Hızlı Arama
Künt toraks travmalı olgularda skapula kırığı varlığının mortalite ve morbidite ile ilişkisi
Fatoş Kozanlı1, Özlem Güler21Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniveristesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kahramanmaraş2Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniveristesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Kahramanmaraş
AMAÇ: Skapula kırıkları yüksek enerjili travmalar sonucunda meydana gelir ve hayatı tehdit eden yaralanmalara eşlik etmesi bakımından önemlidir. Künt toraks travmalı hastalarda skapula kırığının mortalite ve morbidite ile ilişkisini ortaya koyan az sayıda çalışma bulunmaktadır. Çalışmamızın amacı künt toraks travmasında skapula kırığının mortalite ve morbidite ile ilişkisini araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniveristesi Hastanesi Acil Servis’ine Ocak 2019–Nisan 2021 tarihleri arasında künt toraks travması ile başvuran erişkin hastalar hastane kayıtlarından geriye dönük olarak tarandı. Hastaların yaşı, cinsiyeti, travma mekanizması, ek organ yaralanmaları, yoğun bakım ihtiyacı, hastanede yatış süresi, morbidite ve mortalite oranları hastane kaydedildi. İstatistiksel sonuçlar frekans, yüzde, ortalama±standart sapma (min-maks) olarak ifade edildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda p<0.05 anlamlı kabul edildi.
BULGULAR: Çalışmamıza 238 olgu alındı. Seksen altı olguda (%36.1) skapula kırığı mevcuttu. Skapula kırığı tespit edilen hastaların %43’ü yüksekten düşme idi. Buna eşlik eden toraks içi yaralanmalar sırasıyla kaburga kırığı, akciğer kontüzyonu, pnömotoraks, hemotoraks ve sternum kırığı olarak tespit edildi (%91.9, %80.2, %41.9, %37.2, %15.1). Skapula kırığı ile birliktelik gösteren toraks dışı yaralanmalar ise sırasıyla vertebra kırıkları, intrakranial yaralanmalar, klavikula kırığı, ekstremite kırıkları ve karın içi yaralanmalardı (%18.6, %16.3, %12.8, %10.5, %5.8). Skapula kırığına sahip olan ve olmayan gruplar karşılaştırıldığında, skapula kırığı ile kaburga kırığı sayısı, akciğer kontüzyonu, pnömotoraks ve hemotoraks arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptandı (p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.001). Toraks dışı yaralanmalarda ise skapula kırığı ile vertebra kırıkları, intrakranial yaralanmalar ve klavikula kırığı arasında anlamlı ilişki izlendi (p=0.004, p<0.001, p=0.005). Sternum kırığı, ekstremite kırığı ve karın içi organ yaralanmaları açısından gruplar arasında fark izlenmedi (p=0.288, p=0.682, p=0.261). Skapula kırığının eşlik ettiği olgularda hastane yatış süresi, yoğun bakım gereksinimi ve mortalite açısından anlamlı fark mevcuttu (p<0.001, p<0.001, p=0.002).
TARTIŞMA: Skapula kırıklarına eşlik eden en sık toraks içi yaralanmalar kaburga kırıkları ve akciğer kontüzyonu, toraks dışı yaralanmalar vertebra kırığı ve intrakranial yaralanmalar olarak saptandı. Ayrıca skapula kırığının hastanede yatış süresi, yoğun bakım ihtiyacı ve mortalite ile yüksek ilişkisi olduğu tespit edildi. En sık mortalite nedeni ise intrakranial kanama olarak tespit edildi. Skapula kırığı tespit edilen olgularda diğer sistemlerin görüntülemesi önemlidir. Özellikle baş-boyun yaralanmaları açısından dikkatli olunmalıdır.
The relationship between the presence of scapula fracture and mortality and morbidity in cases with blunt thoracic trauma
Fatoş Kozanlı1, Özlem Güler21Department of Thoracic Surgery, Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine, Kahramanmaraş-Türkiye2Department of Emergency Medicine, Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine, Kahramanmaraş-Türkiye
BACKGROUND: Scapula fractures (SFs) occur as a result of high-energy trauma and are significant in terms of life-threatening injuries. There are few studies showing the relationship between SFs and mortality and morbidity in patients with blunt thoracic trauma (BTT). Our study aims to investigate the relationship between SF and mortality and morbidity in BTT.
METHODS: Adult patients admitted to the emergency department of Kahramanmaras Sutcu Imam University, School of Medicine with BTT between January 2019 and April 2021 were retrospectively scanned from hospital records. Patients’ age, gender, trauma mechanism, additional organ injuries, need for intensive care, length of hospital stay, morbidity, and mortality rates were recorded. Statistical results were expressed as frequency, percentage, and mean±standard deviation (min–max). In comparisons between groups, p<0.05 was accepted as the significance level.
RESULTS: Two hundred and thirty-eight cases were included in our study. The scapular fracture was present in 86 cases (36.1%). About 43% of the cases with SFs were falling from a height. Intrathoracic injuries accompanying SF were determined as rib fracture, lung contusion, pneumothorax, hemothorax, and sternum fracture, respectively (91.9%, 80.2%, 41.9%, 37.2%, and 15.1%). Extrathoracic injuries associated with SF were vertebral fractures, intracranial injuries, clavicle fractures, extremity fractures, and intra-abdominal injuries (18.6%, 16.3%, 12.8%, 10.5%, and 5.8%), respectively. When the groups with and without SF were compared, a statistically significant relationship was found between SF and the number of rib fractures, lung contusion, pneumothorax, and hemothorax (p<0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001). In extrathoracic injuries, there was a significant relationship between SFs and vertebral fractures, intra-cranial injuries, and clavicle fractures (p=0.004, p<0.001, p=0.005). There was no difference observed between the groups regarding sternum fractures, extremity fractures, and intra-abdominal organ injuries (p=0.288, p=0.682, p=0.261). In cases with accompanying SF, there was a significant difference in terms of length of hospital stay, need for intensive care, and mortality (p<0.001, p=0.001, p=0.002).
CONCLUSION: The most common intrathoracic injuries accompanying SFs were rib fractures and lung contusion, and the most common extrathoracic injuries were vertebral fractures and intracranial injuries. Moreover, it was found that SF was highly correlated with length of hospital stay, need for intensive care, and mortality. The most common cause of mortality was found to be intracranial hemorrhage. Imaging of other systems is important in cases with SFs. Particular attention should be paid to head-and-neck injuries.
Makale Dili: İngilizce