AMAÇ: Akut trakeobronşiyal yaralanmaların erken ve geç dönem sonuçları değerlendirmektir. GEREÇ-YÖNTEM: Aralık 1997 ve Aralık 2004 tarihleri arasındaki yedi yıllık sürede akut trakeobronşiyal yaralanma tanısını alan ve tedavi edilen 12 hasta (10 erkek, 2 kadın; ort. yaş 28; dağılım 10-65 yaş) geriye dönük olarak incelendi. Klinik değerlendirme, tanı, eş zamanlı travmalar, cerrahi tedavi ve sonuçlar 1 ile 7 yıllık sürede değerlendirildi. BULGULAR: Hastaların tamamına cerrahi debridman ve primer anastomoz uygulandı. Lezyonlar olguların birinde larengotrakeal, üçünde trakeal ve sekizinde bronşiyal sistemde idi. Eş zamanlı travmalar aynı seansta tedavi edildi. Kontrol bronkoskopileri ameliyattan sonra bir hafta ile bir ay sonra yapıldı. Bir olgu kalıcı trakeostomi ile taburcu edildi. Beş yıl sonra sol alt akciğer lobunda bronşektazi saptanan olguya lobektomi yapıldı. Bir olgu yapılan primer tamirden sonraki 23. gün kaybedildi. Diğer 10 olguda herhangi bir sorun saptanmadı. SONUÇ: Trakeobronşiyal yaralanma şüphesi olan tüm olgularda uzman hekimler tarafından vakit geçirilmeden bronkoskopi yapılmalıdır. Erken tanı ve uygun cerrahi yolla onarım potansiyel olarak ölümcül olan bu olgularda hayat kurtarıcıdır. Eş zamanlı yaralanmalar mortaliteyi etkileyen en önemli faktördür.
Anahtar Kelimeler: Bronş/yaralanmalar/cerrahi, bronkoskopi; trakea/yaralanmalar/cerrahi.BACKGROUND: To evaluate the early and long-term outcomes of acute tracheobronchial injuries (TBI). METHODS: Twelve patients (10 males, 2 females; mean age 28; range 10 to 65 years) diagnosed as tracheobronchial injury and managed during between December 1997 and December 2004 were evaluated retrospectively. Clinical presentation, diagnostic evaluation, associated traumas, surgical management and outcome were reviewed. Follow-up ranged from 1 to 7 years. RESULTS: All patients underwent surgical debridement and primary repair (anastomosis). There were three tracheal, eight bronchial and one laryngotracheal injury. Accompanying simultaneous traumas were treated at the same session in all cases. One case was discharged from the hospital with permanent tracheostomy. Control bronchoscopies were performed one week and one month after the surgical repair. Bronchiectasia developed in one case after five years and left lower lobectomy was performed. One case died 23rd day after the primary repair. In the remaining ten cases no complication was determined. CONCLUSION: In all cases with a suspicion of TBI, bronchoscopy should be performed immediately by specialist physicians. Early recognition of tracheobronchial injury and expedient institution of appropriate surgical intervention are lifesaving in these potentially lethal injuries. Concomitant injuries are the most important mortality factor.
Keywords: Bronchi/injuries/surgery, bronchoscopy; trachea/injuries/ surgery.