasgow coma scale, injury severity score (ISS), revised trauma score, new trauma score, and trauma revised ISS were found effective for predicting mortality in patients, and scoring systems were correlated with each other. However, scoring systems were not found effective in distinguishing patients who should be treated in a trauma center.
CONCLUSION: Scoring systems are significant in predicting mortality of patients with gunshot wounds. However, trauma scoring systems have not been found to be effective in distinguishing patients who require referral to a trauma center.
Makale Dili: İngilizce