AMAÇ: Bu çalışmanın amacı kırık sonrası apoptozisin indüklenip indüklenmediğinin belirlenmesi ve eğer öyleyse ekstrensek ya da intrensek hangi apoptotik yolağın aktif olduğunun gösterilmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniğimize başvuran ve travma nedeniyle kırık tanısı konulmuş olan 30 kişi, hasta grubu ve hasta grubu ile benzerlik gösteren gönüllülerden oluşan sağlıklı 37 bireyden kontrol grubu oluşturuldu. Kırık sonrası birinci gün hastalardan alınan kanlardan ELISA yöntemi ile sitokrom C, granzim B ve kaspas-8 testleri çalışıldı.
BULGULAR: Çalışmaya toplam 67 kişi dahil edildi (kırık grubunda 30, kontrol grubunda 37 kişi). Hasta grubunda ortalalama yaş 62.03 (min: 18, maks: 91), kontrol grubu ortalama yaşı 61.62 (min 25, maks: 90). Kaspas-8 hasta grubunda anlamlı yüksek bulundu 0.37 ng/mL (Std: 0.06), (p=0.002); gruplar arasına sitokrom C ölçüm değerleri arasında fark izlenmedi (p=0.173). Granzim B hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksek ölçüldü 52.56 pg/mL (Std: 8.51), (p=0.007).
TARTIŞMA: Uzun kemik kırıkları olan hastalarda ekstrensek apoptotik yolak aktivasyonunu gösteren serum kaspas-8 ve granzim B düzeyleri yüksektir. Ancak, serum sitokrom C düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Bu çalışma, kırık sonrası olayları yöneten moleküler yolakların daha iyi anlaşılması için tasarlanacak gelecek çalışmalara rehber olabilir ve kırık tedavisinin gelecekteki ilerlemesi için önemlidir.
BACKGROUND: The primary objective of this study was to investigate whether or not apoptosis is induced following bone fracture, and if so, to investigate whether the extrinsic or intrinsic pathway of cell death is stimulated.
METHODS: A total of 30 patients who presented at our clinic and were diagnosed with bone fracture following trauma were included in the study group. A control group was formed of 37 age and gender-matched volunteers. On the day after the fracture, blood samples taken from the patients were examined for cytochrome C, granzyme B and caspase-8 with the ELISA method.
RESULTS: A total of 67 individuals were evaluated (fracture group: 30, control group: 37) in this study. Caspase-8 was found to be statistically significantly high in the patient group (0.37±0.06 ng/mL, p=0.002). No significant difference was determined between the groups in respect to cytochrome C values (p=0.173). The granzyme B values were determined to be significantly high in the patient group (52.56±8.51 pg/mL, p=0.007).
CONCLUSION: These results obtained from patients with a long bone fracture demonstrated that serum caspase-8 and granzyme B levels were higher in patients than in the control group, thereby showing activation of the extrinsic pathway. However, no significant difference was determined between the groups concerning serum cytochrome C levels. This study may guide future studies designed for better understanding of the molecular pathways that govern the events during a fracture, which will be important for the future advancement of fracture treatment.